Nebaliidae

Nebaliidae
Samouelle, 1819
Ilustracja
© Hans Hillewaert, CC BY-SA 4.0

przejściówka różnonoga[1] (Nebalia bipes)
Systematyka
Domenaeukarionty
Królestwozwierzęta
Typstawonogi
Podtypskorupiaki
Gromadapancerzowce
Podgromadaliścioraki
Rządcienkopancerzowce
RodzinaNebaliidae
© Hans Hillewaert, CC BY-SA 3.0
Budowa przejściówki różnonogiej: 1) czułek I pary, 2) rostrum, 3) karapaks, 4) odwłok, 5) furka, 6) telson, 7) odnóża odwłokowe, 8) czułek II pay, 9) odnóża tułowiowe, 10) oko

Nebaliidae – rodzina skorupiaków z gromady pancerzowców i rzędu cienkopancerzowców.

Opis

Ciało poniżej 2 cm długości, pokryte dwuklapowym karapaksem. Czułki pierwszej pary samców o niespuchniętym biczyku, czasem pólkiem gęsto rozmieszczonych estet. Czułki drugiej pary bez okrągłych guzków czy ząbków na trzonku, czasem o scalonych członach trzecim i czwartym; u samca tak silnie wydłużone, że sięgają furki. Żuwaczki z dobrze rozwiniętym wyrostkiem molarnym. Pierwsza para szczęk z długimi, dobrze wykształconymi głaszczkami. Znacznie mniejsze od początkowej pary odnóży tułowiowych szczęki drugiej pary mają co najmniej trzy pierwsze endyty dobrze rozwinięte. Odnóża tułowiowe osadzone blisko siebie, niezbyt wystające poza karapaks; te pierwszej pary nieco tylko różniące się od pozostałych. Pary od drugiej do siódmej mają epipodity dłuższe niż egzopodity albo nie mają ich wcale. Odwłok o ząbkowanych na całej krawędzi pleonitach od czwartego do siódmego. Odnóża odwłokowe par 2-4 mają równoległe lub nieco pośrodku rozszerzone krawędzie egzopoditów; te 5 pary są innej długości niż jedno- lub dwuczłonowe pary szóstej. Ramiona furki równomiernie zwężone ku szczytowi[2][3].

Biologia i ekologia

Morskie filtratory bentosowe. Preferują miękkie podłoża muliste lub piaszczyste z niską zawartością tlenu. Spotykane od płytkich wód przybrzeżnych po abisal[2].

Systematyka

Należy tu 36 gatunków zgrupowanych 5 rodzajach[4][5]:

  • Dahlella Hessler, 1984
  • Nebalia Leach, 1814
  • Nebaliella Thiele, 1904
  • Sarsinebalia Dahl, 1985[6]
  • Speonebalia Bowman, Yager et Iliffe, 1985

Przypisy

  1. ↑ Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 461.
  2. ↑ a b Subclass: Phyllocarida. W: P.J.F. Davie: Zoological catalogue of Australia. 19.3A. Crustacea: Malacostraca. Phyllocarida, Holplocarida, Eucarida (Part 1). CSIRO Publishing, 2002, s. 26. ISBN 978-0-643-06791-2.
  3. ↑ Genefor K. Walker-Smith, Gary C. B. Poore. A phylogeny of the Leptostraca (Crustacea) with keys to families and genera. „Memoirs of Museum Victoria”. 58 (2), s. 383–410, 2001. 
  4. ↑ Shane T. Ahyong i inni, Subphylum Crustacea Brünnich, 1772 Linnaeus, 1758, „Zootaxa”, 3148, 2011 (Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness), s. 165–191 [dostęp 2016-03-31].???
  5. ↑ Nebaliidae. W: World Register of Marine Species [on-line]. [dostęp 2016-03-31].
  6. ↑ J. Moreira, L. Gestoso, J. S. Troncoso. Two new species of Sarsinebalia (Crustacea, Leptostraca) from the Northeast Atlantic, with comments on the genus. „Sarsia: North Atlantic Marine Science”. 88 (3), s. 189–209, 2003. DOI: 10.1080/00364820310001390. 

Media użyte na tej stronie

Nebalia bipes.jpg
© Hans Hillewaert, CC BY-SA 4.0
This leptostracan was sampled on the Belgian Continental Shelf in 2004. Length 5.5 mm (carapax 3 mm). Image Taken with an Axiocam (Zeiss) camera mounted on a Zeiss Stemi C-2000 binocular microscope. Geo-location not applicable as the picture was later taken in the lab.
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Nebalia.svg
© Hans Hillewaert, CC BY-SA 3.0
General layout of the Leptostracan bodyplan (Nebalia bipes)