Niebieski ptak

Niebieski ptak
Il bidone
Ilustracja
Giulietta Masina i Richard Basehart w scenie z filmu
Gatunek

dramat

Rok produkcji

1955

Data premiery

9 września 1955

Kraj produkcji

Włochy
Francja

Język

włoski

Czas trwania

102 min

Reżyseria

Federico Fellini

Scenariusz

Federico Fellini
Ennio Flaiano
Tullio Pinelli

Główne role

Broderick Crawford
Giulietta Masina
Richard Basehart
Franco Fabrizi

Muzyka

Nino Rota

Zdjęcia

Otello Martelli

Scenografia

Massimiliano Capriccioli
Dario Cecchi

Kostiumy

Dario Cecchi

Montaż

Mario Serandrei
Giuseppe Vari

Produkcja

Mario Derecchi

Wytwórnia

Titanus
(S.G.C.)

Niebieski ptak (wł. Il bidone) – włosko-francuski film fabularny z 1955 roku w reżyserii Federico Felliniego.

Opis fabuły

Augusto jest bezwzględnym, cynicznym i sprytnym oszustem, który wraz z grupą wspólników żyje z wyłudzania pieniędzy od prostych i naiwnych ludzi. Zagrabione sumy wydaje na rozrywki. Od lat żyje od oszustwa do oszustwa i nie brakuje mu w tym pomysłowości. Jest samotny, bo jak twierdzi w jego "zawodzie" nie można być z nikim związanym. Pewnego dnia spotyka jednak przypadkiem swoją córkę, którą wraz z matką porzucił przed laty. Piękna Patrizia jest miłą uczennicą, marzącą o studiach, ale nie chcąc być ciężarem dla matki wie, że raczej ich nie podejmie. Rozwiązaniem byłoby podjęcie pracy i jednoczesne studiowanie, ale aby otrzymać posadę, dziewczyna musi wpłacić kaucję dla pracodawcy w wysokości dziesięciokrotności przyszłych zarobków. Augusto, od dłuższego już czasu wątpiący w sens swojego życia i pragnący na starość mieć kogoś bliskiego, obiecuje pomóc córce – zdobyć potrzebną sumę. Podczas kolejnego oszustwa, postanawia wykiwać wspólników i całą wyłudzoną sumę zatrzymać dla siebie. Kumplom tłumaczy się, że poruszony widokiem i losem sparaliżowanej kaleki w wieku jego córki, którą widział w oszukiwanej rodzinie, zwrócił otrzymane pieniądze. Mówi im o sumieniu, które go ruszyło. Jednak kompani dobrze go znają – nikt nie wierzy w sumienie Augusta – i nie dają wiary jego wyjaśnieniom. Rzucają się na wspólnika i po kilku ciosach, znajdują ukryte w bucie pieniądze. Odchodzą pozostawiając na drodze pobitego i daremnie wzywającego pomocy Augusta.

Role

i inni.

Bibliografia

  • Adam Garbicz, Jacek Klinowski: Kino, wehikuł magiczny. Przewodnik osiągnięć filmu fabularnego. Podróż druga. 1950-1959. Wyd. I. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 192-193. ISBN 83-08-01377-5. (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Bidone.jpg
Il bidone foto di scena Giulietta Masina e Richard Besehart