Neodarwinizm

August Weismann – główny przedstawiciel neodarwinizmu

Neodarwinizm – kierunek ewolucjonizmu powstały pod koniec XIX wieku, który zakłada, że jedynym mechanizmem ewolucji organizmów jest dobór naturalny, zaś cechy nabyte w trakcie ontogenezy, czyli rozwoju osobniczego, nie są dziedziczone.

Pojęcie

Głównym reprezentantem tego kierunku był niemiecki biolog i genetyk August Weismann[1].

Pojęcie neodarwinizm wprowadził angielski biolog George Romanes. Miało to miejsce po 1896 roku i odnosiło się do poglądów na ewolucję Augusta Weismanna. Obecnie pojęcie to często jest używane na oznaczenie teorii ewolucji Charlesa Darwina zaktualizowanej o współczesną wiedzę z dziedziny genetyki (zwłaszcza genetyki populacyjnej) i innych nauk biologicznych.

Kierunkiem ewolucjonizmu przeciwnym do neodarwinizmu jest mutacjonizm, który przyjmuje, że głównym, a nawet jedynym mechanizmem ewolucji organizmów są mutacje, czyli skokowe pojawianie się nowych cech dziedzicznych.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Encyklopedia PWN, Tom 2, Warszawa 1991, s. 559 i 604.
  • Michał Heller, Tadeusz Pabjan: Elementy filozofii przyrody. Kraków: Copernicus Center Press, 2014. ISBN 978-83-7886-065-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Darwin's finches.jpeg

Darwin's finches or Galapagos finches. Darwin, 1845. Journal of researches into the natural history and geology of the countries visited during the voyage of H.M.S. Beagle round the world, under the Command of Capt. Fitz Roy, R.N. 2d edition.

August Weismann.jpg
August Weismann, German biologist.