Niccan
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość | 43 m n.p.m. |
| Populacja (2007) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy | 08 |
Położenie na mapie Izraela  | |
 31°44′08″N 34°37′29″E/31,735556 34,624722 | |
Portal  Izrael | |
Niccan (hebr. ניצן; pol. Pąki kwiatowe) - wieś położona w samorządzie regionu Chof Aszkelon, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu.
Leży na nadmorskiej równinie w północno-zachodniej części pustyni Negew, w otoczeniu miast Aszkelon i Aszdod, moszawu Bet Ezra, kibucu Niccanim, oraz wioski Niccan B. Na południowy zachód od wioski znajduje się szkoleniowa baza wojskowa Sił Obronnych Izraela - Camp Lahaw.
Historia
Historia tutejszej osady rozpoczęła się w grudniu 1943, kiedy to Żydowski Fundusz Narodowy zakupił w tym rejonie 400 akrów ziemi, z sadem drzew cytrusowych, winnicą i dwupiętrowym domem. Utworzone tutaj gospodarstwo rolnicze było wykorzystywane do przyjmowania nielegalnych żydowskich imigrantów lądujących na pobliskich plażach Morza Śródziemnego. Imigranci byli ukrywani przed poszukującymi ich brytyjskimi żołnierzami i policjantami (Mandat Palestyny)[1].
Po 1945 w utworzonym tutaj kibucu Niccanim osiedlili się ocaleni z Holocaustu imigranci z Polski i Rumunii. Na początku wojny o niepodległość z kibucu ewakuowano wszystkie kobiety i dzieci. 7 czerwca 1948 kibuc został zaatakowany i po ciężkiej walce zdobyty przez wojska egipskie. W bitwie o Niccanim zginęło 33 żydowskich obrońców[1]. Egipcjanie całkowicie zniszczyli kibuc, który został odzyskany przez Izraelczyków w listopadzie. Jeszcze w 1949 utworzono wioskę młodzieżową Niccanim (w 1990 została przekształcona w wieś Niccan)[1].
W 1951 w miejscu położonym 3 km na południe od swojego pierwotnego położenia założono współczesny kibuc Niccanim[2].
Po ewakuacji żydowskich osiedli ze Strefy Gazy w 2005 zamieszkało tutaj wielu mieszkańców z ewakuowanego osiedla Gusz Katif. Zamieszkali oni w 750 wybudowanych tymczasowych domach. Osiedle to zostało nazwane Niccan B lub Niccan 2. W 2007 przekształciło się ono w osobną wioskę[3]. Budowie tego nowego osiedla sprzeciwiały się organizacje ekologiczne, które obawiały się naruszenia delikatnego ekosystemu nadmorskich wydm[4].
Edukacja, kultura i sport
W wiosce znajduje się szkoła podstawowa, ośrodek kultury oraz boisko do piłki nożnej.
Gospodarka
Gospodarka wioski opiera się na rolnictwie i sadownictwie.
Komunikacja
Przy południowej granicy wioski przebiega droga nr 3631 
, którą jadąc na zachód dojeżdża się na plaże, lub jadąc na wschód dojeżdża się do wioski Niccan B i drogi ekspresowej nr 4 
(Erez–Kefar Rosz ha-Nikra).
Przypisy
- ↑ a b c Women of Valor Center - Nitzanim (ang.). W: The Society for Preservation of Israel Heritage Sites [on-line]. [dostęp 2008-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 października 2007)].
- ↑ Nitzanim Beach (ang.). W: Gems in Israel [on-line]. [dostęp 2008-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 czerwca 2016)].
- ↑ The Day After / Housing - First families move to Nitzan homes; others opt for tents (ang.). W: Haaretz [on-line]. [dostęp 2008-12-22].
- ↑ Nature Society asks Mazuz to halt Nitzan construction (ang.). W: Haaretz [on-line]. [dostęp 2008-12-22].
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie satelitarne Niccan Google Maps
- Mapa Niccan Amudanan
Media użyte na tej stronie
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Highway 4 in Israel
Autor: Michaeli-מיכאלי, Licencja: CC BY-SA 3.0
Front of a typical Karavila in Nitsan.
Local road 3631 in Israel