Niżnia Barania Ławka

Niżnia Barania Ławka
Niżnia Barania Ławka wśród podpisanych obiektów
Państwo	Słowacja
Pasmo	Karpaty, Tatry
Sąsiednie szczyty	Niżni Barani Zwornik, Barani Kopiniak
Data zdobycia	27 sierpnia 1907 r.
Pierwsze wejście	Z. Klemensiewicz, R. Kordys
Położenie na mapie Tatr Niżnia Barania Ławka
49°12′11,5″N 20°11′37,7″E/49,203194 20,193806

Niżnia Barania Ławka (słow. Nižná barania lávka^[1]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w ich grani głównej. Znajduje się w długiej północno-zachodniej grani Baranich Rogów i oddziela od siebie Niżni Barani Zwornik na zachodzie i Barani Kopiniak na wschodzie^[2]. Jest to płytkie siodło, tworzące razem z Baranim Kopiniakiem i Pośrednią Baranią Ławką szerokie obniżenie grani pomiędzy Niżnim a Wyżnim Baranim Zwornikiem, traktowane przez Słowaków jako jedna dwusiodłowa przełęcz (Sedlo baraních strážnic)^[3].

Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Północne stoki opadają z niej do Baraniego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej, południowe natomiast zbiegają do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich^[4].

Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):

• letnie – Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys, 27 sierpnia 1907 r.,
• zimowe – Miloš Matras i Jaroslav Mlezák, 11 grudnia 1953 r.^[2]

Przypisy