Nicolas Mahut
_(20630628185).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 stycznia 1982 |
| Wzrost | 191 cm |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2000 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Nicolas Copin, Nicolas Renavand |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 4 |
| Najwyżej w rankingu | 37 (5 maja 2014) |
| Australian Open | 3R (2012) |
| Roland Garros | 3R (2012, 2015, 2019) |
| Wimbledon | 4R (2016) |
| US Open | 3R (2016, 2017) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 37 |
| Najwyżej w rankingu | 1 (6 czerwca 2016) |
| Australian Open | W (2019) |
| Roland Garros | W (2018, 2021) |
| Wimbledon | W (2016) |
| US Open | W (2015) |
Nicolas Mahut (ur. 21 stycznia 1982 w Angers) – francuski tenisista, zwycięzca US Open 2015, Wimbledonu 2016, French Open 2018 i 2021, a także Australian Open 2019 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
Występując jeszcze w gronie juniorów, Mahut wygrał wielkoszlemowy Wimbledon 2000. W finale pokonał Maria Ančicia. Tegoż samego roku zwyciężył również w deblowych rozgrywkach podczas Australian Open, będąc wówczas w parze z Tommym Robredo. Wcześniej, w 1999 roku, triumfował także w zmaganiach deblowych na US Open, w których grał razem z Julienem Benneteau.
Grając już jako zawodowiec, Mahut wywalczył cztery tytuły z cyklu ATP Tour z sześciu rozegranych finałów.
W grze podwójnej Mahut wygrał trzydzieści siedem turniejów ATP Tour, w tym US Open 2015, Wimbledon 2016, French Open w latach 2018 i 2021 oraz Australian Open 2019 wspólnie z Pierre’em-Huguesem Herbertem. Ponadto Mahut przegrał osiemnaście finałów, w tym French Open 2013, gdzie grał w parze z Michaëlem Llodrą, Australian Open 2015, gdzie partnerował mu Pierre-Hugues Herbert, a także Wimbledon 2019, w którym występował razem z Édouardem Rogerem-Vasselinem.
W roku 2010 podczas 1. rundy Wimbledonu Francuz zagrał najdłuższy mecz w historii tenisa. Trwał on 11 godzin i 5 minut, rozgrywany był przez 3 dni, a Mahut przegrał go z Johnem Isnerem 2:3 (68:70 w ostatnim secie).
W 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro w konkurencji gry podwójnej i mieszanej, z których odpadł w 1. rundach.
W marcu 2015 roku zadebiutował w reprezentacji Francji w zmaganiach o Puchar Davisa.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów Mahut był na 37. miejscu 5 maja 2014 roku, z kolei w zestawieniu deblistów 6 czerwca 2016 roku objął pozycję lidera.
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 17 czerwca 2007 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta |  Andy Roddick | 6:4, 6:7(7), 6:7(2) |
| Finalista | 2. | 15 lipca 2007 | Newport | Trawiasta |  Fabrice Santoro | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 22 czerwca 2013 | 's-Hertogenbosch | Trawiasta |  Stanislas Wawrinka | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 15 lipca 2013 | Newport | Trawiasta |  Lleyton Hewitt | 5:7, 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 14 czerwca 2015 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  David Goffin | 7:6(1), 6:1 |
| Zwycięzca | 4. | 13 czerwca 2016 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Gilles Müller | 6:4, 6:4 |
Gra podwójna (37–18)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 5 października 2003 | Metz | Twarda (hala) | Julien Benneteau | Michaël Llodra Fabrice Santoro | 7:6(3), 6:4 |
| Finalista | 1. | 12 października 2003 | Lyon | Dywanowa (hala) | Julien Benneteau |  Jonatan Erlich Fabrice Santoro | 1:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 11 lipca 2004 | Newport | Trawiasta | Grégory Carraz | Jordan Kerr Jim Thomas | 3:6, 7:6(5), 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 17 października 2004 | Metz | Twarda (hala) | Arnaud Clément |  Ivan Ljubičić Uros Vico | 6:2, 7:6(8) |
| Finalista | 3. | 30 września 2007 | Bangkok | Twarda (hala) | Michaël Llodra |  Sanchai Ratiwatana Sonchat Ratiwatana | 6:3, 5:7, 7–10 |
| Zwycięzca | 3. | 1 listopada 2009 | Lyon | Twarda (hala) | Julien Benneteau | Arnaud Clément Sébastien Grosjean | 6:4, 7:6(6) |
| Finalista | 4. | 13 listopada 2011 | Paryż | Twarda (hala) | Julien Benneteau |  Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi | 2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 4. | 5 lutego 2012 | Montpellier | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin | Paul Hanley Jamie Murray | 6:4, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 5. | 26 lutego 2012 | Marsylia | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin |  Dustin Brown Jo-Wilfried Tsonga | 3:6, 6:3, 10–6 |
| Zwycięzca | 6. | 23 września 2012 | Metz | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin |  Johan Brunström Frederik Nielsen | 7:6(3), 6:4 |
| Finalista | 5. | 9 czerwca 2013 | French Open, Paryż | Ceglana | Michaël Llodra | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 6:4, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 7. | 15 lipca 2013 | Newport | Trawiasta | Édouard Roger-Vasselin | Tim Smyczek Rhyne Williams | 6:7(4), 6:2, 10–5 |
| Finalista | 6. | 22 września 2013 | Metz | Twarda (hala) | Jo-Wilfried Tsonga | Johan Brunström Raven Klaasen | 4:6, 6:7(5) |
| Finalista | 7. | 9 lutego 2014 | Montpellier | Twarda (hala) | Marc Gicquel |  Nikołaj Dawydienko Denis Istomin | 4:6, 6:1, 7–10 |
| Zwycięzca | 8. | 16 lutego 2014 | Rotterdam | Twarda (hala) | Michaël Llodra |  Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 6:2, 7:6(4) |
| Finalista | 8. | 31 stycznia 2015 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Pierre-Hugues Herbert | Simone Bolelli Fabio Fognini | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 9. | 13 czerwca 2015 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Pierre-Hugues Herbert | Ivo Karlović Łukasz Kubot | 2:6, 6:7(9) |
| Zwycięzca | 9. | 21 czerwca 2015 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Pierre-Hugues Herbert | Marcin Matkowski Nenad Zimonjić | 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 10. | 12 września 2015 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Pierre-Hugues Herbert | Jamie Murray John Peers | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 10. | 27 września 2015 | Metz | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Łukasz Kubot Édouard Roger-Vasselin | 6:2, 3:6, 7–10 |
| Zwycięzca | 11. | 14 lutego 2016 | Rotterdam | Twarda (hala) |  Vasek Pospisil | Philipp Petzschner Alexander Peya | 7:6(2), 6:4 |
| Zwycięzca | 12. | 19 marca 2016 | Indian Wells | Twarda | Pierre-Hugues Herbert | Vasek Pospisil Jack Sock | 6:3, 7:6(5) |
| Zwycięzca | 13. | 2 kwietnia 2016 | Miami | Twarda | Pierre-Hugues Herbert | Raven Klaasen Rajeev Ram | 5:7, 6:1, 10–7 |
| Zwycięzca | 14. | 18 kwietnia 2016 | Monte Carlo | Ceglana | Pierre-Hugues Herbert | Jamie Murray Bruno Soares | 4:6, 6:0, 10–6 |
| Zwycięzca | 15. | 19 czerwca 2016 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Pierre-Hugues Herbert | Chris Guccione André Sá | 6:3, 7:6(5) |
| Zwycięzca | 16. | 9 lipca 2016 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Pierre-Hugues Herbert | Julien Benneteau Édouard Roger-Vasselin | 6:4, 7:6(1), 6:3 |
| Finalista | 11. | 23 października 2016 | Antwerpia | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Daniel Nestor Édouard Roger-Vasselin | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 12. | 6 listopada 2016 | Paryż | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert |  Henri Kontinen John Peers | 4:6, 6:3, 6–10 |
| Zwycięzca | 17. | 26 lutego 2017 | Marsylia | Twarda (hala) | Julien Benneteau | Robin Haase Dominic Inglot | 6:4, 6:7(9), 10–5 |
| Finalista | 13. | 14 maja 2017 | Madryt | Ceglana | Édouard Roger-Vasselin | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 18. | 21 maja 2017 | Rzym | Ceglana | Pierre-Hugues Herbert | Ivan Dodig Marcel Granollers | 4:6, 6:4, 10–3 |
| Zwycięzca | 19. | 13 sierpnia 2017 | Montreal | Twarda | Pierre-Hugues Herbert | Rohan Bopanna Ivan Dodig | 6:4, 3:6, 10–6 |
| Zwycięzca | 20. | 20 sierpnia 2017 | Cincinnati | Twarda | Pierre-Hugues Herbert | Jamie Murray Bruno Soares | 7:6(6), 6:4 |
| Zwycięzca | 21. | 18 lutego 2018 | Rotterdam | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Oliver Marach Mate Pavić | 2:6, 6:2, 10–7 |
| Zwycięzca | 22. | 9 czerwca 2018 | French Open, Paryż | Ceglana | Pierre-Hugues Herbert | Oliver Marach Mate Pavić | 6:2, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 23. | 23 września 2018 | Metz | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin | Ken Skupski Neal Skupski | 6:1, 7:5 |
| Zwycięzca | 24. | 21 października 2018 | Antwerpia | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin | Marcelo Demoliner Santiago González | 6:4, 7:5 |
| Finalista | 14. | 18 listopada 2018 | Londyn | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Mike Bryan Jack Sock | 7:5, 1:6, 11–13 |
| Zwycięzca | 25. | 27 stycznia 2019 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Pierre-Hugues Herbert | Henri Kontinen John Peers | 6:4, 7:6(1) |
| Finalista | 15. | 13 lipca 2019 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Édouard Roger-Vasselin |  Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 7:6(5), 6:7(5), 6:7(6), 7:6(5), 3:6 |
| Finalista | 16. | 22 września 2019 | Metz | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin | Robert Lindstedt Jan-Lennard Struff | 6:2, 6:7(1), 4–10 |
| Zwycięzca | 26. | 6 października 2019 | Tokio | Twarda | Édouard Roger-Vasselin | Nikola Mektić Franko Škugor | 7:6(7), 6:4 |
| Zwycięzca | 27. | 3 listopada 2019 | Paryż | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Karen Chaczanow Andriej Rublow | 6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 28. | 17 listopada 2019 | Londyn | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Raven Klaasen Michael Venus | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 29. | 16 lutego 2020 | Rotterdam | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Henri Kontinen Jan-Lennard Struff | 7:6(5), 4:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 30. | 23 lutego 2020 | Marsylia | Twarda (hala) | Vasek Pospisil | Wesley Koolhof Nikola Mektić | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 31. | 18 października 2020 | Kolonia | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 17. | 23 maja 2021 | Lyon | Ceglana | Pierre-Hugues Herbert |  Hugo Nys Tim Pütz | 4:6, 7:5, 8–10 |
| Zwycięzca | 32. | 12 czerwca 2021 | French Open, Paryż | Ceglana | Pierre-Hugues Herbert |  Aleksandr Bublik Andriej Gołubiew | 4:6, 7:6(1), 6:4 |
| Zwycięzca | 33. | 20 czerwca 2021 | Londyn | Trawiasta | Pierre-Hugues Herbert | Reilly Opelka John Peers | 6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 34. | 24 października 2021 | Antwerpia | Twarda (hala) | Fabrice Martin | Wesley Koolhof Jean-Julien Rojer | 6:0, 6:1 |
| Finalista | 18. | 7 listopada 2021 | Paryż | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Tim Pütz Michael Venus | 3:6, 7:6(4), 9–11 |
| Zwycięzca | 35. | 21 listopada 2021 | Turyn | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Rajeev Ram Joe Salisbury | 6:4, 7:6(0) |
| Zwycięzca | 36. | 6 lutego 2022 | Montpellier | Twarda (hala) | Pierre-Hugues Herbert | Lloyd Glasspool Harri Heliövaara | 4:6, 7:6(3), 12–10 |
| Zwycięzca | 37. | 16 października 2022 | Florencja | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin | Ivan Dodig Austin Krajicek | 7:6(4), 6:3 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flaga Finlandii
Flag of Spain.svg
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
