Niżnia Czarna Ławka

Niżnia Czarna Ławka
Ilustracja
Państwo Polska  Słowacja
Wysokość1946 m n.p.m.
PasmoKarpaty, Tatry
Sąsiednie szczytyMała Kotelnica, Czarna Kotelnica
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Niżnia Czarna Ławka”
Ziemia49°12′00,9″N 20°01′37,6″E/49,200250 20,027111

Niżnia Czarna Ławka (słow. Nižná Čierna lávka, niem. Unterer Schwarzer Pass, węg. Alsó-Fekete-hágó, Fekete-hágó)[1] – znajdująca się na wysokości 1946 m[2][3] (według wcześniejszych pomiarów – 1950 m) przełęcz w grani głównej Tatr Wysokich, pomiędzy Małą Kotelnica (Malá Kotolnica, 1974 m) a Czarną Kotelnicą (Čierna Kotolnica, 1962 m). Należy do odcinka grani zwanego Liptowskimi Murami. Granią tą biegnie granica polsko-słowacka. Północne stoki przełęczy opadają stromo na piarżysko nad Czarnym Stawem w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Stoki południowe są skaliste tylko w najwyższej części, niżej są bardziej łagodne, piarżysto-trawiaste i opadają do Doliny Koprowej[4].

Witold Henryk Paryski podaje jeszcze inną nazwę tej przełęczy – Zadnia Czarna Ławka (Zadná Čierna lávka). Jest najniższym punktem w całej grani Liptowskich Murów, nie jest jednak używana do przejścia z Doliny Pięciu Stawów Polskich do Doliny Koprowej. Wygodniejsze przejście prowadzi przez Czarną Ławkę[4].

W tatrologii słowem ławka określa się zazwyczaj mniej więcej poziomą terenową formację podobną do zachodu lub półki, ale także rodzaj przełączki[5]. Na północnych zboczach Niżniej Czarnej Ławki rzeczywiście istnieje podobna do zachodu pozioma formacja skalna[6].

Przypisy

  1. ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-09-02].
  2. ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  3. ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Dane pomiarowe z lotniczego skaningu laserowego.
  4. ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951, s. 82–83.
  5. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  6. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza. [dostęp 2018-10-24].
Kotelnica, widok z Doliny Pięciu Stawów Polskich
Główna grań Tatr Wysokich

Media użyte na tej stronie

Kotelnica z Doliny Pieciu Stawow 2.jpg
Autor: ToSter (Krzysztof Dudzik), Licencja: CC BY-SA 4.0
Kotelnica z Doliny Pięciu Stawów Polskich
Niżni Kostur T13.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fragment grani Kotelnicy
Mountain pass 12x12 ne.svg
oriented mountain pass symbol : n ne e se