Nic nie boli, tak jak życie

Nic nie boli, tak jak życie
	Wykonawca albumu studyjnego
	Budka Suflera
Wydany	13 kwietnia 1997
Nagrywany	luty-kwiecień 1997
Gatunek	rock, pop
Długość	55:21
Wydawnictwo	New Abra
	Album po albumie

Nic nie boli, tak jak życie – jedenasty studyjny album zespołu Budka Suflera, wydany w 1997, będący do tej pory największym komercyjnym sukcesem zespołu.

Album sprzedał się w nakładzie ponad miliona egzemplarzy^[5].

Kompozycje są autorstwa Romualda Lipki i Krzysztofa Cugowskiego. Po jednym utworze napisali też Marek Raduli i Mieczysław Jurecki. Autorami tekstów są Tomasz Zeliszewski i Andrzej Mogielnicki.

Historia powstania

Komercyjna porażka albumu Noc sprawiła, że zespołowi groził rozpad. Jerzy Janiszewski w tej sytuacji zaproponował nagranie albumu z coverami utworów wybitnych polskich artystów. Realizacji doczekał się jednak tylko „Sur le pont d’Avignon” z tekstem Baczyńskiego, wcześniej wykonywany przez Ewę Demarczyk. Pozostałe planowane wtedy utwory trafiły na solowy album Cugowskiego, Integralnie, natomiast Budka Suflera postanowiła nagrać album z nowym materiałem^[6].

Pierwszym nagranym utworem był „Jeden raz”, konwencjonalna ballada rockowa z tekstem Zeliszewskiego. Ponieważ zespół nie miał jeszcze gotowych innych kompozycji, a stacje radiowe dość chętnie emitowały „Jeden raz”, wybrano go na utwór promujący nowy album. Powstał teledysk, zrealizowany przez Leszka Mądzika i nakręcony w Egipcie. Na okładce pierwszego wydania albumu znalazł się motyw piramidy i adnotacja, że wydawnictwo zawiera przebój „Jeden raz”^[7].

Znacznie większym powodzeniem cieszyło się „Takie tango”, będące melodyjną, pop-rockową kompozycją. Powstała w sposób typowy dla Lipki – w krótkim czasie, przy pomocy domowego pianina. Pomimo utrzymania w metrum 4/4, utwór nie ma nic wspólnego z tangiem. Autorem słów jest Andrzej Mogielnicki, który podjął się współpracy z zespołem po raz trzeci, po nieporozumieniach związanych z Nocą^[8].

Pozostałe utwory mają charakter bądź rockowy („Radio taxi”, „Głodny”, „Bez aplauzu”), bądź popowy („Strefa półcienia”, „Szukamy się”). Album zamyka natomiast „Nowa wieża Babel” – pieśń symfoniczna, do której tekst napisał Mogielnicki^[9].

Album pierwotnie miał nosić tytuł zaczerpnięty z „Takiego tanga”, jednak Lipko odrzucił ten pomysł, wybierając zamiast tego inny utwór^[10]. Planowano również, że oprócz Mogielnickiego teksty utworów napisze Bogdan Olewicz, jednak później odrzucono je, ponieważ – jak wyjaśnił Lipko – wydawały się zbyt poważne i nie pasowały do albumu^[11].

Recepcja

„Takie tango” jako jeden z trzech utworów Budki Suflera osiągnęło 1. miejsce na liście przebojów Programu Trzeciego. W sumie singel utrzymał się na liście przez 31 tygodni i zdobył 447 punktów, co stanowi największy sukces zespołu związany z tą listą. Pozostałe utwory z albumu odnotowane na LP3 to „Strefa półcienia” (10. miejsce, 11 tygodni), „Jeden raz” (22. miejsce, 9 tygodni) i „Nowa wieża Babel” (10. miejsce, 14 tygodni)^[12].

Lista utworów

Źródło^[2]

Nr

Tytuł utworu

Muzyka

Tekst

Długość

1.

„Takie tango”

Romuald Lipko

Andrzej Mogielnicki