Neodarwinizm
Neodarwinizm – kierunek ewolucjonizmu powstały pod koniec XIX wieku, który zakłada, że jedynym mechanizmem ewolucji organizmów jest dobór naturalny, zaś cechy nabyte w trakcie ontogenezy, czyli rozwoju osobniczego, nie są dziedziczone.
Pojęcie
Głównym reprezentantem tego kierunku był niemiecki biolog i genetyk August Weismann[1].
Pojęcie neodarwinizm wprowadził angielski biolog George Romanes. Miało to miejsce po 1896 roku i odnosiło się do poglądów na ewolucję Augusta Weismanna. Obecnie pojęcie to często jest używane na oznaczenie teorii ewolucji Charlesa Darwina zaktualizowanej o współczesną wiedzę z dziedziny genetyki (zwłaszcza genetyki populacyjnej) i innych nauk biologicznych.
Kierunkiem ewolucjonizmu przeciwnym do neodarwinizmu jest mutacjonizm, który przyjmuje, że głównym, a nawet jedynym mechanizmem ewolucji organizmów są mutacje, czyli skokowe pojawianie się nowych cech dziedzicznych.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Heller i Pabjan 2014 ↓, s. 238–239.
Bibliografia
- Encyklopedia PWN, Tom 2, Warszawa 1991, s. 559 i 604.
- Michał Heller, Tadeusz Pabjan: Elementy filozofii przyrody. Kraków: Copernicus Center Press, 2014. ISBN 978-83-7886-065-5.
Linki zewnętrzne
- neo-Darwinism, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-03] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Darwin's finches or Galapagos finches. Darwin, 1845. Journal of researches into the natural history and geology of the countries visited during the voyage of H.M.S. Beagle round the world, under the Command of Capt. Fitz Roy, R.N. 2d edition.
- 1. (category) Geospiza magnirostris
- 2. (category) Geospiza fortis
- 3. Geospiza parvula, now (category) Camarhynchus parvulus
- 4. (category) Certhidea olivacea
August Weismann, German biologist.