Nick Cassidy
 Nick Cassidy na torze Adelaide Street Circuit podczas rozpoczynającej sezon 2011 rundy Australijskich Mistrzostw Formuły Ford | |
| Państwo |  Nowa Zelandia |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 sierpnia 1994 Auckland |
| Sukcesy | |
2008: Formula First Manfeild (mistrz w edycji zimowej) | |
| Strona internetowa | |
Nick Cassidy (ur. 19 sierpnia 1994 w Auckland) – nowozelandzki kierowca wyścigowy.
Życiorys
Początki
Cassidy karierę rozpoczął w roku 2000, od startów w kartingu. W 2008 roku zadebiutował w serii wyścigów samochodów jednomiejscowych – zimowej edycji Formuły Pierwsze Manfeild. Już w pierwszym podejściu sięgnął w niej po tytuł mistrzowski. Rok później został wicemistrzem nowozelandzkiego odpowiednika tego serialu, natomiast w sezonie 2010 ten sam sukces powtórzył w Nowozelandzkiej Formule Ford.
Toyota Racing Series
W roku 2011 sięgnął po tytuł wicemistrzowski w serii Toyota Racing. Cassidy siedmiokrotnie stawał na podium, w tym dwukrotnie na najwyższym stopniu. W tym samym sezonie zaliczył również gościnny występ w Formule Abarth oraz Formule ADAC Masters.
W drugim podejściu w serii Toyota Racing, Nowozelandczyk okazał się najlepszy. Cassidy dziesięciokrotnie plasował się w czołowej trójce, z czego pięciokrotnie zwyciężał. Na dodatek zwyciężył także w Grand Prix Nowej Zelandii. Sukces powtórzył także w sezonie 2013. Nowozelandczyk dziesięciokrotnie meldował się na podium, w tym dwukrotnie na jego najwyższym stopniu. Ani razu nie startował z pole position, jednak aż sześciokrotnie uzyskiwał najszybsze okrążenie wyścigu.
W sezonie 2014 zaliczył występ tylko w ostatniej rundzie, na torze Manfeild Autocourse. Potwierdził klasę, uzyskując w obu sesjach kwalifikacyjnych najlepszy czas. Przez problemy techniczne nie wystartował jednak w pierwszym wyścigu. W drugim, startując z końca stawki, przebił się na ósmą lokatę. W trzecim starcie już nie miał żadnych kłopotów i pewnie zwyciężył.
W przerwie zimowej sezonów 2014 i 2015 Cassidy wystartował w dwóch eliminacjach Mistrzostw Toyoty Finance 86. W ekipie Neale Motorsport wszystkie sześć wyścigów zakończył w czołowej trójce, w tym trzykrotnie na pierwszej lokacie. Na torze Teretonga Park startował z pole position. Łącznie czterokrotnie wykręcił najszybszy czas wyścigu.
Formuła Renault
W roku 2012 zadebiutował w Formule Renault 2.0 Eurocup. Reprezentował ekipę Fortec Motorsport w pierwszych trzech rundach. Starty w europejskiej serii nie wypadły najlepiej – tylko w jednym wyścigu Nowozelandczyk sięgnął po punkty, zajmując szóstą lokatę na hiszpańskim torze Alcaniz. Ostatecznie został sklasyfikowany na 24. miejscu.
W sezonie 2013 wziął udział tylko w jednej eliminacji. W zespole Adriana Vallesa, na torze w Alcaniz, rywalizację zakończył na samym końcu stawki.
W roku 2014 wziął udział w dziesięciu wyścigach. Nawiązał współpracę z fińskim teamem Koiranen GP. Podczas gdy jego zespołowy partner, Holender Nyck de Vries, walczył o tytuł mistrzowski, Nowozelandczyk nie zdobywał punkty. Przełom nastąpił na torze Nürburgring, gdzie dojechał na ósmej i piątej lokacie. Na Hungaroringu w pierwszym starcie był dziesiąty, natomiast drugiego nie ukończył. W ostatnich dwóch rundach zastąpił go Chińczyk Hongli Ye. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 18. miejscu. Wystartował także z „dziką kartą” w Formule Renault 2.0 Alps na torze Imola. Reprezentując ekipę China BRT by JCS, w pierwszym starcie nie dojechał do mety, natomiast w drugim był trzydziesty.
Formuła 3
W sezonie 2013 zadebiutował w Europejskiej Formule 3. Zaliczył udział w dwóch rundach – w pierwszej reprezentował Eurointernational (na Norisringu), natomiast w drugiej Carlina (na Hockenheimringu). Najwyższą pozycją, jaką zajął, było dwukrotnie jedenaste miejsce.
W 2014 roku wziął udział w dwóch ostatnich rundach sezonu – na Imoli i Hockenheimringu. Reprezentując ekipę ThreeBond, najlepszy występ odnotował w pierwszym starcie, w którym ponownie był jedenasty. Przełomowy wynik dla kariery w F3 miał miejsce jednak w prestiżowym wyścigu o Grand Prix Makau – Nowozelandczyk zmagania zakończył na 3. miejscu.
W roku 2015 zaangażował się w Japońską Formułę 3. Reprezentując Petronas Team TOM’S, sięgnął po tytuł mistrzowski po zaciętej walce z Japończykiem Kentą Yamashitą. Nowozelandczyk trzynastokrotnie stawał na podium, z czego siedmiokrotnie na najwyższym jego stopniu. Poza tym siedem razy startował z pole position oraz uzyskał najszybszy czas okrążenia w wyścigu. Poza tym ponownie dwa weekendy w europejskiej edycji F3 – tym razem na torze Algarve oraz Nürburgringu. O ile w pierwszej zdobył tylko dwa punkty za dziewiątą lokatę w trzecim wyścigu, o tyle w drugiej zaliczył przełomowy występ, w którym dwukrotnie stanął na podium, zajmując drugą i trzecią pozycję. Pula 43 punktów sklasyfikowała go na 17. miejscu.
Formuła E
W sezonie 2020/2021 Nick Cassidy zadebiutował w Formule E. W sezonie tym reprezentował brytyjską ekipę Envision Virgin Racing[1].
Wyniki
Podsumowanie
| Sezon | Seria | Zespół | Wyścigi | Zwycięstwa | PP | NO | Podium | Punkty | Pozycja |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2008 | Formula First Manfeild Winter Series | Sabre Motorsport | 12 | 3 | 2 | 2 | 9 | 782 | 1 |
| 2008–09 | Formula First New Zealand | Sabre Motorsport | 24 | 8 | 2 | 8 | 16 | 1439 | 2 |
| 2009 | Tony Oliver Contracting Formula Ford NZ Winter Series | 6 | 3 | 2 | 3 | 3 | 225 | 7 | |
| 2009–10 | Weldwell New Zealand Formula First Championship | 3 | 1 | 1 | 1 | 3 | 195 | 26 | |
| Western Springs Speedway – F2 Midgets | HLR Racing | 8 | 7 | 0 | 7 | 8 | 290 | 1 | |
| ZOAGN NZ Formula Ford Championship | BNT/Fuchs Motorsport | 18 | 8 | 3 | 5 | 14 | 1090 | 2 | |
| 2010 | Australian Formula Ford championship | Evans Motorsport Group | 3 | 0 | 0 | 0 | 1 | 26 | 15 |
| 2010–11 | Western Springs Speedway – Midgets | HLR Racing | 3 | 0 | 0 | 0 | 1 | 36 | 20 |
| Western Springs Speedway – International Midget Series | HLR Racing | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 25 | 14 | |
| 2011 | Australian Formula Ford Championship | Evans Motorsport Group | 2 | 0 | 0 | 0 | 1 | 22 | 14 |
| Europejska Formuła Abarth | Composit Motorsport | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 4 | 22 | |
| Włoska Formuła Abarth | Composit Motorsport | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 6 | 17 | |
| Formuła ADAC Master | ma-con Motorsport | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 8 | 22 | |
| Toyota Racing Series | Giles Motorsport | 15 | 2 | 1 | 3 | 7 | 805 | 2 | |
| Fujitsu V8 Supercar Series | Greg Murphy Racing | 5 | 0 | 0 | 0 | 0 | 153 | 31 | |
| 2012 | Toyota Racing Series | Giles Motorsport | 14 | 4 | 0 | 3 | 9 | 914 | 1 |
| Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 | Fortec Motorsport | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 8 | 14 | |
| 2013 | Toyota Racing Series | M2 Competition | 15 | 2 | 0 | 6 | 10 | 915 | 1 |
| Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 | AV Formula | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | NS† | |
| Europejska Formuła 3 | EuroInternational | 6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | NS† | |
| Carlin | |||||||||
| 2013/2014 | New Zealand Sports Car Series | 4 | 3 | 1 | 3 | 4 | 0 | NS | |
| 2014 | Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 | Koiranen GP | 10 | 0 | 0 | 0 | 0 | 20 | 18 |
| Toyota Racing Series | Neale Motorsport | 2 | 1 | 2 | 1 | 1 | 91 | 24 | |
| Europejska Formuła 3 | ThreeBond with T-Sport | 6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | NS† | |
| Alpejska Formuła Renault 2.0 | China BRT by JCS Team | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | NS | |
| Grand Prix Makau | ThreeBond with T-Sport | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | N/A | 3 |
† – Cassidy nie był zaliczany do klasyfikacji
Przypisy
- ↑ Cassidy zastąpi Birda, pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-13] (pol.).
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Autor: GTHO, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Mygale SJ11a of Nick Cassidy at the Adelaide Parklands Circuit for the opening round of the 2011 Australian Formula Ford Championship