Nicholas Biddle

Nicholas Biddle

Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1786 Filadelfia
Data i miejsce śmierci	27 lutego 1844 Filadelfia
prezes Drugiego Banku Stanów Zjednoczonych
Okres	od 1822 do 1836
Poprzednik	Langdon Cheves
Następca	brak

Nicholas Biddle (ur. 8 stycznia 1786 w Filadelfii, zm. 27 lutego 1844 tamże) – amerykański finansista i polityk.

Życiorys

Urodził się 8 stycznia 1786 roku w Filadelfii, jako syn Charlesa Biddle’a^[1]. Jego przodkiem był William Penn^[1]. Nauki pobierał w rodzinnym mieście, a następnie studiował na Uniwersytecie Pensylwanii^[1]. Pracował jako dziennikarz w gazecie The Port Folio, a później jako sekretarz Jamesa Monroe’a, który przebywał na misji dyplomatycznej w Wielkiej Brytanii^[2]. Po powrocie zajął się praktykowaniem prawa, a w 1814 roku napisał książkę opisującą ekspedycję Lewisa i Clarka^[2]. W drugiej dekadzie XIX wieku zasiadał w legislaturze stanowej Pensylwanii i był współautorem stanowego weta wobec ustaleń konwencji w Hartford, dotyczących poprawki do Konstytucji, ograniczającej władzę Kongresu^[2]. W 1819 roku prezydent Monroe zlecił mu sporządzenie streszczenia zagranicznych przepisów dotyczących handlu z USA, a trzy lata później powołał go na prezesa Drugiego Banku Stanów Zjednoczonych^[2].

Biddle firmował politykę ograniczającą podaż kredytów dla banków stanowych, ustabilizował rynek inwestycji, a także regulował podaż pieniądza i zabezpieczał depozyty rządowe^[2]. W 1832 roku bank centralny stał się obiektem ataków Andrew Jacksona i Partii Demokratycznej^[2]. Biddle’a popierała grupa polityków, formująca Partię Wigów^[2]. Gdy w 1836 roku licencja banku wygasła, został on przekształcony w prywatny bank Pensylwanii, którego Biddle pozostał prezesem^[2]. Przeszedł na emeryturę w 1839, a dwa lata później instytucja zbankrutowała^[2]. Był jednym ze współzałożycieli Girard College^[1]. Zmarł 27 lutego 1844 w Filadelfii^[1].

Jednym z jego synów był Charles John Biddle^[1].

Przypisy