Nicholas Adontz

Nicholas Adontz

Նիկողայոս Ադոնց

Data urodzenia	10 stycznia 1871
Data śmierci	27 stycznia 1942
Zawód, zajęcie	historyk
Narodowość	ormiański

Nicholas Adontz (orm. Նիկողայոս Ադոնց, Nikoġayos Adonc’, ros. Николай Адонц; ur. 10 stycznia 1871, zm. 27 stycznia 1942) – ormiański historyk, mediewista, armenista, bizantynolog.

Życiorys

Absolwent (1899) wydziału języków orientalnych na Uniwersytecie w Petersburgu. Następnie pracował jako profesor tej uczelni. W 1920 roku opuścił Rosję i przeniósł się do Londynu, a następnie do Paryża. Od 1930 profesor na uniwersytecie Brukseli. Zajmował się średniowieczną Armenią oraz Bizancjum. Jego uczniami byli: Cyril Toumanoff i Peter Charanis.

Wybrane publikacje

• Towards the Solution to the Armenian Question, London 1920.
• Mashtots and his Students According to Foreign Sources, 1925.
• Samuel l'Armenien, Roi des Bulgares, Bruxelles: Palais des academies 1938.
• Histoire d'Arménie, les origines du X-e siècle au vie (av. J.C.), préf. de René Grousset, Paris 1946.
• Armenia in the Period of Justinian: the Political Conditions Based on the Naxarar System, translated with partial revisions, a bibliographical note, and appendices by Nina G. Garsoïan, Lisbon 1970.
• Denys de Thrace et les commentateurs arméniens, Lisbon 1970.

Bibliografia

• Ishkhan Mushegh, Professor Nicholas Adontz: Remembrance and Impressions, „Armenian Review” 39 (1986), s. 55–80 (ang.).