Neal Skupski
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 grudnia 1989 |
Wzrost | 183 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2012 |
Trener | Ken Skupski, Louis Cayer, Anthony Hardman |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 932 (8 listopada 2010) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 13 |
Najwyżej w rankingu | 2 (7 listopada 2022) |
Australian Open | QF (2022) |
Roland Garros | QF (2020, 2022) |
Wimbledon | QF (2017) |
US Open | F (2022) |
Neal Skupski (ur. 1 grudnia 1989 w Liverpoolu) – brytyjski tenisista polskiego pochodzenia[1], zwycięzca Wimbledonu 2021 i 2022 w grze mieszanej, finalista US Open 2022 w grze podwójnej.
Kariera tenisowa
Neal Skupski jest młodszym bratem Kena Skupskiego, również tenisisty. Karierę zawodową rozpoczął w 2012 roku.
W grze podwójnej zwyciężył w trzynastu turniejach rangi ATP Tour z dwudziestu siedmiu rozegranych finałów.
W 2022 roku awansował do finału zawodów gry podwójnej podczas US Open. Razem z partnerującym mu Wesleyem Koolhofem w meczu mistrzowskim przegrali 6:7(4), 5:7 z deblem Rajeev Ram–Joe Salisbury.
W lipcu 2021 odniósł zwycięstwo w mikście podczas Wimbledonu, partnerując Desirae Krawczyk, z którą w finale pokonał parę Harriet Dart–Joe Salisbury 6:2, 7:6(1). Rok później duet obronił tytuł, wygrywając w meczu mistrzowskim 6:4, 6:3 z Samanthą Stosur i Matthew Ebdenem.
W rankingu gry pojedynczej Skupski najwyżej był na 932. miejscu (8 listopada 2010), a w klasyfikacji gry podwójnej na 2. pozycji (7 listopada 2022).
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (13–14)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 19 października 2013 | Moskwa | Twarda (hala) | Ken Skupski | Michaił Jełgin Denis Istomin | 2:6, 6:1, 12–14 |
Zwycięzca | 1. | 11 lutego 2018 | Montpellier | Twarda (hala) | Ken Skupski | Ben McLachlan Hugo Nys | 7:6(2), 6:4 |
Finalista | 2. | 29 czerwca 2018 | Eastbourne | Trawiasta | Ken Skupski | Luke Bambridge Jonny O’Mara | 5:7, 4:6 |
Finalista | 3. | 23 września 2018 | Metz | Twarda (hala) | Ken Skupski | Nicolas Mahut Édouard Roger-Vasselin | 1:6, 5:7 |
Zwycięzca | 2. | 28 października 2018 | Wiedeń | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Mike Bryan Édouard Roger-Vasselin | 7:6(5), 6:3 |
Finalista | 4. | 24 lutego 2019 | Delray Beach | Twarda | Ken Skupski | Bob Bryan Mike Bryan | 6:7(5), 4:6 |
Finalista | 5. | 14 kwietnia 2019 | Houston | Ceglana | Ken Skupski | Santiago González Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:3, 4:6, 6–10 |
Zwycięzca | 3. | 28 kwietnia 2019 | Budapeszt | Ceglana | Ken Skupski | Marcus Daniell Wesley Koolhof | 6:3, 6:4 |
Finalista | 6. | 25 maja 2019 | Lyon | Ceglana | Ken Skupski | Ivan Dodig Édouard Roger-Vasselin | 4:6, 3:6 |
Finalista | 7. | 29 sierpnia 2020 | Nowy Jork | Twarda | Jamie Murray | Pablo Carreño-Busta Alex de Minaur | 2:6, 5:7 |
Finalista | 8. | 1 listopada 2020 | Wiedeń | Twarda (hala) | Jamie Murray | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:7(5), 5:7 |
Zwycięzca | 4. | 13 listopada 2020 | Sofia | Twarda (hala) | Jamie Murray | Jürgen Melzer Édouard Roger-Vasselin | walkower |
Zwycięzca | 5. | 20 marca 2021 | Acapulco | Twarda | Ken Skupski | Marcel Granollers Horacio Zeballos | 7:6(3), 6:4 |
Finalista | 9. | 3 kwietnia 2021 | Miami | Twarda | Daniel Evans | Nikola Mektić Mate Pavić | 4:6, 4:6 |
Finalista | 10. | 18 kwietnia 2021 | Monte Carlo | Ceglana | Daniel Evans | Nikola Mektić Mate Pavić | 3:6, 6:4, 7–10 |
Finalista | 11. | 8 sierpnia 2021 | Waszyngton | Twarda | Michael Venus | Raven Klaasen Ben McLachlan | 6:7(4), 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 3 października 2021 | San Diego | Twarda | Joe Salisbury | John Peers Filip Polášek | 7:6(2), 3:6, 10–5 |
Zwycięzca | 7. | 9 stycznia 2022 | Melbourne | Twarda | Wesley Koolhof | Ołeksandr Nedowiesow Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 8. | 15 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda | Wesley Koolhof | Ariel Behar Gonzalo Escobar | 7:6(5), 6:4 |
Zwycięzca | 9. | 18 lutego 2022 | Doha | Twarda | Wesley Koolhof | Rohan Bopanna Denis Shapovalov | 7:6(4), 6:1 |
Finalista | 12. | 2 kwietnia 2022 | Miami | Twarda | Wesley Koolhof | Hubert Hurkacz John Isner | 6:7(5), 4:6 |
Finalista | 13. | 24 kwietnia 2022 | Barcelona | Ceglana | Wesley Koolhof | Kevin Krawietz Andreas Mies | 7:6(3), 6:7(5), 6–10 |
Zwycięzca | 10. | 8 maja 2022 | Madryt | Ceglana | Wesley Koolhof | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:7(4), 6:4, 10–5 |
Zwycięzca | 11. | 12 czerwca 2022 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Wesley Koolhof | Matthew Ebden Max Purcell | 4:6, 7:5, 10–6 |
Zwycięzca | 12. | 14 sierpnia 2022 | Montreal | Twarda | Wesley Koolhof | Daniel Evans John Peers | 6:2, 4:6, 10–6 |
Finalista | 14. | 9 września 2022 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Wesley Koolhof | Rajeev Ram Joe Salisbury | 6:7(4), 5:7 |
Zwycięzca | 13. | 6 listopada 2022 | Paryż | Twarda (hala) | Wesley Koolhof | Ivan Dodig Austin Krajicek | 7:6(5), 6:4 |
Gra mieszana (2–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 11 lipca 2021 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Desirae Krawczyk | Harriet Dart Joe Salisbury | 6:2, 7:6(1) |
Zwycięzca | 2. | 7 lipca 2022 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Desirae Krawczyk | Samantha Stosur Matthew Ebden | 6:4, 6:3 |
Przypisy
- ↑ Shubham Bhargava: Who is Neal Skupski, Know all about Neal Skupski’s Parents, Coach, Girlfriend, and Nationality. firstsportz.com, 2021-07-11. [dostęp 2022-07-09]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-10-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.