Nicola Riganti
| Kardynał prezbiter | |
| Data i miejsce urodzenia | 24/25 marca 1744 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 sierpnia 1822 |
| Biskup Ankony | |
| Okres sprawowania | 1816–1822 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 14 sierpnia 1768 |
| Sakra biskupia | 21 kwietnia 1816 |
| Kreacja kardynalska | 8 marca 1816 |
| Kościół tytularny | Santi Marcellino e Pietro |
| Data konsekracji | 21 kwietnia 1816 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | Francesco Bertazzoli | ||||
| |||||
Nicola Riganti (ur. 24 albo 25 marca 1744 w Molfetcie, zm. 31 sierpnia 1822 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 24 albo 25 marca 1744 roku w Molfetcie, jako syn Michele Rigantiego[1]. W młodości uzyskał stopień doktora utroque iure, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. 14 sierpnia 1768 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 8 marca 1816 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Marcellino e Pietro[2]. Tego samego dnia został biskupem Ankony, a 21 kwietnia przyjął sakrę[2]. Zmarł 31 sierpnia 1822 roku w Rzymie[1].
Przypisy
- ↑ a b c Nicola Riganti (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-07-03].
- ↑ a b c Nicola Riganti (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-07-03].