Niala górska

Niala górska
Tragelaphus buxtoni[1]
(Lydekker, 1910)
Ilustracja
samiec i samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate

Podrodzina

bawoły

Rodzaj

niala

Gatunek

niala górska

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 EN pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

Niala górska[3] (Tragelaphus buxtoni) – gatunek dużego ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych, zaliczany do antylop, blisko spokrewniony z nialą grzywiastą i kudu (kudu wielkie i kudu małe).

Występowanie i biotop

Obecny zasięg występowania gatunku jest ograniczony do niewielkich obszarów prowincji Arussi i Bale w Etiopii, na wysokościach 3000–4200 m n.p.m. na terenie Parku Narodowego Bale Mountains. Jego siedliskiemformacje krzewiaste.

Charakterystyka ogólna

Podstawowe dane
Długość ciała190–260 cm
Wysokość w kłębie90–135 cm
Długość ogona?
Masa ciała150–300 kg
Dojrzałość płciowa18–24 miesięcy
Okres godowygrudzień–styczeń
Ciąża8–9 miesięcy
Liczba młodych
w miocie
1
Długość życia15–20 lat

Wygląd

Niala górska jest niższa w kłębie od niali grzywiastej, ale dłuższa i cięższa. Samice osiągają 150–200 kg, a samce 180–300 kg masy ciała. Ubarwienie szare do szarobrązowego, spodem jaśniejsze, zależne od wieku osobnika – u młodszych dominuje kolor brązowy, u starszych szary.

Wyraźnie zaznaczony jest dymorfizm płciowy – samce są większe od samic, mają spiralnie zakręcone (1,5–2 obrotów) rogi, a ich ubarwienie jest ciemniejsze w porównaniu z samicami w tym samym wieku.

Tryb życia

Wędrują w stadach złożonych z kilku do kilkunastu osobników, zwykle samic z młodymi, czasem samców. Starsze samce wędrują samotnie. Niala górska jest gatunkiem roślinożernym. Żywi się ziołami, krzewami i trawami. Wykazują aktywność późnym popołudniem, nocą i wczesnym rankiem.

Rozród

Okres godowy przypada zwykle na grudzień-styczeń, ale może odbywać się w innych miesiącach. Po ponad 8-miesięcznej ciąży rodzi się jedno młode, które przez kilka tygodni przebywa ukryte w gęstwinach. Po dołączeniu do stada młode pozostaje pod opieką matki przez około dwa lata.

Podgatunki

Nie wyróżniono podgatunków Tragelaphus buxtoni.

Zagrożenia i ochrona

Głównym naturalnym wrogiem niali jest lampart plamisty. Mniejsze drapieżniki polują na młode niale, natomiast krokuta cętkowana i lew afrykański rzadko wkraczają na obszary zajmowane przez nialę górską.

Gatunek nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EN (endangered – zagrożony wyginięciem)[2]. Do głównych przyczyn zagrożenia zaliczono polowania i utratę siedlisk. Obecna dzika populacja liczy prawdopodobnie mniej niż 2500 osobników.

Przypisy

  1. Tragelaphus buxtoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b Tragelaphus buxtoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.

Bibliografia

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Tragelaphus buxtoni map.svg
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Approximate distribution of Gedemsa
Status iucn3.1 EN pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Tragelaphus buxtoni.jpg
Autor: KrisMaes, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mountain Nyala photographed in Bale mountains national park in the fenced area around the park headquarters