Niżnia Łuczywniańska Szczerbina

Niżnia Łuczywniańska Szczerbina

Niżnia Łuczywniańska Szczerbina widoczna poniżej Niżniej Wysokiej Gerlachowskiej (na prawo od niej)
Państwo	Słowacja
Pasmo	Karpaty, Tatry Wysokie
Sąsiednie szczyty	Niżnia Wysoka Gerlachowska, Wielicka Turniczka
Położenie na mapie Tatr Niżnia Łuczywniańska Szczerbina
49°10′11″N 20°07′46″E/49,169722 20,129444

Niżnia Łuczywniańska Szczerbina (słow. Nižná Lučivnianska lávka) – najbardziej wysunięta na północ przełączka w północnej grani Zadniego Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich. Leży ona w ich głównej grani. Oddziela Niżnią Wysoką Gerlachowską od Wielickiej Turniczki. Podobnie jak na inne pobliskie obiekty, nie prowadzą na nią żadne znakowane szlaki turystyczne.

Nazewnictwo Niżniej i Wyżniej Łuczywniańskiej Szczerbiny zostało nadane przez taterników. Nazwa ta pochodzi od spiskiej wsi Łuczywna, jednak wieś ta nigdy nie miała żadnego związku z tymi terenami.

Dawniej przełączkę zwano po prostu Łuczywniańską Szczerbiną, a Wyżnią Łuczywniańską Szczerbinę traktowano jako jedno z dwóch siodeł Gerlachowskiej Przełączki, z której wyodrębniono ją obok Niżniej Gerlachowskiej Przełączki.

Historia

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Karol Englisch, Antonina Englischowa i Johann Hunsdorfer senior, 24 lipca 1903 r. – letnie,
• Maximilian Bröske i Johann Hunsdorfer senior, kwiecień 1904 r. – zimowe.

Bibliografia

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XII. Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz – Litworowa Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1965, s. 54, 60.
• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
• Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.