Niechmirów

Artykuł51°23′28″N 18°45′53″E
- błąd38 m
WD51°23'28.0"N, 18°45'52.9"E, 51°24'N, 18°43'E
- błąd14 m
Odległość0 m
Niechmirów
wieś
Państwo Polska
Województwo łódzkie
Powiatsieradzki
GminaBurzenin
Liczba ludności (2006)361
Strefa numeracyjna43
Kod pocztowy98-260[1]
Tablice rejestracyjneESI
SIMC0701091
Położenie na mapie gminy Burzenin
Mapa konturowa gminy Burzenin, na dole znajduje się punkt z opisem „Niechmirów”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Niechmirów”
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego
Mapa konturowa powiatu sieradzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Niechmirów”
Ziemia51°23′28″N 18°45′53″E/51,391111 18,764722
Spichlerz – dawna oficyna dworska (przed 1990)

Niechmirówwieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Burzenin. Wieś leży nad rzeką Oleśnicą, 9 km od Burzenina, w sąsiedztwie sporych obszarów leśnych.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Sołectwo zajmuje pow. 1155 ha. Mieszka tu 361 osób. W skład sołectwa wchodzą: Niechmirów PGR, Niechmirów Kolonia Prawa, Niechmirów Kolonia Lewa i Niechnmirów-Radunek. Łącznie 119 gospodarstw.

Części wsi

Integralne części wsi Niechmirów[2][3]
SIMCNazwaRodzaj
0701139Lewa Koloniaczęść wsi
0701151Rudunekczęść wsi
0701100Światłowiznaczęść wsi
0701116Zamościeczęść wsi

Historia

Pierwsza pisana wzmianka o wsi (Nyechmyrów, Nyekmirów) pochodzi z 1553 r. Był tu wtedy folwark należący do braci Marcina i Jana Niechmirowskich. Pod koniec XVII w. właścicielami Niechmirowa byli Olszowscy. W 100 lat później wieś posiadał Hieronim z Olszowy Olszowski. W 1863 r. Antoni Olszowski, dziedzic Niechmirowa, był cywilnym naczelnikiem powstańczym powiatu sieradzkiego i za to został zesłany na Sybir. W 1870 r. na licytacji majątek ten nabył fabrykant N. Heutschel fabrykant z Łodzi. W XIX w. wieś liczyła 423 mieszkańców (w tym 10 Żydów) i 41 domów. Był tu wówczas młyn, piec wapienny i cegielnia. W 1880 r. wieś nabył Łabędzki. Ostatnim właścicielem folwarku był Żyd Mendel Glinstein, nazywany przez mieszkańców "Jaśnie Tate" (tak mówiły do niego córki). W czasie okupacji była tu filia sieradzkiego więzienia, po wojnie – PGR. Piękny murowany dwór w 1945 r. spalili radzieccy żołnierze.

Zabytki

Pozostała neogotycka kaplica Niepokalanego Poczęcia NMP i bł. Wincentego Kadłubka, wzniesiona w 1729 r. przez Olszowskich, przebudowana w 1876 r. Jest to budynek murowany na planie ośmioboku, z czterema niższymi ryzalitami. Ocalała także oficyna podworska z przełomu XVIII/XIX w. W podworskim parku aleja grabowa i cenne okazy drzew.

W lesie nad rzeką Oleśnicą (na wschód od wsi) odkryto w 1927 r.,podczas wyrębu lasu, duże cmentarzysko kultury łużyckiej badane jeszcze w roku odkrycia przez archeologa J. Fitzke z Muzeum Prehoistorycznego w Krakowie. Poczynając od 1973 r. było ono badane przez wiele lat przez archeologów pod kierunkiem A. Dzierzgowskiej z Muzeum Okręgowego w Sieradzu gdzie można oglądać wydobyte eksponaty. Cmentarzysko to było używane bez przerwy przez ok. 1,5 tys. lat, obejmuje 9 ha, i należy do największych i najbogatszych (w eksponaty) tego typu w środkowej Polsce. Ciała zmarłych palono na stosie, kości wsypywano do naczyń glinianych i wraz z różnymi darami składano w jamie przykrytej kamieniami.

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[4] na listę zabytków wpisane są obiekty:

  • oficyna dworska, XVIII/XIX w., nr rej.: 291 z 28.12.1967
  • park, XVIII/XIX w., nr rej.: 835 z 28.12.1967

Przypisy

  1. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 809 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  4. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].

Bibliografia

  • A. Ruszkowski "Sieradz i okolice", Sieradz 2000.

Media użyte na tej stronie

Łódź Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Łódź Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 52.45 N
  • S: 50.78 N
  • W: 17.95 E
  • E: 20.75 E
POL gmina Burzenin COA.svg
Gmina Burzenin coat of arms
Niechmirow, spichlerz.jpg
Spichlerz w Niechmirowie. 1990r. Dawna oficyna dworska.