Niebezpieczne kłamstwo

Niebezpieczne kłamstwo
Dangerous Lies
Ilustracja
Gatunek

dramat

Rok produkcji

1921

Data premiery

18 września 1921[a][1]

Kraj produkcji

Wielka Brytania

Język

plansza tekstowa w języku angielskim

Czas trwania

66 minut

Reżyseria

Paul Powell

Scenariusz

Mary H. O’Connor

Główne role

David Powell
Mary Glynne
Warburton Gamble

Produkcja

Famous Players-Lasky

Wytwórnia

Paramount Pictures

Dystrybucja

Paramount Pictures

Niebezpieczne kłamstwo (tytuł oryg. Dangerous Lies) – brytyjski niemy dramat filmowy z 1921 w reżyserii Paula Powella[3][4]. Autorką scenariusza jest pisarka Mary H. O’Connor, która opracowała go na podstawie krótkiego opowiadania Twice Wed pióra E. Phillipsa Oppenheima z 1921[5]. W rolach głównych wystąpili David Powell, Mary Glynne i Warburton Gamble.

20 września 1921 zarejestrowano prawa autorskie dla Famous Players-Lasky pod numerem LP16975[1]. Projektantem planszy tekstowej był Alfred Hitchcock, późniejszy reżyser[6][7]. Niebezpieczne kłamstwo uznaje się współcześnie za film zaginiony[1][2].

Fabuła

Gdy Reverend Farrant (Ernest A. Douglas) umiera, jego dwie córki – Joan i Olive (Mary Glynne, Minna Grey) – żyją w biedzie, ponieważ mężczyzna został oszukany przez londyńczyka Leonarda Pearce’a (Warburton Gamble), który zabiegał o względy Joan. Olive wkrótce zostaje pielęgniarką, ale traci stanowisko. W zaistniałej sytuacji Joan zgadza się wyjść za mąż za Pearce’a, pod warunkiem, że jej siostra będzie mogła zamieszkać razem z nimi. Po ślubie, gdy Joan odkrywa przestępczą działalność męża, wyjeżdża do Londynu, gdzie zostaje sekretarką sir Henry’ego Bonda (David Powell), kolekcjonera antycznych książek. Mężczyzna wkrótce zakochuje się w pracownicy, lecz kobieta początkowo odrzuca jego uczucia. Gdy dowiaduje się, że jej mąż Leonard Pearce zmarł, przyjmuje wyznanie Bonda. Pogłoski o śmierci Pearce’a okazują się kłamstwem; dowiedziawszy się o ślubie Joan z Bondem, Pearce jedzie do Londynu, gdzie pomiędzy mężczyznami dochodzi do rękoczynów. W trakcie walki Pearce doznaje zawału serca i umiera[8].

Obsada

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][4]:

  • David Powell – sir Henry Bond
  • Mary Glynne – Joan Farrant
  • Warburton Gamble – Leonard Pearce
  • Minna Grey – Olive Farrant
  • Ernest A. Douglas – Reverend Farrant
  • Arthur Cullin – Eli Hodges
  • Clifford Grey – Franklin Bond
  • Harry Ham – Phelps Westcott
  • Philip Hewland – doktor
  • Daisy Sloane – Nanette

Produkcja

E. Phillips Oppenheim, autor opowiadania Twice Wed, na motywach którego opracowano scenariusz

Realizacja

Zdjęcia do filmu realizowane były w Monte Carlo[9] oraz w studiu przy Pool Street na Islington w północnej części Londynu, należącym do Famous Players-Lasky[10]. Na potrzeby produkcji wybudowano duży, dwupiętrowy dom, składający się z biblioteki, sypialni, przedpokoju, klatki schodowej i poddasza. W dniu, w którym realizowano scenę ucieczki, reżyser Paul Powell potrzebował pręgowanego kota. W tym samym czasie budynek studia odwiedzał inny błąkający się po okolicy czarny kot. Jego obecność wzbudzała zazdrość u zwierzaka wynajętego do gry. Aby zapobiec bezpośredniej konfrontacji, Powell trzymał jednego z nich, gdy sceny były realizowane. Jak relacjonował reporter „Picturegoera”, duży temperament obydwu kotów oraz konieczność nagrywania dubli spowodowały atak agresji u czarnego kota, wskutek czego Powell miał podrapaną całą twarz, próbując uspokoić zwierzaka[10]. Po zakończeniu zdjęć reżyser przygarnął czarnego kota[10].

Niebezpieczne kłamstwo zarejestrowano na standardowej taśmie 35 mm w formacie 1.37:1[1].

Odbiór

Premiera kinowa i recenzje

Premiera Niebezpiecznego kłamstwa w Stanach Zjednoczonych, gdzie film dystrybuowany był przez Paramount Pictures, miała miejsce 18 września 1921. Wydano go w sześciu rolkach o łącznej długości 1632 metrów (5,355 stóp). W Wielkiej Brytanii film Powella wszedł na ekrany kin 29 września[5].

Jeden z krytyków „Exhibitors Herald” wyrażał pozytywną opinię, pisząc, że Niebezpieczne kłamstwo jest „typowym angielskim dreszczowcem, z pięknymi scenami, doskonałymi zdjęciami i bardzo dobrym aktorstwem”[11].

Uwagi

  1. ↑ Data amerykańskiej premiery filmu[1]. Według Donalda Spoto komercyjny pokaz Niebezpiecznego kłamstwa miał miejsce w październiku 1921[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Silent Era – Dangerous Lies. [dostęp 2018-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-02)]. (ang.).
  2. ↑ a b Donald Spoto: Alfred Hitchcock. Jan Stanisław Zaus (tłum.). ALFA, 2000, s. 76. ISBN 83-7179-191-7. (pol.).
  3. ↑ Jane E. Sloan: Alfred Hitchcock: A Filmography and Bibliography. University of California Press, 1995, s. 538. ISBN 978-0-520-08904-4. (ang.).
  4. ↑ a b Patrick McGilligan: Alfred Hitchcock: Życie w ciemności i pełnym świetle. Jowita Matys, Anna Nermer, Andrzej Nermer, Irena Stąpor (tłum.). Twój Styl, 2005, s. 70, 936. ISBN 978-83-7163-505-2. (pol.).
  5. ↑ a b Alain Kerzoncuf, Charles Barr: Hitchcock Lost and Found: The Forgotten Films. University Press of Kentucky, 2015, s. 14. ISBN 978-0-8131-6084-9. (ang.).
  6. ↑ Peter Ackroyd: Alfred Hitchcock. Jerzy Łoziński (tłum.). Zysk i S-ka, 2017, s. 29. ISBN 978-83-65521-79-8. (pol.).
  7. ↑ Paul Condon, Jim Sangster: The Complete Hitchcock. Virgin Books, 1999, s. 6. ISBN 978-0753503621. (ang.).
  8. ↑ AFI Catalog – Dangerous Lies. American Film Institute. [dostęp 2018-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-28)]. (ang.).
  9. ↑ Ken Wlaschin: Silent Mystery and Detective Movies: A Comprehensive Filmography. McFarland & Company, 2009, s. 58. ISBN 978-0-7864-4350-5. (ang.).
  10. ↑ a b c Shadowland. „Picturegoer”, s. 52, wrzesień 1922. OCLC 668944678. 
  11. ↑ Re-reading the Reviews. „Exhibitors Herald”, s. 51, 8 października 1921. OCLC 213513976. 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

E. Phillips Oppenheim.jpg
English novelist Edward Phillips Oppenheim (1866-1946)
Dangerous Lies 1921 newspaper.jpg
Poster of British film Dangerous Lies (1921). Source: Richmond Times-Dispatch, [volume], November 13, 1921, p.9, Image 41