Nevermore

Nevermore

Od lewej: Jeff Loomis, Warrel Dane, Jim Sheppard i Chris Broderick podczas koncertu na festiwalu Summer Breeze w Dinkelsbühl 17 sierpnia 2007 roku
Rok założenia	1991
Rok rozwiązania	2011
Pochodzenie	Stany Zjednoczone Seattle, Waszyngton
Gatunek	metal progresywny[1][2], metal alternatywny[2], heavy metal[2], power metal[1][2], thrash metal[1], groove metal[1]
Aktywność	1991–2011
Wydawnictwo	Century Media Records, Avalon/Marquee Inc.
Powiązania	Sanctuary, Megadeth, Cannibal Corpse, Annihilator, Forbidden

Nevermore – amerykańska grupa muzyczna wykonująca szeroko pojętą muzykę heavy metalową. Powstała w 1991 roku w Seattle w stanie Waszyngton z inicjatywy byłych członków zespołu Sanctuary: wokalisty Warrela Dane’a, basisty Jima Shepparda i gitarzysty Jeffa Loomisa. W początkowym okresie działalności muzyka prezentowana przez zespół zaliczana była do nurtu power i thrash metalu^[1]. Następnie grupa zwróciła się w stronę metalu progresywnego, metalu alternatywnego czy też groove metalu^[1][2].

Pomimo zmian stylistycznych Nevermore wypracowało łatwo rozpoznawalny styl oparty na wokalizach Warrela Dane’a i wirtuozerskich partiach wieloletniego gitarzysty Jeffa Loomisa, który opuścił formację w 2011 roku. Do 2010 roku ukazało się osiem albumów studyjnych grupy pozytywnie ocenianych zarówno przez fanów, jak i krytyków muzycznych^[3][4].

Od 2011 roku brak jest doniesień o działalności zespołu.

Historia

Od lewej: Warrel Dane, Tim Johnston i Chris Broderick podczas koncertu na festiwalu Summer Breeze w Dinkelsbühl 17 sierpnia 2007 roku

Grupa Nevermore powstała w 1991 roku w Seattle w stanie Waszyngton z inicjatywy byłych członków zespołu Sanctuary: wokalisty Warrela Dane’a, basisty Jima Shepparda i gitarzysty Jeffa Loomisa^[2]. W 1992 roku nakładem zespołu ukazało się pierwsze wydawnictwo zespołu pt. Utopia^[5]. W 1994 roku ukazało się drugie demo pt. 1994 demo^[6]. 1 stycznia 1995 roku nakładem Century Media Records ukazał się debiutancki album grupy zatytułowany Nevermore^[7]. 28 maja 1996 ukazał się minialbum In Memory^[2]. 23 lipca 1996 został wydany drugi album Nevermore pt. The Politics of Ecstasy^[2]. 6 stycznia 1999 ukazał się trzeci album formacji pt. Dreaming Neon Black^[2]. We wrześniu 2000 roku został wydany czwarty album formacji zatytułowany Dead Heart in a Dead World^[8]. Wydawnictwo ukazało się również we wzbogaconej wersji zawierającą teledysk do utworu „Next In Line”^[8]. Nagrania odbyły się w studiu Village w El Paso, w stanie Teksas we współpracy z producentem muzycznym Andym Sneapem^[9]. W ramach promocji zespół odbył trasę koncertową w Stanach Zjednoczonych wraz z In Flames i Shadows Fall^[10].

Pod koniec 2001 roku zespół opuścił gitarzysta Curran Murphy, który dołączył do Annihilator^[11]. 29 lipca 2003 roku ukazał się szósty album grupy pt. Enemies of Reality^[12]. Płyta została zarejestrowana w rodzinnym mieście zespołu Seattle we współpracy z producentem muzycznym Kelly Grayem, który wcześniej poprzednio m.in. z Dokken i Queensrÿche^[12]. We wrześniu i październiku odbyło się europejskie tournée^[13]. Koncerty Nevermore poprzedziła szwedzka grupą death metalowa Arch Enemy^[13]. W kwietniu 2004 roku do zespołu dołączył gitarzysta Steve Smyth^[14]. Muzyk, który występował poprzednio w formacji Testament^[14].

Jeff Loomis podczas koncertu na festiwalu Summer Breeze w Dinkelsbühl 17 sierpnia 2007 roku

26 lipca 2005 roku ukazał się siódmy album grupy pt. This Godless Endeavor^[15]. Utwory z przeznaczeniem na płytę zostały zarejestrowane w Backstage Studios we współpracy z producentem muzycznym Andym Sneapem^[15]. Okładkę wydawnictwa przygotował Hugh Syme, który współpracował poprzednio z zespołami autora Rush i Megadeth^[15]. W ramach promocji wydawnictwa został zrealizowane teledyski do utworów „Final Product” i „Born”^[16]. We wrześniu Nervemore odbyło trasę koncertową w Europie^[17]. Koncerty zespołu poprzedziły grupy Mercenary i Dew-Scented^[17]. W 2006 roku Chris Broderick zastąpił borykającego się z problemami zdrowotnymi Steve’a Smytha^[18]. Broderick wziął udział m.in. w występach zespołu podczas letnich festiwali Gods of Metal, Rock Hard, Sweden Rock i Rock Fest Belfast^[18].

W kwietniu 2008 roku został wydany debiutancki album solowy wokalisty zespołu Warrela Dane’a pt. Praises to the War Machine^[19]. Na płycie ukazało się trzynaście kompozycji w tym dwie interpretacje z repertuary The Sisters of Mercy i Paula Simona^[20]. Gościnnie w nagraniach wziął udział m.in. James Murphy, który zagrał na gitarze w utworze tytułowym^[21]. Natomiast 30 września ukazał się solowy debiut gitarzysty Jeffa Loomisa zatytułowany Zero Order Phase^[22]. W nagraniach wziął udział był perkusista Nevermore Mark Arrington, który występował w zespole w latach 1993–1994^[22]. 20 października ukazało się pierwsze wydawnictwo DVD zespołu pt. The Year of the Voyager^[23]. Na wydawnictwie znalazły się koncert zespołu zarejestrowany 11 października 2006 roku w klubie Zeche w Bochum w Niemczech^[24]. Biletowany do 666 miejsc występ został zarejestrowany siedmioma kamerami w systemie Dolby Surround 5.1^[25]. 2 marca 2009 roku ukazała się pierwsza kompilacja nagrań zespołu pt. Manifesto of Nevermore^[26]. 8 czerwca 2010 roku ukazał się ósmy album studyjny zespołu zatytułowany The Obsidian Conspiracy^[27]. Na potrzebny wydawnictwa oprócz autorskich kompozycji zespołu muzycy zarejestrowali interpretacje z repertuaru The Doors i The Tea Party^[28]. Również w 2010 roku stanowisko drugiego gitarzysty objął Attila Vörös^[29]. W 2011 roku formację opuścili perkusista Van Williams oraz gitarzysta Jeff Loomis^[30].

Muzycy

Od lewej: Jeff Loomis i Chris Broderick podczas koncertu na festiwalu Summer Breeze w Dinkelsbühl 17 sierpnia 2007 roku

Dyskografia

Albumy studyjne

Inne

Wideografia

Van Williams podczas koncertu 7 lipca 2007 roku

Teledyski

Przypisy