Nicole Melichar-Martinez
_(48521956487).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 29 lipca 1993 |
| Wzrost | 181 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Torsten Peschke |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 2 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 400 (24 września 2012) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 12 WTA, 1 WTA 125K, 7 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 9 (17 maja 2021) |
| Australian Open | SF (2021) |
| Roland Garros | SF (2020) |
| Wimbledon | F (2018) |
| US Open | F (2020) |
Nicole Melichar-Martinez (cz. Nicole Melicharová; ur. 29 lipca 1993 w Brnie) – amerykańska tenisistka czeskiego pochodzenia[1], zwyciężczyni Wimbledonu 2018 w grze mieszanej.
Kariera tenisowa
W karierze zwyciężyła w dwóch singlowych i siedmiu deblowych turniejach rangi ITF. 24 września 2012 roku zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 400. pozycję. W rankingu deblowym najwyżej była sklasyfikowana na 9. miejscu (17 maja 2021). Wystąpiła podczas wielkoszlemowego US Open 2012 w rozgrywkach gry mieszanej, startując z Brianem Battistonem.
Łącznie wygrała w 12 turniejach cyklu WTA Tour w grze podwójnej (5 razy w parze z Květą Peschke, 3 razy z Demi Schuurs oraz po razie w parach z Anną Smith, Xu Yifan, Darią Saville i Ellen Perez), a także 16 razy przegrywała w finałach.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Nicole Melichar nigdy nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ranking na koniec roku | 887 | 666 | 424 | 488 | 803 | 463 | 965 | 739 | 876 | 798 | 821 | – |
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 3R | 3R | 1R | SF | 3R | 0 / 6 | 10 – 6 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 3R | QF | SF | 3R | 1R | 0 / 7 | 11 – 7 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | F | QF | NH | 1R | QF | 0 / 7 | 11 – 7 | ||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 2R | F | 1R | SF | 0 / 7 | 10 – 7 | ||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 697 | 478 | 320 | 184 | 124 | 69 | 88 | 39 | 15 | 20 | 11 | 12 | 0 / 27 | 42 – 27 | |||||||||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | SF | 2R | 2R | 1R | 0 / 5 | 5 – 4 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | QF | SF | NH | QF | SF | 0 / 4 | 9 – 4 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 1R | QF | W | QF | NH | QF | 1R | 1 / 6 | 10 – 5 | ||||||||||||
| US Open | A | A | 1R | A | A | A | A | 1R | QF | 2R | NH | 2R | 2R | 0 / 6 | 5 – 6 | ||||||||||||
| 1 / 21 | 29 – 19 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 28 (12–16)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 18 października 2015 | Tiencin | Twarda |  Darija Jurak |  Xu Yifan Zheng Saisai | 2:6, 6:3, 8–10 |
| Finalistka | 2. | 5 marca 2017 | Kuala Lumpur | Twarda |  Makoto Ninomiya |  Ashleigh Barty Casey Dellacqua | 6:7(5), 3:6 |
| Finalistka | 3. | 30 kwietnia 2017 | Stambuł | Ceglana |  Elise Mertens |  Dalila Jakupović Nadija Kiczenok | 6:7(6), 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 27 maja 2017 | Norymberga | Ceglana |  Anna Smith | Kirsten Flipkens Johanna Larsson | 3:6, 6:3, 11–9 |
| Finalistka | 4. | 20 października 2017 | Moskwa | Twarda (hala) | Anna Smith |  Tímea Babos Andrea Hlaváčková | 2:6, 6:3, 3–10 |
| Finalistka | 5. | 29 kwietnia 2018 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Květa Peschke |  Raquel Atawo Anna-Lena Grönefeld | 4:6, 7:6(5), 5–10 |
| Zwyciężczyni | 2. | 4 maja 2018 | Praga | Ceglana | Květa Peschke |  Mihaela Buzărnescu Lidzija Marozawa | 6:4, 6:2 |
| Finalistka | 6. | 14 lipca 2018 | Wimbledon | Trawiasta | Květa Peschke | Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková | 4:6, 6:4, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 14 października 2018 | Tiencin | Twarda | Květa Peschke | Monique Adamczak Jessica Moore | 6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 4. | 5 stycznia 2019 | Brisbane | Twarda | Květa Peschke |  Chan Hao-ching Latisha Chan | 6:1, 6:1 |
| Finalistka | 7. | 3 maja 2019 | Praga | Ceglana | Květa Peschke |  Anna Kalinska Viktória Kužmová | 6:4, 5:7, 7–10 |
| Finalistka | 8. | 25 maja 2019 | Norymberga | Ceglana |  Sharon Fichman | Gabriela Dabrowski Xu Yifan | 6:4, 6:7(5), 5–10 |
| Zwyciężczyni | 5. | 4 sierpnia 2019 | San Jose | Twarda | Květa Peschke | Shūko Aoyama Ena Shibahara | 6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 6. | 15 września 2019 | Zhengzhou | Twarda | Květa Peschke | Yanina Wickmayer Tamara Zidanšek | 6:1, 7:6(2) |
| Zwyciężczyni | 7. | 17 stycznia 2020 | Adelaide | Twarda | Xu Yifan | Gabriela Dabrowski Darija Jurak | 2:6, 7:5, 10–5 |
| Finalistka | 9. | 29 sierpnia 2020 | Nowy Jork | Twarda | Xu Yifan | Květa Peschke Demi Schuurs | 1:6, 6:4, 4–10 |
| Finalistka | 10. | 11 września 2020 | US Open | Twarda | Xu Yifan | Laura Siegemund Wiera Zwonariowa | 4:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 8. | 26 września 2020 | Strasburg | Ceglana | Demi Schuurs | Hayley Carter Luisa Stefani | 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 9. | 5 marca 2021 | Doha | Twarda | Demi Schuurs |  Jeļena Ostapenko Monica Niculescu | 6:2, 2:6, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 10. | 11 kwietnia 2021 | Charleston | Ceglana | Demi Schuurs | Marie Bouzková Lucie Hradecká | 6:2, 6:4 |
| Finalistka | 11. | 20 czerwca 2021 | Berlin | Trawiasta | Demi Schuurs | Wiktoryja Azaranka Aryna Sabalenka | 6:4, 5:7, 4–10 |
| Finalistka | 12. | 26 czerwca 2021 | Eastbourne | Trawiasta | Demi Schuurs | Shūko Aoyama Ena Shibahara | 1:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 11. | 21 maja 2022 | Strasburg | Ceglana | Daria Saville | Lucie Hradecká Sania Mirza | 5:7, 7:5, 10–6 |
| Finalistka | 13. | 14 sierpnia 2022 | Toronto | Twarda | Ellen Perez | Coco Gauff Jessica Pegula | 4:6, 7:6(5), 5–10 |
| Finalistka | 14. | 20 sierpnia 2022 | Cincinnati | Twarda | Ellen Perez | Ludmyła Kiczenok Jeļena Ostapenko | 6:7(5), 3:6 |
| Zwyciężczyni | 12. | 27 sierpnia 2022 | Cleveland | Twarda | Ellen Perez |  Anna Danilina Aleksandra Krunić | 7:5, 6:3 |
| Finalistka | 15. | 25 września 2022 | Tokio | Twarda | Ellen Perez | Gabriela Dabrowski Giuliana Olmos | 4:6, 4:6 |
| Finalistka | 16. | 2 października 2022 | Tallinn | Twarda (hala) | Laura Siegemund | Ludmyła Kiczenok Nadija Kiczenok | 5:7, 6:4, 7–10 |
Gra mieszana 1 (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 15 lipca 2018 | Wimbledon | Trawiasta |  Alexander Peya | Wiktoryja Azaranka Jamie Murray | 7:6(1), 6:3 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra podwójna 1 (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 19 marca 2016 | San Antonio | Twarda | Anna-Lena Grönefeld |  Klaudia Jans-Ignacik Anastasija Rodionowa | 6:1, 6:3 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2018 | Ćwierćfinał | Květa Peschke | Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková | 1:6, 4:6 |
| 2019 | Zawodniczki rezerwowe | Květa Peschke | nie wystąpiły | |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| 1. | 09/04/2012 |  Antalya | Twarda | Hülya Esen | 6:4, 6:3 |
| 2. | 30/04/2012 | Antalya | Twarda | Angelina Gabujewa | 5:7, 6:4, 6:1 |
Gra podwójna
| Data | Turniej | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| 1. | 19/03/2012 | Metepec | Twarda | Elizabeth Ferris | Liz Tatiane Koehler Bogarin Brianna Morgan | 6:3, 6:1 |
| 2. | 04/03/2013 | Antalya | Ceglana |  Gioia Barbieri | Ágnes Bukta Vivian Juhászová | 7:6(2), 6:4 |
| 3. | 11/03/2013 | Antalya | Ceglana | Anamika Bhargava | Alona Fomina Sopia Szapatawa | 6:7(7), 6:3, 10–7 |
| 4. | 15/07/2013 | Portland | Twarda | Irina Falconi | Sanaz Marand Ashley Weinhold | 4:6, 6:3, 10–8 |
| 5. | 20/01/2014 | Daytona Beach | Ceglana | Teodora Mirčić | Asia Muhammad Allie Will | 6:7(5), 7:6(1), 10–1 |
Przypisy
- ↑ Bill Meredith: Stuart woman heading to US Open Playoffs for tennis. The Palm Beach Post, 2012-06-20. [dostęp 2015-07-01]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-11] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-10-11] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-11] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
