Niccolò Campriani
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Niccolò Campriani (ur. 6 listopada 1987 r.[1]) – włoski strzelec sportowy, dwukrotny medalista olimpijski z Londynu[2] i dwukrotny mistrz olimpijski z Rio de Janeiro.
Specjalizuje się w strzelaniu karabinowym. Zawody w 2012 roku były jego drugimi igrzyskami olimpijskimi - debiutował w Pekinie. W Londynie triumfował w trzech postawach i zajął drugie miejsce w rywalizacji w karabinie pneumatycznym (10 m), wyprzedził go Rumun Alin Moldoveanu. W drugiej z tych konkurencji Włoch został indywidualnym mistrzem świata w 2010 roku, sięgnął również po brąz w drużynie. Na igrzyskach w Rio de Janeiro zdobył dwa złote medale w tych konkurencjach[3].
Ma również w dorobku medale mistrzostw Europy, uniwersjady oraz igrzysk śródziemnomorskich.
Igrzyska olimpijskie
Igrzyska | Miejscowość | Konkurencja | Kwalifikacje | Finał | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Wynik | Pozycja | Wynik | Pozycja | |||
IO 2008 | Pekin | Karabin pneumatyczny, 10 m | 594 | 12. | Nie zakwalifikował się | |
Karabin małokalibrowy, pozycja leżąca, 50 m | 588 | 38. | Nie zakwalifikował się | |||
Karabin małokalibrowy, trzy pozycje, 50 m | 1153 | 39. | Nie zakwalifikował się | |||
IO 2012 | Londyn | Karabin pneumatyczny, 10 m | 599 | 1. Q | 701,5 | |
Karabin małokalibrowy, pozycja leżąca, 50 m | 595 | 6. Q | 697,6 | 8. | ||
Karabin małokalibrowy, trzy pozycje, 50 m | 1180 | 1. Q | 1278,5 | |||
IO 2016 | Rio de Janeiro | Karabin pneumatyczny, 10 m | 630,2 | 1. Q | 206,1 | |
Karabin małokalibrowy, pozycja leżąca, 50 m | 625,3 | 6. Q | 102,8 | 7. | ||
Karabin małokalibrowy, trzy pozycje, 50 m | 1174 | 8. Q | 458,8 |
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Niccolò Campriani Biography and Olympic Results, Sports-Reference.com [dostęp 2012-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-30] (ang.).
- ↑ Niccolo Campriani - Shooting - Olympic Athlete | London 2012. [dostęp 2012-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-27)].
- ↑ Italian shooter Niccolo Campriani shuts out noise to land Rio 2016 gold medal (ang.). Hindustan Times, 2016-08-09. [dostęp 2019-03-07].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Shooting. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
Sport records icon to be used for Olympic records.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flaga Finlandii
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 4.0
National Flag of the People's Republic of Bulgaria (1948-1967). Tha flag has got the coat-of-arms from 1948
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Vectorized version of the image from http://www.crwflags.com/fotw/images/y/yu-1941.gif. (NOTE: The title is a misnomer, this flag was adopted on 26 September 1941 at the Stolice meeting of the Yugoslav Partisans, [1].)
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
The opening ceremony of the First European Games. Olympic champions make the flag of the European Olympic Committee: Namik Abdullayev (Azerbaijan, freestyle wrestling), Thomas Bimis (Greece, synchronized diving), Niccolò Campriani (Italy, bullet shooting), Lucy Decoss (France, judo), Christina Fazekas (Hungary, kayaking and canoeing), Katie Taylor (Ireland, boxing), Servet Tajegul (Turkey, Taekwondo) and Elena Zamolodchikova (Russia, gymnastics)
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 4.0
National Flag of the People's Republic of Bulgaria (1948-1967). Tha flag has got the coat-of-arms from 1948
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.