Nicu Ceaușescu
| ||
 Nicu Ceaușescu (1990) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1 września 1951 Bukareszt | |
| Data i miejsce śmierci | 26 września 1996 Wiedeń | |
| Przynależność polityczna | Rumuńska Partia Komunistyczna | |
Nicu Ceaușescu (ur. 1 września 1951, zm. 26 września 1996 w Wiedniu) – syn komunistycznego przywódcy Rumunii Nicolae Ceaușescu i jego żony Eleny Ceaușescu, typowany na następcę ojca.
Życiorys
Jego starsze rodzeństwo to Valentin (ur. 1948) i Zoia (1949–2006).
Spośród dzieci Nicolae Ceaușescu tylko Nicu przejawiał zainteresowanie polityką[1]. Według niepotwierdzonych informacji Nicu miał w wieku czternastu lat zgwałcić koleżankę[2]. Ojciec Nicu nie ignorował wybryków alkoholowych syna i krytykował jego zachowanie[3]. Nicu Ceaușescu uchodził za bardziej znienawidzoną osobę w Rumunii niż jego ojciec Nicolae[2].
W 1983 roku Nicu Ceaușescu objął urząd pierwszego sekretarza Związku Młodzieży jednocześnie sprawując urząd ministra do spraw młodzieży[2]. W listopadzie 1984 roku został wybrany na kandydata do Egzekutywy Komitetu Politycznego. W październiku 1987 roku objął rządy w okręgu Sybin[2].
W grudniu 1989 Nicu wraz z Valentinem i Zoe zostali aresztowani[4]. 21 sierpnia 1990 roku został skazany na 20 lat więzienia za podżeganie do zabójstwa. W 1991 roku wyrok zmniejszono do 16 lat[5]. W 1996 roku zmarł w wyniku ciężkiej niewydolności wątroby w Wiedniu[6][3].
Przypisy
- ↑ Kunze 2016 ↓, s. 260.
- ↑ a b c d Kunze 2016 ↓, s. 338.
- ↑ a b Kunze 2016 ↓, s. 339.
- ↑ Stan Lavinia: Transitional Justice in Post-Communist Romania: The Politics of Memory. Cambridge University Press, 2012, s. 42.
- ↑ Roger East, Jolyon Pontin: Revolution and Change in Central and Eastern Europe: Revised Edition. Bloomsbury Publishing, 2016, s. 183–184.
- ↑ Nicu Ceausescu, 45, Flamboyant Son Of Romania Dictator (ang.). nytimes.com, 1996-09-27. [dostęp 2017-11-18].
Bibliografia
- Thomas Kunze: Ceaușescu. Piekło na ziemi. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2016. ISBN 978-83-8069-430-9.
Media użyte na tej stronie
Procesul de la Tribunalul Militar Bucuresti. Nicu Ceaușescu