Nicklas Kulti
| Państwo |  Szwecja |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 kwietnia 1971 Sztokholm |
| Wzrost | 190 cm |
| Masa ciała | 88 kg |
| Gra | praworęczna, oburęczny behend |
| Status profesjonalny | 1989 |
| Zakończenie kariery | 2001 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 3 |
| Najwyżej w rankingu | 32 (3 maja 1993) |
| Australian Open | 3R (1989, 1994, 1996) |
| Roland Garros | QF (1992) |
| Wimbledon | 2R (1992, 1997) |
| US Open | 2R (1993, 1994) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 13 |
| Najwyżej w rankingu | 11 (29 września 1997) |
| Australian Open | 3R (1997, 1999, 2000) |
| Roland Garros | F (1995) |
| Wimbledon | SF (2000) |
| US Open | F (1997) |
Nicklas Kulti (ur. 22 kwietnia 1971 w Sztokholmie) − szwedzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Startując jeszcze w turniejach juniorskich Kulti w 1989 roku zwyciężył w grze pojedynczej chłopców podczas Australian Open i Wimbledonu. W tym samym sezonie dotarł do finału młodzieżowego US Open, a rok zakończył na pozycji lidera klasyfikacji juniorów.
Karierę zawodową Kulti rozpoczął w 1989 roku, a zakończył w 2001 roku. W grze pojedynczej wywalczył trzy tytuły rangi ATP World Tour oraz osiągnął cztery finały.
W grze podwójnej Szwed odniósł trzynaście zwycięstw w imprezach ATP World Tour i awansował do dwunastu finałów, w tym do finałów wielkoszlemowych French Open 1995 i US Open 1997. W paryskim finale tworzył parę deblową z Magnusem Larssonem, natomiast w Nowym Jorku z Jonasem Björkmanem.
W latach 1991–2001 Kulti reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa. W 1997 i 1998 roku pomógł reprezentacji wywalczyć zwycięstwo w zawodach. W edycji z 1997 roku Szwedzi pokonali w finale 5:0 Stany Zjednoczone, a Kulti zdobył punkt w grze podwójnej w parze z Jonasem Björkmanem. Również z Björkmanem zdobył deblowy punkt w finałowej konfrontacji zakończonej triumfem 4:1 przeciwko Włochom.
Kulti 2 razy wziął udział w igrzyskach olimpijskich. Zarówno w Atlancie (1996) i w Sydney (2000) odpadał w 1 rundach rywalizacji deblowej. W Atlancie startował w parze z Jonasem Björkmanem, a w Sydney razem z Mikaelem Tillströmem.
W rankingu gry pojedynczej Kulti najwyżej był na 32. miejscu (3 maja 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 11. pozycji (29 września 1997).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP Tour World Championships |
| ATP Masters Series |
| ATP Championship Series |
| ATP World Series |
Gra pojedyncza (3−4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 12 sierpnia 1990 | Praga | Ceglana |  Jordi Arrese | 6:7, 6:7 |
| Zwycięzca | 1. | 5 stycznia 1991 | Adelaide | Twarda |  Michael Stich | 6:3, 1:6, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 10 stycznia 1993 | Adelaide | Twarda | Christian Bergström | 3:6, 7:5, 6:4 |
| Finalista | 2. | 7 marca 1993 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) |  Andriej Olchowski | 5:7, 6:3, 2:6 |
| Finalista | 3. | 5 maja 1996 | Atlanta | Ceglana |  Karim al-Alami | 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 23 czerwca 1996 | Halle | Trawiasta | Jewgienij Kafielnikow | 6:7(5), 6:3, 6:4 |
| Finalista | 4. | 13 czerwca 1999 | Halle | Trawiasta | Nicolas Kiefer | 3:6, 2:6 |
Gra podwójna (13−12)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 8 marca 1992 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Magnus Larsson |  Hendrik Jan Davids Libor Pimek | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 2 sierpnia 1992 | San Marino | Ceglana | Mikael Tillström |  Cristian Brandi Federico Mordegan | 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 24 kwietnia 1994 | Monte Carlo | Ceglana | Magnus Larsson | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek | 3:6, 7:6, 6:4 |
| Finalista | 1. | 10 lipca 1994 | Båstad | Ceglana | Mikael Tillström | Jan Apell Jonas Björkman | 2:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 2 października 1994 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) | Lars-Anders Wahlgren | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 0:6, 5:7 |
| Finalista | 3. | 10 czerwca 1995 | French Open, Paryż | Ceglana | Magnus Larsson | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 7:6, 4:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 4. | 25 lutego 1996 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Jonas Björkman | Jewgienij Kafielnikow Menno Oosting | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 4. | 24 marca 1996 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Peter Nyborg | Jewgienij Kafielnikow Andriej Olchowski | 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 14 kwietnia 1996 | Nowe Delhi | Dywanowa (hala) | Jonas Björkman |  Byron Black Sandon Stolle | 4:6, 6:4, 6:4 |
| Finalista | 5. | 28 kwietnia 1996 | Monte Carlo | Ceglana | Jonas Björkman |  Ellis Ferreira Jan Siemerink | 6:2, 3:6, 2:6 |
| Finalista | 6. | 4 sierpnia 1996 | Los Angeles | Twarda | Jonas Björkman | Marius Barnard Piet Norval | 5:7, 2:6 |
| Finalista | 7. | 18 sierpnia 1996 | New Haven | Twarda | Jonas Björkman | Byron Black Grant Connell | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 6. | 4 maja 1997 | Atlanta | Ceglana | Jonas Björkman |  David Wheaton Christo Van Rensburg | 6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 7. | 13 lipca 1997 | Båstad | Ceglana | Mikael Tillström | Magnus Gustafsson Magnus Larsson | 6:0, 6:3 |
| Finalista | 8. | 17 sierpnia 1997 | Indianapolis | Twarda | Jonas Björkman | Michael Tebbutt Mikael Tillström | 3:6, 2:6 |
| Finalista | 9. | 7 września 1997 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jonas Björkman | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek | 6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 8. | 15 lutego 1998 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Mikael Tillström | Marius Barnard Brent Haygarth | 3:6, 6:3, 7:6 |
| Finalista | 10. | 3 maja 1998 | Praga | Ceglana | Fredrik Bergh | Wayne Arthurs Andrew Kratzmann | 1:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 9. | 15 listopada 1998 | Sztokholm | Twarda (hala) | Mikael Tillström | Chris Haggard Peter Nyborg | 7:5, 3:6, 7:5 |
| Finalista | 11. | 11 lipca 1999 | Båstad | Ceglana | Mikael Tillström | David Adams Jeff Tarango | 6:7(6), 4:6 |
| Finalista | 12. | 19 września 1999 | Bournemouth | Ceglana | Michael Kohlmann | David Adams Jeff Tarango | 3:6, 7:6(5), 6:7(5) |
| Zwycięzca | 10. | 30 kwietnia 2000 | Barcelona | Ceglana | Mikael Tillström | Paul Haarhuis Sandon Stolle | 6:2, 6:7(2), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 11. | 18 czerwca 2000 | Halle | Ceglana | Mikael Tillström |  Mahesh Bhupathi David Prinosil | 7:6(4), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 12. | 16 lipca 2000 | Båstad | Ceglana | Mikael Tillström | Andrea Gaudenzi Diego Nargiso | 4:6, 6:2, 6:3 |
| Zwycięzca | 13. | 19 listopada 2000 | Paryż | Dywanowa (hala) |  Maks Mirny | Paul Haarhuis Daniel Nestor | 6:4, 7:5 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 25 września 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 25 września 2014].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 25 września 2014].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
