Nick Kyrgios
.jpg) Nick Kyrgios w 2018 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 kwietnia 1995 |
| Wzrost | 193 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2013 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 7 |
| Najwyżej w rankingu | 13 (24 października 2016) |
| Australian Open | QF (2015) |
| Roland Garros | 3R (2015, 2016) |
| Wimbledon | F (2022) |
| US Open | QF (2022) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 4 |
| Najwyżej w rankingu | 18 (22 sierpnia 2022) |
| Australian Open | W (2022) |
| Roland Garros | 3R (2017) |
| US Open | 3R (2016, 2022) |
| Strona internetowa | |
Nick Kyrgios, właśc. Nicholas Hilmy Kyrgios (ur. 27 kwietnia 1995 w Canberze) – australijski tenisista pochodzenia grecko-malezyjskiego, triumfator Australian Open 2022 w grze podwójnej, a także Australian Open 2013 w grze pojedynczej chłopców i French Open 2012 oraz Wimbledonu w latach 2012 i 2013 w grze podwójnej chłopców, finalista Wimbledonu 2022 w grze pojedynczej, zdobywca Pucharu Hopmana w 2016 roku, lider rankingu juniorskiego ITF.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP w singlu był na 13. miejscu (24 października 2016), a w deblu na 18. pozycji (22 sierpnia 2022).
Życie prywatne
Kyrgios rozpoczął grę w tenisa w wieku sześciu lat. Ojciec George pochodzi z Grecji, natomiast matka Norlaila z Malezji. Brat Nicholasa – Christos – jest prawnikiem, a siostra Halimah – aktorką i modelką[1].
Zanim w wieku 14 lat ostatecznie skoncentrował się na tenisie[2], był reprezentantem Australii i Australijskiego Terytorium Stołecznego w koszykówce[3]. Kyrgios od 2012 roku trenuje w Australian Institute of Sport.
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
W 2012 roku zwyciężył w dwóch juniorskich deblowych turniejach wielkoszlemowych: we French Open oraz na Wimbledonie. W zawodach tych tworzył parę razem z Andrew Harrisem. W pierwszym finale pokonali Adama Pavláska i Václava Šafránka 6:4, 2:6, 10–7, natomiast w drugim meczu mistrzowskim zwyciężyli z Matteo Donatim i Pietro Licciardim 6:2, 6:4. Na US Open wspólnie z Jordanem Thompsonem przegrali w finale z parą Kyle Edmund–Frederico Ferreira Silva wynikiem 7:5, 4:6, 7–10.
W finale gry pojedynczej chłopców podczas Australian Open 2013 pokonał Thanasi Kokkinakisa 7:6(4), 6:3. Na Wimbledonie w tym samym sezonie triumfował w rywalizacji gry podwójnej. Razem ze swoim partnerem deblowym, Kokkinakisem, pokonali w finale 6:2, 6:3 parę Enzo Couacaud–Stefano Napolitano.
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1–0)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Zwycięzca | 2013 | Australian Open | Twarda |  Thanasi Kokkinakis | 7:6(4), 6:3 |
Gra podwójna (3–1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
| Zwycięzca | 2012 | French Open | Ceglana | Andrew Harris |  Adam Pavlásek Václav Šafránek | 6:4, 2:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 2012 | Wimbledon | Trawiasta | Andrew Harris |  Matteo Donati Pietro Licciardi | 6:2, 6:4 |
| Finalista | 2012 | US Open | Twarda | Jordan Thompson |  Kyle Edmund Frederico Ferreira Silva | 7:5, 4:6, 7–10 |
| Zwycięzca | 2013 | Wimbledon | Trawiasta | Thanasi Kokkinakis |  Enzo Couacaud Stefano Napolitano | 6:2, 6:3 |
Kariera zawodowa
Sezon 2013
W 2013 roku podczas Australian Open Kyrgios zadebiutował w kwalifikacjach do wielkoszlemowego turnieju zawodowego. W pierwszej rundzie eliminacji przegrał z Bradleyem Klahnem 3:6, 2:6. W tych samych zawodach w konkurencji gry podwójnej razem z Kokkinakisem przegrali w pierwszej rundzie 2:6, 4:6 z rozstawioną z numerem dwunastym parą Rohan Bopanna–Rajeev Ram.
W lutym zwyciężył w Melbourne w swoim pierwszym turnieju rangi ITF Men’s Circuit w grze podwójnej w parze z rodakiem Alexem Boltem. Wkrótce potem w zawodach cyklu ATP Challenger Tour w Sydney zanotował singlowe zwycięstwo i deblowy finał. W kwietniu uczestniczył w dwóch finałach rozgrywek ITF Men’s Circuit w Chinach – w Chengdu i w Yuxi. Udział w drugim zwieńczył triumfem.
W kolejnym turnieju Wielkiego Szlema – na kortach French Open występował z dziką kartą. W pierwszym meczu pokonał Radka Štěpánka 7:6(4), 7:6(8), 7:6(11). W następnym spotkaniu uległ rozstawionemu z numerem dziesiątym Marinowi Čiliciowi 4:6, 2:6, 2:6.
W kwalifikacjach do US Open pokonał Grega Jonesa, João Souzę i Malika al-Dżaziriego, dzięki czemu uzyskał możliwość gry w głównych rozgrywkach. W pierwszej rundzie przegrał z turniejową czwórką, Davidem Ferrerem 5:7, 3:6, 2:6.
We wrześniu Kyrgios zadebiutował w Pucharze Davisa w rozgrywkach play-off o grupę światową. W spotkaniu deblowym razem z Chrisem Guccione przegrali z parą Mariusz Fyrstenberg–Marcin Matkowski 7:5, 4:6, 2:6, 7:6(5), 4:6. Mecz gry pojedynczej przeciw Michałowi Przysiężnemu zakończył się kreczem Polaka przy stanie 4:1 dla rywala. W całej konfrontacji Australia triumfowała 4:1.
Rok zakończył na 182. miejscu w rankingu singlowym ATP World Tour.
Sezon 2014
W sezonie 2014 Kyrgios dostał dziką kartę do zawodów wielkoszlemowych w Melbourne. W pierwszej rundzie singla wygrał z Benjaminem Beckerem 6:3, 6:7(5), 6:2, 7:6(2), a w kolejnym spotkaniu przegrał z rozstawionym Benoîtem Pairem 7:6(5), 7:6(5), 4:6, 2:6, 2:6. W grze mieszanej, wspólnie z Ariną Rodionową ulegli w pierwszym meczu Kvěcie Peschke i Marcinowi Matkowskiemu 5:7, 4:6.
W lutym w zawodach ATP World Tour 250 w Memphis Australijczyk dostał dziką kartę, lecz w pierwszej rundzie został wyeliminowany przez Tima Smyczka wynikiem 7:6(5), 4:6, 3:6. W tym samym miesiącu tenisista brał udział w przegranym 0:5 spotkaniu pierwszej rundy grupy światowej Pucharu Davisa z Francją. Kyrgios uległ w meczach singlowych Richardowi Gasquetowi 6:7(3), 2:6, 2:6 i Gaëlowi Monfilsowi 6:7(5), 4:6.
W kwietniu Australijczyk wygrał dwa amerykańskie turnieje ATP Challenger Tour – w Sarasocie i Savannah. W finale pierwszego wygrał z Filipem Krajinoviciem, a drugiego – z Jackiem Sockiem.
We French Open Kyrgios ponownie wystąpił dzięki dzikiej karcie. W pierwszej rundzie uległ grającemu z numerem ósmym Milosowi Raonicowi 3:6, 6:7(1), 3:6.
W zawodach ATP Challenger Tour w Nottingham, poprzedzających trzeci turniej Wielkiego Szlema, Kyrgios odniósł końcowe zwycięstwo, wygrywając w meczu mistrzowskim z Samem Grothem.
Udział na trawiastej nawierzchni Wimbledonu zainaugurował zwycięstwem ze Stéphane’em Robertem 7:6(2), 7:6(1), 6:7(6), 6:2. W kolejnym meczu pokonał Richarda Gasqueta 3:6, 6:7(4), 6:4, 7:5, 10:8, pomimo tego, że Francuz miał dziewięć piłek meczowych[4]. W trzecim spotkaniu Kyrgios wygrał z Jiřím Veselým 3:6, 6:3, 7:5, 6:2, a w pojedynku czwartej rundy pokonał aktualnego lidera rankingu singlowego, rozstawionego z numerem drugim Rafaela Nadala 7:6(5), 5:7, 7:6(5), 6:3. Australijczyk był pierwszym zawodnikiem urodzonym w latach 90. XX wieku, który wygrał z Hiszpanem[5]. W ćwierćfinale przegrał z Milosem Raonicem 7:6(4), 2:6, 4:6, 6:7(4).
W lipcu poinformował o zakończeniu współpracy z dotychczasowym trenerem, Simonem Reą. Australijczyk zawiadomił, że jego trenerami zostaną Josh Eagle i Todd Larkham[6].
W turnieju rangi ATP World Tour Masters 1000 w Toronto Kyrgios pokonał w pierwszej rundzie Santiago Giraldo 7:6(3), 7:5, a następnie uległ Andy’emu Murrayowi 2:6, 2:6. Podczas US Open pokonał w pierwszej rundzie po czterosetowym pojedynku rozstawionego Michaiła Jużnego. W kolejnym spotkaniu okazał się lepszy od Andreasa Seppiego. W trzeciej rundzie został pokonany przez Tommy’ego Robredo 6:3, 3:6, 6:7(4), 3:6. W deblu nie wygrał spotkania. Na turnieju w Kuala Lumpur rozstawiony Australijczyk przegrał w pierwszej rundzie z Marinkiem Matoševiciem 6:7(4), 6:7(3). Ten sam rezultat osiągnął w grze podwójnej.
Rok zakończył na 52. miejscu w rankingu singlowym ATP World Tour.
Sezon 2015
Sezon 2015 Kyrgios miał zainaugurować udziałem w Pucharze Hopmana, z którego ostatecznie wycofał się przed rozpoczęciem rozgrywek[7]. W Sydney przegrał w pierwszej rundzie z Jerzym Janowiczem 1:6, 7:6(6), 6:7(5), a pojedynek pierwszej rundy debla razem z Matoševiciem oddali walkowerem. Na Australian Open reprezentant gospodarzy awansował do ćwierćfinału, pokonując m.in. w pięciosetowych pojedynkach Federica Delbonisa, Édouarda Rogera-Vasselina i Andreasa Seppiego. W spotkaniu o półfinał nie zdołał wygrać z Andym Murrayem, przegrywając 3:6, 6:7(5), 3:6. Pierwszą rundę zanotował w grze podwójnej.
W maju 2015 roku zanotował pierwszy w karierze finał rozgrywek ATP Word Tour, w Estoril przegrywając z Richardem Gasquetem 3:6, 2:6.
Sezon 2016
Australijczyk razem z Darją Gawriłową wystąpili w Pucharze Hopmana jako reprezentacja Australii Green. W pojedynkach grupowych pokonali zespół Niemiec 3:0 oraz Wielkiej Brytanii 2:1 i z kompletem zwycięstw awansowali do finału, w którym pokonali Ukrainę 2:0. Następnie przystąpił do Australian Open, gdzie doszedł do 3. rundy, a w rozgrywkach deblowych przegrał po pierwszym meczu (jego partnerem był rodak Omar Jasika).
Po niecałym miesiącu przerwy Kyrgios powrócił do rozgrywek ATP World Tour, tym razem w Marsylii. Wygrał wszystkie spotkania w dwóch setach, co przyczyniło się do pierwszego zwycięstwa w turniejach w tym cyklu, w finale pokonując Marina Čilicia.
Kolejne 2 tytuły Australijczyk zdobył na podłożu twardym, w sierpniu w Atlancie i w październiku w Tokio.
W pozostałych wielkoszlemowych imprezach najdalej dochodził do 4. rundy, podczas Wimbledonu, a łącznie w turniejach tej kategorii zagrał 13 meczów, z których w 9 zwyciężył.
Najlepszy swój wynik w zawodach z serii ATP World Tour Masters 1000 ustanowił w Miami, osiągając półfinał. Był także uczestnikiem ćwierćfinału w Madrycie.
Sezon 2017
Sezon Australijczyk zakończył bez tytułu, był natomiast uczestnikiem dwóch finałów. W sierpniu został wicemistrzem zawodów ATP World Tour Masters 1000 w Cincinnati, eliminując m.in. najwyżej rozstawionego w zawodach Rafaela Nadala. Kyrgios został pokonany w finale przez Grigora Dimitrowa 6:3, 7:5. Na początku października australijski tenisista osiągnął finał w Pekinie wygrywając po drodze półfinałową rywalizację z Alexandrem Zverevem (nr 4. ATP), a przegrał 2:6, 1:6 z Rafaelem Nadalem.
Startując w rozgrywkach Wielkiego Szlema Kyrgios najdalej doszedł do drugich rund podczas Australian Open i French Open. W meczu drugiej rundy Australian Open przeciwko Andreasowi Seppiemu poniósł porażkę mimo prowadzenia 2:0 w setach oraz nie wykorzystał jednego meczbola[8]. Seppi w całym meczu triumfował 1:6, 6:7(1), 6:4, 6:2, 10:8.
W imprezach ATP World Tour Masters 1000, oprócz finału w Cincinnati, Kyrgios awansował do ćwierćfinału w Indian Wells eliminując w czwartej rundzie wicelidera rankingu Novaka Đokovicia. Mecz o półfinał z Rogerem Federerem oddał walkowerem przez zatrucie pokarmowe[9]. Australijczyk został również półfinalistą z Miami, ulegając po 3 godz. i 11 min. Federerowi 6:7(9), 7:6(9), 6:7(5)[10].
W zawodach ATP World Tour 250 i ATP World Tour 500 Kyrgios doszedł do dwóch półfinałów w lutym, najpierw w Marsylii, a potem w Acapulco. W Marsylii odpadł z Jo-Wilfriedem Tsongą, a w Acapulco wyeliminował go Sam Querrey. W ćwierćfinale wygrał rywalizację z Novakiem Đokoviciem 7:6(9), 7:5 serwując 25 asów[11].
Przez cały sezon Kyrgios zmagał się z kontuzjami. Latem, od turnieju w Londynie rozgrywanym w drugiej połowie czerwca do zawodów w Waszyngtonie z początku sierpnia kreczował w trzech kolejnych imprezach, dwukrotnie przez uraz biodra, raz przez prawe ramię[12]. Wiosną zrezygnował w udziału w zawodach ATP World Tour Masters 1000 w Monte Carlo i Rzymie przez problemy z łokciem i biodrem, a jesienią nie zagrał w turniejach w Bazylei i Paryżu przez kontuzję biodra[13][14].
Kyrgios regularnie reprezentował w 2017 Australię w Pucharze Davisa. W lutym zdobył punkt w rywalizacji z Czechami, a w kwietniu pomógł Australii pokonać 3:2 Stany Zjednoczone, po zwycięstwach z Johnem Isnerem i Samem Querreyem[15]. We wrześniu Australia zagrała półfinał z Belgią przegrywając 2:3. Kyrgios zdobył najpierw punkt na 1:1 po pięciosetowym meczu ze Steve’em Darcisem, a potem w czterech setach uległ Davidowi Goffinowi[16].
W całym sezonie 2017 tenisista australijski zagrał 48 meczów, odnosząc 31 zwycięstw, a zakończył rok na 21. miejscu w klasyfikacji ATP.
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (7–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 3 maja 2015 | Estoril | Ceglana | Richard Gasquet | 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 21 lutego 2016 | Marsylia | Twarda (hala) |  Marin Čilić | 6:2, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 2. | 7 sierpnia 2016 | Atlanta | Twarda |  John Isner | 7:6(3), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 3. | 9 października 2016 | Tokio | Twarda |  David Goffin | 4:6, 6:3, 7:5 |
| Finalista | 2. | 20 sierpnia 2017 | Cincinnati | Twarda |  Grigor Dimitrow | 3:6, 5:7 |
| Finalista | 3. | 8 października 2017 | Pekin | Twarda |  Rafael Nadal | 2:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 4. | 7 stycznia 2018 | Brisbane | Twarda | Ryan Harrison | 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 5. | 3 marca 2019 | Acapulco | Twarda |  Alexander Zverev | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 4 sierpnia 2019 | Waszyngton | Twarda |  Daniił Miedwiediew | 7:6(6), 7:6(4) |
| Finalista | 4. | 10 lipca 2022 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Novak Đoković | 6:4, 3:6, 4:6, 6:7(3) |
| Zwycięzca | 7. | 7 sierpnia 2022 | Waszyngton | Twarda |  Yoshihito Nishioka | 6:4, 6:3 |
Gra podwójna (4–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 26 maja 2018 | Lyon | Ceglana | Jack Sock | Roman Jebavý Matwé Middelkoop | 7:5, 2:6, 11–9 |
| Zwycięzca | 2. | 29 stycznia 2022 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Thanasi Kokkinakis | Matthew Ebden Max Purcell | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 31 lipca 2022 | Atlanta | Twarda | Thanasi Kokkinakis | Jason Kubler John Peers | 7:6(4), 7:5 |
| Zwycięzca | 4. | 7 sierpnia 2022 | Waszyngton | Twarda | Jack Sock | Ivan Dodig Austin Krajicek | 7:5, 6:4 |
Historia występów wielkoszlemowych w grze pojedynczej
| Turniej | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | 1Q | 1Q | 2R | QF | 3R | 2R | 4R | 1R | 4R | 3R | 2R | 0 / 9 | 17–9 |
| French Open | – | 2R | 1R | 3R | 3R | 2R | – | – | – | – | – | 0 / 5 | 5–5 |
| Wimbledon | – | – | QF | 4R | 4R | 1R | 3R | 2R | NH | 3R | F | 0 / 8 | 20–8 |
| US Open | – | 1R | 3R | 1R | 3R | 1R | 3R | 3R | – | 1R | QF | 0 / 9 | 12–9 |
| Wygrane turnieje | 0 / 0 | 0 / 2 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 1 | 0 / 2 | 0 / 3 | 0 / 31 | N/A |
| Bilans spotkań | 0–0 | 1–2 | 7–4 | 8–4 | 9–4 | 2–3 | 7–3 | 3–3 | 3–1 | 4–2 | 10–3 | N/A | 54–31 |
Historia występów wielkoszlemowych w grze podwójnej
| Turniej | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | 1R | – | 1R | 1R | – | 2R | 1R | – | 2R | W | 1 / 7 | 8–5 |
| French Open | – | – | 1R | 1R | 3R | – | – | – | – | – | 0 / 3 | 2–3 |
| Wimbledon | – | – | – | – | – | – | – | NH | – | – | 0 / 0 | 0–0 |
| US Open | – | 1R | – | 3R | 2R | – | 2R | – | – | 3R | 0 / 5 | 6–3 |
| Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 1 | 0 / 2 | 0 / 3 | 0 / 2 | 0 / 1 | 0 / 2 | 0 / 0 | 0 / 1 | 1 / 2 | 1 / 15 | N/A |
| Bilans spotkań | 0–1 | 0–1 | 0–2 | 2–2 | 3–2 | 1–0 | 1–1 | 0–0 | 1–1 | 8–1 | N/A | 16–11 |
Historia występów wielkoszlemowych w grze mieszanej
| Turniej | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | 1R | – | 1R | – | – | – | 2R | – | – | 0 / 3 | 1–3 |
| French Open | – | – | – | – | – | – | NH | – | – | 0 / 0 | 0–0 |
| Wimbledon | – | 2R | – | – | – | 1R | NH | 2R | – | 0 / 3 | 2–2 |
| US Open | – | 2R | – | – | – | – | NH | – | – | 0 / 1 | 1–0 |
| Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 2 | 0 / 1 | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 1 | 0 / 1 | 0 / 1 | 0 / 0 | 0 / 7 | N/A |
| Bilans spotkań | 0–1 | 2–1 | 0–1 | 0–0 | 0–0 | 0–1 | 1–1 | 1–0 | 0–0 | N/A | 4–5 |
Przypisy
- ↑ Tom Decent: 10 things you should know about Nick Kyrgios. The Sydney Morning Herald, 2014-07-02. [dostęp 2014-07-04]. (ang.).
- ↑ Bridie Jabour: Nick Kyrgios’s Wimbledon success no surprise to his family. The Guardian, 2014-07-02. [dostęp 2014-07-04]. (ang.).
- ↑ Isabel Sanhueza: The Breakout Star of Wimbledon: 5 Things to Know About Nick Kyrgios. People, 2014-07-03. [dostęp 2014-07-04]. (ang.).
- ↑ 2014 Wimbledon Championships Website – Official Site by IBM – Kyrgios saves nine match points in comeback win over Gasquet, 6 sierpnia 2014 [dostęp 2017-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-06].
- ↑ Marcin Motyka: Wimbledon: Niesamowity Nick Kyrgios pokonał Rafaela Nadala, pierwszy ćwierćfinał Milosa Raonicia. [w:] Wimbledon [on-line]. sportowefakty.pl, 2014-07-01. [dostęp 2014-07-01]. (pol.).
- ↑ Marcin Motyka: Nick Kyrgios rozstał się z trenerem. sportowefakty.pl, 2014-07-12. [dostęp 2014-07-12]. (pol.).
- ↑ Michał Pochopień: Nick Kyrgios nie wystąpi w Pucharze Hopmana. sportowefakty.pl, 2014-12-31. [dostęp 2014-12-31]. (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Australian Open: Nick Kyrgios znów rozczarował. Marin Cilić odprawiony przez Daniela Evansa – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 18 stycznia 2017 [dostęp 2018-01-08] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, ATP Indian Wells: Roger Federer bez gry w półfinale. Wycofał się Nick Kyrgios – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 17 marca 2017 [dostęp 2018-01-08] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, ATP Miami: Roger Federer wygrał niesamowity bój z Nickiem Kyrgiosem. W niedzielę spotka się z Rafaelem Nadalem – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 1 kwietnia 2017 [dostęp 2018-01-08] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, ATP Acapulco: Nick Kyrgios upolował Novaka Djokovicia. Dominic Thiem nie obroni tytułu – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 3 marca 2017 [dostęp 2018-01-08] (pol.).
- ↑ Nick Kyrgios booed off court after retiring hurt in Washington event, www.theaustralian.com.au [dostęp 2018-01-08] (ang.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, ATP Rzym: Alexander Zverev odparł atak Kevina Andersona. Wycofał się Nick Kyrgios – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 16 maja 2017 [dostęp 2018-01-08] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Nick Kyrgios zakończył sezon. „To nie był dla mnie aż tak pomyślny rok” – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 19 października 2017 [dostęp 2018-01-08] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Puchar Davisa: Nick Kyrgios wprowadził Australię do półfinału – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 9 kwietnia 2017 [dostęp 2018-01-08] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Puchar Davisa: David Goffin i Steve Darcis wprowadzili Belgię do finału – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 17 września 2017 [dostęp 2018-01-08] (pol.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
.svg)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Carine06 from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
US Open – Practice day, Sunday 26th August 2018