New American Epic Poem on the Discovery of America by Christopher Columbus
New American Epic Poem on the Discovery of America by Christopher Columbus – poemat epicki opublikowany w 1868. Jego autorem był M.D.C. Luby, były profesor języków starożytnych i współczesnych na Uniwersytecie Notre Dame w Indianie. Utwór ukazał się nakładem wydawnictwa Daily Minnesota Volksblatt Print w Saint Paul. Poeta zadedykował go swojemu przyjacielowi, wielebnemu J.C. Carrierowi. Poemat jest jednym z wielu dzieł o odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba[1]. Utwór został napisany wierszem białym (blank verse), czyli nierymowanym pentametrem jambicznym[2][3].
That spirit high which understood the wealth
Across the main, that thirsting soul for fame,
Which heaven's light had taught, the impious act
Of powerful monarchs to the benefactor of
Mankind, the sad distress of that true mind,
When object it could not attain; those small,
But yet discouraging unforeseen things,
Which as nought to th' Almighty did appear,
A sovereign, found both just and wise, who loved
Much more than hoarded treasure or the pomp
Of kings, the untaught law of charity,
A little bark most like a bird that swims
The boundless deep;
Przypisy
- ↑ John P. Larner: North American Hero? Christopher Columbus 1702-2002. kyoolee.net. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
- ↑ Blank verse. PoetryFoundation.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
- ↑ blank verse, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2016-12-29] (ang.).
Bibliografia
- M. D. C. Luby: New American Epic Poem on the Discovery of America by Christopher Columbus. babel.hathitrust.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).