Ni Ursae Majoris

Ni Ursae Majoris
ν UMa
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
GwiazdozbiórWielka Niedźwiedzica
Rektascensja11h 18m 28,737s[1]
Deklinacja+33° 05′ 39,51″[1]
Paralaksa (π)0,00817 ± 0,00017[1]
Odległość399,2 ± 8,5 ly
122,4 ± 2,6 pc
Wielkość obserwowana3,49[1]m
Ruch własny (RA)−26,84 ± 0,19[1] mas/rok
Ruch własny (DEC)28,69 ± 0,15[1] mas/rok
Prędkość radialna−9,63 ± 0,38[1] km/s
Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdyolbrzym / żółty karzeł
Typ widmowyK3 III / G1
Masa5 / ~1 M[2]
Promień76 R[2]
Jasność1335 / 1,3[2] L
Wiek100 mln lat[2]
Temperatura4100[2] K
Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 54 Ursae Majoris
2MASS: J11182874+3305393
Bonner Durchmusterung: BD +33°2098
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 425
Boss General Catalogue: GC 15547
Katalog Henry’ego Drapera: HD 98262
Katalog Hipparcosa: HIP 55219
Katalog jasnych gwiazd: HR 4377
SAO Star Catalog: SAO 62486
Alula Borealis

Ni Ursae Majoris (ν UMa, Alula Borealis) – gwiazda podwójna w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy.

Nazwa

Tradycyjna nazwa gwiazdy, Alula Borealis, wywodzi się od arabskiego wyrażenia ‏القفزة الأولى‎ Al Ḳafzah al Ūla, co oznacza „pierwszy skok (gazeli)” i odnosi się do tej gwiazdy oraz pobliskiej Ksi Ursae Majoris. Łaciński dodatek Borealis wskazuje, że jest to północna gwiazda spośród tych dwóch[2][3]. Nazwa ta została formalnie zatwierdzona przez Międzynarodową Unię Astronomiczną w 2016 roku[4].

Charakterystyka fizyczna

Jaśniejszy składnik, Ni Ursae Majoris A, jest pomarańczowym olbrzymem należącym do typu widmowego K3 o obserwowanej wielkości gwiazdowej +3,5m. W odległości 7,4 sekundy kątowej znajduje się druga gwiazda – Ni Ursae Majoris B. Jest to żółty karzeł należący do typu widmowego G o jasności 10,1m. Jeżeli gwiazdy te są ze sobą grawitacyjnie związane, to odległość między nimi wynosi co najmniej 950 au, a okres orbitalny układu to ponad 12 tys. lat[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g Ni Ursae Majoris w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g Jim Kaler: ALULA BOREALIS (Nu Ursae Majoris) (ang.). W: STARS [on-line]. 2008-01-25. [dostęp 2017-02-20].
  3. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 443. ISBN 0-486-21079-0. (ang.)
  4. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-06].

Media użyte na tej stronie

Ursa major constellation PP3 map PL.svg
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Wielkiej Niedźwiedzicy. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.