Nicolas Bay

Nicolas Bay
Ilustracja
(c) Anh De France, CC BY 2.0
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1977
Saint-Germain-en-Laye

Zawód, zajęcie

polityk

Nicolas Bay (ur. 21 grudnia 1977 w Saint-Germain-en-Laye) – francuski polityk i samorządowiec, były sekretarz generalny Frontu Narodowego, poseł do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji.

Życiorys

Z wykształcenia prawnik, kształcił się na Université de Paris X. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach organizacji młodzieżowej Frontu Narodowego (FNJ), pod koniec lat 90. przeszedł do Narodowego Ruchu Republikańskiego (MNR), który założył Bruno Mégret[1]. Pełnił w jego ramach funkcję sekretarza generalnego[2]. W 2001 po raz pierwszy został wybrany do rady miejskiej w Sartrouville[3]. W 2008 po wycofaniu się dotychczasowego lidera MNR z polityki zamierzał przejąć przywództwo w partii i nawiązać współpracę z FN[2], jednakże decyzją biura krajowego MNR został wykluczony z tego ugrupowania[4].

W 2009 powrócił do Frontu Narodowego, został sekretarzem partii w departamencie Sekwana Nadmorska, a w 2010 radnym Górnej Normandii i przewodniczącym klubu radnych FN. W 2012 objął stanowisko zastępcy sekretarza generalnego partii[3][1].

W 2014 Nicolas Bay uzyskał mandat eurodeputowanego VIII kadencji[5], w jej trakcie został współprzewodniczącym grupy Europy Narodów i Wolności[6]. Również w 2014 objął obowiązki sekretarza generalnego FN[7].

W 2015 i 2021 wybierany w skład rady regionalnej Normandii (kandydował też bezskutecznie na prezydenta regionu)[8][9]. W 2019 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach do PE[10].

W lutym 2022 zadeklarował wsparcie dla Érica Zemmoura w wyborach prezydenckich w tym samym roku; został też wiceprzewodniczącym powołanej przez tegoż partii Reconquête[11].

Przypisy

  1. ↑ a b Nicolas Bay, ex-mégrétiste et figure émergente du FN. lemonde.fr, 29 grudnia 2012. [dostęp 2014-06-14]. (fr.).
  2. ↑ a b Bruno Mégret se retire de la vie politique. lefigaro.fr, 20 maja 2008. [dostęp 2014-06-14].
  3. ↑ a b Nicolas Bay. frontnational.com. [dostęp 2014-06-14]. (fr.).
  4. ↑ Décision du BN du 23 sept 08. m-n-r.fr, 23 września 2008. [dostęp 2014-06-14].
  5. ↑ Résultats européennes: la liste de nos nouveaux élus. leparisien.fr, 26 maja 2014. [dostęp 2014-06-14]. (fr.).
  6. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2019-03-17].
  7. ↑ FN: la discrète ascension de Nicolas Bay. lemonde.fr, 30 listopada 2014. [dostęp 2016-03-27]. (fr.).
  8. ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2015. interieur.gouv.fr. [dostęp 2021-06-28]. (fr.).
  9. ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2021. interieur.gouv.fr. [dostęp 2021-06-28]. (fr.).
  10. ↑ Européennes: découvrez les 79 nouveaux députés français. lejdd.fr, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-27]. (fr.).
  11. ↑ Marie-Pierre Bourgeois: Après son ralliement à Éric Zemmour, Nicolas Bay nommé vice-président de Reconquête. bfmtv.com, 18 lutego 2022. [dostęp 2022-02-18]. (fr.).

Media użyte na tej stronie

Portrait de Nicolas Bay, avril 2022.jpg
(c) Anh De France, CC BY 2.0
Photography of Nicolas Bay in 2022