Nazariusz i Celsus

Święci
Nazariusz i Celsus
męczennicy
Ilustracja
Nazariusz i Celsus (akwaforta, Nowy Jork, 1887)
Data i miejsce śmierciw I w.
Mediolan
Czczeni przezkościoły chrześcijańskie
Wspomnienie28 lipca (kat.),
14/27 października (praw.)

Nazariusz (cs. Muczenik Miediołanskij Nazarij) i Celsus (cs. Muczenik Kielsij Miediołanskij) – mediolańscy męczennicy i święci chrześcijańscy z I (zm. 54-68).

Niewiele wiadomo o świętych. O odnalezieniu szczątków męczennika Nazariusza i jego wychowanka Celsusa[a] w podmediolańskim ogrodzie (niegdyś cmentarzu) pisał sekretarz św. Ambrożego (zm. 397), Paulin z Mediolanu. W Martyrologium Rzymskim wydarzenie zostało wpisane pod dniem 10 maja, a relikwie przeniesiono do Bazyliki świętych Apostołów przy Via Appia (dzisiejsza Bazylika św. Sebastiana za Murami, wł. Basilica di San Sebastiano Fuori le Mura).

Mogli być męczennikami z czasów prześladowania chrześcijan podczas panowania Dioklecjana (284-305) lub, według późniejszych przekazów, Nerona (54-68)[b].

Matką Nazariusza miała być św. Perpetua, męczennica rzymska, która przyjęła chrzest z rąk apostoła św. Piotra[1].

Kult

Oboje święci są patronami dzieci[2], Celsus również koni[3].

Dzień obchodów

Ich wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim 28 lipca na pamiątkę śmierci i 10 maja na pamiątkę odnalezienia szczątków[2].

Kościoły wschodnie, z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego, wspominają świętych męczenników:

Ikonografia

W ikonografii Nazariusz i Celsus przedstawiani są razem, jako żołnierze[2].

Relikwie

Część relikwii św. Nazariusza trafiła do klasztoru Altenmünster w Lorsch za sprawą ówczesnego opata św. Chrodeganga, biskupa diecezji Metz.

Sanktuaria

Niektóre kościoły i opactwa:

  • kościół ku czci św. Celsusa z IV wieku, częściowo zniszczony i przebudowany w XI wieku, przylegający do kościoła Santa Maria dei Miracoli
  • kościół w Rawennie ku czci obu świętych ufundowany przez Gallę Placydię (zm. 450)
  • kościół i opactwo pod wezwaniem św. Celsusa w Mediolanie, obok Bazyliki św. Apostołów, ufundowane przez biskupa Landolfa II (980-988) i wybudowane w latach 996-997[4]
  • opactwo benedyktyńskie św. Nazariusza i Celsusa w San Nazzaro Sesia założone w 1040 roku
  • kościół parafialny pw. świętych w San Nazzaro w Szwajcarii[5] datowany na 1258 rok i oddzielony od parafii Vira (Gambarogno) w 1558.
Miasta

Niektóre miasta:

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Z łac. Celsus, polskie imię Celzjusz.
  2. ↑ Śmierć matki św. Nazariusza, jak podają źródła hagiograficzne, datowana jest na I wiek (Perpetua, męczennica rzymska.)
  3. ↑ podwójne datowanie
  4. ↑ W 356 lub 386 roku św. Ambroży odnalazł relikwie Gerwazego i Protazego w podziemiach kościoła świętych Nabora i Feliksa. Rok 386 może być związany z ukończeniem budowy bazyliki w Mediolanie. Domniemane zwłoki braci zostały wtedy przeniesione do nowo zbudowanej bazyliki mediolańskiej. 10 lat później daje 366 lub 396 rok.

Przypisy

  1. ↑ Perpetua, męczennica rzymska. Deon.pl. [dostęp 2015-02-05].
  2. ↑ a b c d Nazarius (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2011-12-28].
  3. ↑ Celsus (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2011-12-29].
  4. ↑ Santuario Santa Maria dei Miracoli presso San Celso (wł.). Oficjalna strona sanktuarium. [dostęp 2011-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-09)].
  5. ↑ Chiesa dei SS. Nazzaro e Celso (wł.). [dostęp 2011-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-26)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie