Neofit (patriarcha Bułgarii)
Simeon Dimitrow | |
Jego Świątobliwość patriarcha Bułgarii i metropolita Sofii | |
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0 | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 października 1945 |
Patriarcha Bułgarii i metropolita Sofii | |
Okres sprawowania | od 2013 |
Metropolita ruseński | |
Okres sprawowania | 2001–2013 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne | 3 sierpnia 1975 |
Diakonat | 15 sierpnia 1975 |
Prezbiterat | 25 marca 1976 |
Chirotonia biskupia | 8 grudnia 1985 |
Wybór patriarchy | 24 lutego 2013 |
Odznaczenia | |
Data konsekracji | 8 grudnia 1985 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Neofit, imię świeckie Simeon Nikołow Dimitrow (ur. 15 października 1945 w Sofii) – bułgarski duchowny prawosławny, biskup, od 2013 patriarcha Bułgarii.
Życiorys
Młodość i wczesna działalność
Pochodzi z głęboko religijnej rodziny. Jego matka była sprzątaczką, ojciec pracował jako kolejarz[1]. W 1965 ukończył naukę w seminarium duchownym w Sofii, zaś w 1971 w Akademii Duchownej św. Klemensa z Ochrydy w tym samym mieście. Przez dwa kolejne lata kontynuował edukację na katedrze śpiewu cerkiewnego na Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1973, po powrocie do Bułgarii, został wykładowcą śpiewu cerkiewnego (od 1977 także liturgiki) oraz dyrygentem chóru studentów Akademii Duchownej, której był absolwentem. 3 sierpnia 1975 złożył wieczyste śluby mnisze w Monasterze Trojańskim przed patriarchą Bułgarii Maksymem. 15 sierpnia tego samego roku został przez niego wyświęcony na hierodiakona, zaś 25 marca 1976 na hieromnicha. W 1980 otrzymał godność archimandryty[2].
Biskup
8 grudnia 1985 w soborze św. Aleksandra Newskiego w Sofii miała miejsce jego chirotonia na biskupa lewkijskiego, wikariusza metropolii sofijskiej. Od 1989 był rektorem Akademii Duchownej św. Klemensa Ochrydzkiego, zaś od 1991 do 1992 był dziekanem wydziału teologicznego uniwersytetu w Sofii, pierwszym po jego ponownym otwarciu[3]. Od 1992 pełnił funkcję sekretarza Świętego Synodu Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego. 27 marca 1994 powierzono mu zarząd eparchii dorostolskiej i czerweńskiej, zaś w 2001, po podziale tejże eparchii na dorostolską i ruseńską został metropolitą ruseńskim[2].
W styczniu 2012 komisja badająca archiwa tajnych służb komunistycznej Bułgarii podała, że Neofit (Dimitrow) był agentem KDS o pseudonimie Simeonow[4]. Duchowny zaprzeczył, jakoby współpracował z tajnymi służbami, twierdząc, że kontaktował się z nimi jedynie z powodu swoich oficjalnych wyjazdów za granicę[5]. Faktycznie biskup nie podjął aktywnej współpracy, zaś po 1989 żądał wykreślenia swojego nazwiska z listy tajnych współpracowników[1].
Patriarcha Bułgarii
24 lutego 2013 został wybrany na patriarchę przez Sobór Lokalny, pokonując w głosowaniu metropolitę łoweckiego Gabriela i metropolitę starozagorskiego Galakcjona[3][6]. W decydującym głosowaniu uzyskał 90 głosów, zaś metropolita Gabriel – 47[7].
Odznaczenia
- Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy – Ukraina[8]
Przypisy
- ↑ a b Kto będzie patriarchą?. [dostęp 2013-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-17)].
- ↑ a b Русенски митрополит Неофит. [dostęp 2011-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-27)].
- ↑ a b Митр. Неофит е избран Български патриарх и Софийски митрополит
- ↑ Eleven out of 15 members of Bulgarian Orthodox Church's Holy Synod worked for communist State Security
- ↑ В Болгарии активно обсуждается публикация досье спецслужб на митрополитов Болгарской Православной Церкви
- ↑ Започва вторият тур между митр. Неофит и митр. Гавриил. Старозагорският митрополит отпада (обновление 3)
- ↑ Неофит е новият патриарх на Българската православна църква
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 401/2013 - Офiцiйне представництво Президен…, archive.ph, 29 lipca 2013 [dostęp 2021-08-25] .
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar of Order of Prince Yaroslav the Wise
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
Патриарх Болгарский Неофит перед началом встречи с представителями поместных православных церквей
Ribbon bar of Order of Prince Yaroslav the Wise