Nicky Stevens

Nicky Stevens
Imię i nazwisko

Helen Thomas

Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1949
Carmarthen

Instrumenty

fortepian

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 1967 roku

Wydawnictwo

Pye, EMI, Dawn, Warwick

Powiązania

Alan Johnson, Martin Lee, Lee Sheriden, Sandra Stevens, Albert West

Zespoły
Aslan1, Brotherhood of Man

Nicky Stevens, właśc. Helen Stevens (ur. 3 grudnia 1949 w Carmarthen) – walijska piosenkarka, wokalistka zespołu Brotherhood of Man, który wygrał 21. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1976 roku.

Życiorys

Początki kariery

Nicky Stevens zaczęła interesować się śpiewaniem już jako dziecko. W wieku czterech lat śpiewała w chórku w kaplicy w Carmarthen, później dołączyła do Hywel Girls Choir. Jako nastolatka studiowała muzykę klasyczną i uczyła się gry na fortepianie[1]. Jako piętnastolatka odbyła trasę koncertową po Europie, występując jako muzyczny gość w klubach nocnych, później odwiedziła także Afrykę Południową. Została także zatrudniona w klubie Swansea's Townsman, gdzie często występowała także Bonnie Tyler[2][3]. W 1970 roku wystąpiła jako support przed koncertem komicznego duetu Little and Large.

Współpraca z Brotherhood of Man

W 1972 roku Stevens zainteresował się Tony Hiller, który szukał nowych członków do swojego zespołu Brotherhood of Man. Oprócz wokalistki, członkami grupy zostali Martin Lee i Lee Sheriden. Rok później formacja podpisała kontrakt z wytwórnią Deram Records, która wydała ich debiutancki singel „Happy Ever After”. W tym samym roku do zespołu dołączyła Sandra Stevens (nie należąca do rodziny Nicky), a grupa stała się kwartetem. W 1976 roku artyści reprezentowali Wielką Brytanię podczas 21. Konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „Save Your Kisses for Me”, który przyniósł im zwycięstwo[4]. Nicky została wówczas pierwszą w historii walijską piosenkarką, która wygrała finał imprezy[2]. Po udziale w konkursie, zespół wydał dwa single – „Angelo” i „Figaro”, które trafiły na pierwsze miejsce krajowej listy przebojów[5][6].

W 1988 roku Stevens nagrała kilka utworów z holenderskim wokalistą, Albertem Westem, a na początku lat 90. rozpoczęła współpracę jako liderka brytyjskiego zespołu rockowego Aslan1, nadal występując także z formacją Brotherhood of Man. W listopadzie 2013 roku została bohaterką filmu dokumentalnego o swoim życiu i karierze pt. Time of Your Life[7][2].

Życie prywatne

W czerwcu 1976 roku Stevens wyszła za mąż za gitarzystę Brotherhood of Man, Alana Johnsona[8]. Para rozstała się[9]. W latach 90. wokalistka mieszkała w Sturminster Marshall w Dorset, w 2011 roku przeprowadziła się do Corfe Mullen położonego w tym samym hrabstwie[1].

Dyskografia

Albumy studyjne

Wydane z zespołem Brotherhood of Man

  • 1973: The World of the Brotherhood of Man
  • 1974: Good Things Happening
  • 1976: Love and Kisses
  • 1977: Oh Boy!
  • 1977: Images
  • 1978: B for Brotherhood
  • 1978: Twenty Greatest
  • 1979: Higher Than High
  • 1979: Singing a Song
  • 1980: Good Fortune
  • 1980: Sing 20 Number One Hits
  • 1981: 20 Disco Greats / 20 Love Songs
  • 1983: Lightning Flash
  • 1992: The Butterfly Children
  • 1997: Greenhouse
  • 2002: The Seventies Story

Przypisy

  1. ↑ a b Eurovision record breakers. [w:] Blackmore Vale Magazine [on-line]. www.blackmorevale.co.uk, 2011-10-28. [dostęp 2014-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (ang.).
  2. ↑ a b c Wales' only Eurovision winner still believes in the Brotherhood of Man. [w:] Wales Online [on-line]. www.walesonline.co.uk, 2013-11-09. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  3. ↑ Britain's Best For The Brotherhood. www.geocities.com. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  4. ↑ Eurovision Song Contest 1976. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  5. ↑ Singles Chart - 20/08/1977. www.chartstats.com, 1977-08-20. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  6. ↑ Singles Chart - 11/02/1978. www.chartstats.com, 1978-02-11. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  7. ↑ Time of your Life - Nicky Stevens. [w:] ITV [on-line]. www.itv.com, 2013-11-13. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  8. ↑ BROTHERHOOD OF MAN. www.geocities.com. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
  9. ↑ James Ellis: Lee Sheriden - Interview. [w:] Metro [on-line]. www.metro.co.uk, 2009-10-27. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).