Neferusobek

Neferusobek
Królewski Protokół Nomen Sobekneferu (egip. Piękność/wspaniałość-Sobka) Prenomen Sobek-Ka-Re (egip. Sobek-dusza-Re) Imię horusowe Merit-Re (egip. Ukochana-przez-Re) Nebty Satsechem Nebettaui (egip. Córka-Mocy, Pani-Obu-Krajów) Złoty Horus Dżedetchau (egip. Ustanowiona-dla-władzy)
władczyni starożytnego Egiptu
Okres	od 1798 p.n.e. do 1794 p.n.e.
Dane biograficzne
Dynastia	XII dynastia
Ojciec	Amenemhat III

Neferusobek — Sobekneferu – władczyni starożytnego Egiptu z XII dynastii, z okresu Średniego Państwa. Panowała prawdopodobnie w latach 1796-1792 p.n.e.

Była córką Amenemhata III i siostrą lub przyrodnią siostrą Amenemhata IV i być może także jego żoną. Prawdopodobnie po śmierci ojca, a później brata i syna Sobekhotepa I, objęła regencję. Przejęcie przez nią władzy przypuszczalnie nie wywołało jakichkolwiek protestów i sprzeciwów. Jako pierwsza kobieta w historii Egiptu tytułowała się „żeńskim Horusem” i podkreślała, że jest kobietą w męskiej roli faraona. Dowodem na to może być jej posąg, przechowywany obecnie w Luwrze, ukazujący królową w kobiecej szacie, na której nosi ona męskie ubranie władcy, chustę nemes i królewską przepaskę.

Jej rządy obecnie uważa się za próbę kontynuacji i ratowania ciągłości XII dynastii oraz przeciwstawienia się upadkowi państwowości w schyłkowym okresie Średniego Państwa, po rządach potężnych władców z początków dynastii. Ich działania reformatorskie i wielki wysiłek włożony w rozwój gospodarczy kraju przyniosły efekt odwrotny do zamierzonego i na tyle osłabiły państwo, iż doprowadziło to w końcu do jego upadku.

Z racji swych krótkich rządów Neferusobek nie pozostawiła po sobie wielkich budowli ani licznych posągów. Uważa się, że to ona dokończyła budowę świątyni grobowej Amenamhata III, zwanej przez Greków labiryntem.

Podczas prac wykopaliskowych pod kierownictwem Williama Petriego w latach 1910-1911 na terenie Mazghuna, oddalonego około 5 kilometrów od Dahszur, odkryto pozostałości dwóch piramid, które w swej konstrukcji przypominały piramidę Amenemhata III. Jednakże zmiany i udoskonalenia w ich konstrukcji, szczególnie w sposobie zamknięcia komory grobowej, nasunęły przypuszczenie, że są one budowlami późniejszymi. Na tej podstawie wysunięto hipotezę, że są to piramidy: jedna Amenemhata IV, a druga Neferusobek. Imię królowej znajduje się na Liście Królów w Sakkarze, co stanowi dowód na prawowitość jej władzy w opinii jej współczesnych i następców.

Bibliografia

• NicolasN. Grimal NicolasN., Dzieje starożytnego Egiptu, AdamA. Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518 .
• BogusławB. Kwiatkowski BogusławB., Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044 .
• Schneider Th., Leksykon faraonów, Kraków-Warszawa: PWN, 2001, ​ISBN 83-01-13479-8​.