Nerw pośladkowy górny

Nerwy pośladkowe odchodzące od splotu krzyżowego

Nerw pośladkowy górny (łac. nervus gluteus superior) – nerw ruchowy. Jego włókna pochodzą z gałęzi brzusznych nerwów rdzeniowych L4, L5, S1. Jest gałęzią długą splotu krzyżowego (łac. plexus sacralis).

Przebieg

Wychodzi z miednicy wraz z naczyniami pośladkowymi górnymi przez otwór nadgruszkowy (górna część otworu kulszowego większego), następnie wchodzi pomiędzy mięsień pośladkowy średni a mięsień pośladkowy mały.

Zakres unerwienia

• mięsień pośladkowy średni (łac. musculus gluteus medius)
• mięsień pośladkowy mały (łac. musculus gluteus minimus)
• mięsień naprężacz powięzi szerokiej (łac. musculus tensor fasciae latae)

Porażenie

Uszkodzenie nerwu powoduje zniesienie ruchów odwodzenia kończyny w stawie biodrowym. Ponadto bardzo osłabione jest umocowanie miednicy na nodze podstawnej podczas chodzenia, wskutek czego miednica opada na stronę zdrową. Ponieważ stanowi to dużą przeszkodę w chodzeniu, chory stara się przechylać tułów w stronę porażoną (chód kaczkowaty).

Bibliografia

• Adam Krechowiecki, Florian Czerwiński: Zarys anatomii człowieka. Szczecin: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3362-4.
• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka tom V. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998. ISBN 83-200-1230-9.