Nektanebo II

Nektanebo II

Królewski Protokół Nomen Nechet-hor-Hebet Meri-Hathor (egip. Horus-jest-mocą-Hebet Ukochany-przez-Hathor) Prenomen Senedż-em-ib-Re Setepen-Amon (egip. Radujący-serce-Re Wybrany-przez-Amona)
(c) Photograph by Rama, Wikimedia Commons, Cc-by-sa-2.0-fr
faraon Egiptu
Okres	od 360 p.n.e. do 342 p.n.e.
Dane biograficzne
Dynastia	XXX dynastia
Ojciec	Czahapimu

Nektanebo II, także Neferheruenhebit^[1] (360-342 p.n.e.) – władca starożytnego Egiptu – trzeci i ostatni faraon XXX dynastii, syn Czahapimu, bratanek Tachosa. Ostatni rodzimy władca Egiptu^[1].

Dojście do władzy

Podczas wyprawy wojennej Tachosa do Azji młody Naktenebo wybrał się razem z nim. Dowodził wtedy oddziałami rodzimymi. Czahapim wezwał jednak syna do siebie, zdradzając brata. Doprowadził do przewrotu i obalił Tachosa, osadzając na tronie własnego syna^[1]. Dzięki wsparciu oddziałów najemników greckich pod wodzą Agesilaosa ze Sparty Naktenebo II pokonał nieznanego z imienia pretendenta do tronu z Mendes.

Panowanie

W trakcie swego panowania podjął wiele inicjatyw budowlanych^[2] w Delcie Nilu.

Pierwsze 10 lat jego rządów upłynęło spokojnie. Jednak na przełomie 351/350 p.n.e. król Persji Artakserkses III Ochos podjął kolejną próbę podbicia Egiptu i został odparty przez wojska Nektanebo m.in. dzięki zarazie, która zdziesiątkowała wojska najeźdźców. To niepowodzenie władcy perskiego spowodowało secesję Fenicji i Cypru od Persji i zawarcie przez te kraje przymierza z Egiptem. Jednak ze względu na trudną sytuację gospodarczą i polityczną Nektanebo mógł udzielić sojusznikom tylko ograniczonego poparcia. Doprowadziło to do katastrofy. Do 343 p.n.e. po Persowie odzyskali odłączone terytoria, a następnie liczącą 300 000 żołnierzy armią uderzyli na Egipt i pokonali wojska Nektanebo w bitwie o Peluzjum, opanowując Deltę, a następnie cały Górny i Dolny Egipt. Sam faraon ratował się ucieczką do Dolnej Nubii.

Przypisy