Niedźwiedź (rodzaj ssaka)

Niedźwiedź
Ursus[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – niedźwiedź brunatny (U. arctos)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Parvordo

Ursida

Rodzina

niedźwiedziowate

Podrodzina

Ursinae

Rodzaj

niedźwiedź

Typ nomenklatoryczny

Ursus arctos Linnaeus, 1758

Gatunki

zobacz opis w tekście

Niedźwiedź[20] (Ursus) – rodzaj dużego ssaka drapieżnego z podrodziny Ursinae w obrębie rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Ameryce Północnej oraz Arktyce[21][22][23].

Morfologia

Długość ciała 110–280 cm, ogona około 6–21 cm; masa ciała samic 35–340 kg, samców 60–800 kg (dotyczy tylko żyjących współcześnie gatunków)[22].

Systematyka

Etymologia

  • Ursus: łac. ursus „niedźwiedź”[24].
  • Danis: gr. δανός danos „spalony, suchy”; pochodzenie nazwy niejasne, być może odnosi się do koloru sierści lub siedliska zwierzęcia[25]. Gatunek typowy: Ursus ferox Desmarest, 1817 (= Ursus horribilis Ord, 1815).
  • Thalarctos (Thalassarctos, Thalassarctus): gr. θαλασσα thalassa, θαλασσης thalassēs „morze”; αρκτος arktos „niedźwiedź”[26]. Gatunek typowy: Ursus maritimus Phipps, 1774.
  • Spelaeus: gr. σπηλαιον spēlaion „pieczara, jaskinia”[27]. Gatunek typowy: Spelaeus antiquorum Brookes, 1828 (= Ursus spelaeus Rosenmüller, 1794).
  • Spelaearctos: gr. σπηλαιον spēlaion „pieczara, jaskinia”; αρκτος arktos „niedźwiedź”[27]. Gatunek typowy: proponowana wstępna nazwa dla wymarłych niedźwiedzi.
  • Euarctos: gr. ευ eu „typowy”; αρκτος arktos „niedźwiedź”[28]. Gatunek typowy: Ursus americanus Pallas, 1780.
  • Myrmarctos: gr. μυρμηξ murmēx, μυρμηκος murmēkos „mrówka”; αρκτος arktos „niedźwiedź”[29]. Gatunek typowy: Myrmarctos eversmanni J.E. Gray, 1864 (= Ursus arctos Linnaeus, 1758).
  • Thalassiarchus: gr. θαλασσα thalassa, θαλασσης thalassēs „morze”; αρχος arkhos „władca, szef”, od αρχω arkhō „rządzić”[11]. Gatunek typowy: Ursus maritimus Phipps, 1774.
  • Ursarctos: zbitka wyrazowa nazwy gatunkowej Ursus arctos Linnaeus, 1758[30]. Gatunek typowy: Ursus arctos yesoensis Lydekker, 1897 (= Ursus lasiotus[c] J.E. Gray, 1867).
  • Mamursus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[31].
  • Melanarctos: gr. μελας melas, μελανος melanos „czarny”[32]; αρκτος arktos „niedźwiedź”[33]. Gatunek typowy: Melanarctos cavifrons Heude, 1901 (= Ursus lasiotus J.E. Gray, 1867)[c].
  • Selenarctos: gr. σεληνη selēnē „księżyc”[34]; αρκτος arktos „niedźwiedź”[33]. Gatunek typowy: Ursus thibetanus Cuvier, 1823.
  • Arcticonus: gr. αρκτος arktos „niedźwiedź”; εικων eikōv, εικονος eikonos „obraz, wizerunek”[15]. Gatunek typowy: Ursus thibetanus Cuvier, 1823.
  • Vetularctos: łac. vetula „staruszka”[35]; αρκτος arktos „niedźwiedź”[33]. Gatunek typowy: Vetularctos inopinatus Merriam, 1918 (= Ursus arctos Linnaeus, 1758).
  • Mylarctos: gr. μυλη mulē „ząb trzonowy”[36]; αρκτος arktos „niedźwiedź”[33]. Gatunek typowy: Ursus pruinosus Blyth, 1854[c].
  • Protarctos: gr. πρωτος prōtos „pierwszy, przed”[37]; αρκτος arktos „niedźwiedź”[33]. Gatunek typowy: †Ursus böckhi Schlosser, 1899[d]
  • Ursulus: rodzaj Ursus Linnaeus, 1758; łac. przyrostek zdrabniający -ulus[19]. Gatunek typowy: †Ursus minimus Devèze & Bouillet, 1827.

Podział systematyczny

Rodzaj Ursus wydaje się parafiletyczny w stosunku do Helarctos i Melursus, co sugeruje, że najlepiej byłoby je włączyć do rodzaju Ursus, dlatego zachodzi potrzeba dodatkowych badań by ustalić ten podział[21]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[21][20]:

Opisano również gatunki wymarłe:

  • Ursus abstrusus Bjork, 1970[38] (Ameryka Północna; neogen).
  • Ursus deningeri Reichenau, 1904[39] (Europa; plejstocen).
  • Ursus etruscus G. Cuvier, 1823[40] (Eurazja, Ameryka Północna; pliocen–plejstocen).
  • Ursus ingressus Rabeder, Hofreiter, Nagel & Withalm, 2004[41] (Europa; plejstocen).
  • Ursus kudarensis Baryshnikov, 1985[42] (Azja; plejstocen).
  • Ursus minimus Devéze & Bouillet, 1827[43] (Europa; pliocen–plejstocen).
  • Ursus minutus P. Gervais, 1852[44] (Europa; pliocen).
  • Ursus savini Andrews, 1922[45] (Europa; plejstocen).
  • Ursus spelaeus Rosenmüller, 1794[46] – niedźwiedź jaskiniowy (Europa; plejstocen).
  • Ursus tanakai Shikama, 1949[47] (Azja; plejstocen).
  • Ursus vitabilis Gidley, 1914[48] (Ameryka Północna; plejstocen).

Uwagi

  1. ↑ a b Niepoprawna późniejsza pisownia Thalarctos J.E. Gray, 1825.
  2. ↑ Nomen nudum.
  3. ↑ a b c Podgatunek U. arctos.
  4. ↑ Podgatunek †U. minimus.

Przypisy

  1. ↑ Ursus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. ↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae :secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 47. (łac.).
  3. ↑ Gray 1825 ↓, s. 60.
  4. ↑ Gray 1825 ↓, s. 62.
  5. ↑ J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 339, 1825. (ang.). 
  6. ↑ J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. Cz. 16. London: Richard Taylor, 1828, s. 31. (ang.).
  7. ↑ É. Geoffroy Saint-Hilaire. Palaeontographie. Considérations sur des ossemens fossiles la plupart inconnus trouvés et observés dans les bassins de l’Auvergne. „Revue encyclopédique”. 59, s. 81 (przypis), 1833. (fr.). 
  8. ↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Cz. 1. Breslau: A. Schulz, 1841, s. 54. (niem.).
  9. ↑ Gray 1864 ↓, s. 692.
  10. ↑ Gray 1864 ↓, s. 678, 694.
  11. ↑ a b W. Kobelt. Katalog der aus dem paläarktischen Faunengebiet beschriebenen Säugetiere (einschließlich der Greuzformeu). „Bericht über die Senckenbergische Naturforschende Gesellschaft in Frankfurt am Main”. 1896, s. 93, 1896. (niem.). 
  12. ↑ P.M. Heude: Note sur l’ours et ses parents. W: P.M. Heude: Mémoires concernant l’histoire naturelle de l’Empire chinois. T. 4. Chang-hai: Impr. de la Mission catholique, 1898, s. 18. (fr.).
  13. ↑ A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan’a de Foment, 1899. (hiszp.).
  14. ↑ a b P.M. Heude: Notes sur quelques Ursidae peu ou point connus. W: P.M. Heude: Mémoires concernant l’histoire naturelle de l’Empire chinois. T. 5. Chang-hai: Impr. de la Mission catholique, 1901, s. 1, 2. (fr.).
  15. ↑ a b R.I. Pocock. A new Genus of Ursidae. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 20, s. 129, 1917. (ang.). 
  16. ↑ C.H. Merriam. Review of the grizzly and big brown bears of North America (genus Ursus): with description of a new genus, Vetularctos. „North American Fauna”. 41, s. 131, 1918. (ang.). 
  17. ↑ E. Lönnberg. Remarks on some Palearctic Bears. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1923 (1), s. 91, 1923. (ang.). 
  18. ↑ M. Kretzoi. Bemerkungen über das Raubtiersystem. „Annales Historico-Naturales Musei Nationalis Hungarici”. 38, s. 76, 1945. (niem.). 
  19. ↑ a b M. Kretzoi. Bericht über die Calabrische (Villafranchische) Fauna von Kisláng, Kom. Feyér. „Jahresbericht der Ungarisches Geologischen Anstalt”. 1953, s. 223, 248, 1954. (niem.). 
  20. ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 151-152. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  21. ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 436. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  22. ↑ a b D.L. Garshelis: Family Ursidae (Bears). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. 2009, s. 490–491, 495–497. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  23. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Ursus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
  24. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 703.
  25. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 216.
  26. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 671.
  27. ↑ a b Palmer 1904 ↓, s. 638.
  28. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 271.
  29. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 442.
  30. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 702.
  31. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 25.
  32. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 133.
  33. ↑ a b c d e Jaeger 1944 ↓, s. 21.
  34. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 209.
  35. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 251.
  36. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 141.
  37. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 185.
  38. ↑ P.R. Bjork. The Carnivora of the Hagerman Local Fauna (Late Pliocene) of southwestern Idaho. „Transactions of the American Philosophical Society”. New series. 60 (7), s. 16, 1970. DOI: 10.2307/1006119. (ang.). 
  39. ↑ W. Reichenau. Über eine neue fossile bären-art Ursus deningeri mihi aus den fluviatilen sanden von Mosbach. „Jahrbücher des Nassauischen Vereins für Naturkunde”. 57, s. 1, 1904. (niem.). 
  40. ↑ G. Cuvier: Recherches sur les ossemens fossiles, où l’on rétablit les caractères de plusieurs animaux dont les révolutions du globe ont détruit les espèces. Wyd. Nouvelle édition. T. 4. Paris et Amsterdam: chez G. Dufour et E. d’Ocagne, 1823, s. 380. (fr.).
  41. ↑ G. Rabeder, M. Hofreiter, D. Nagel & G. Withalm. New taxa of Alpine cave bears (Ursidae, Carnivora). „Cahiers scientifiques, Centre de Conservation et d’Etude des Collections”. 2, s. 59, 2004. (ang.). 
  42. ↑ G.F. Baryshnikov. Les mammiferes du Paleolithique inferieur du Caucase. „L’Anthropologie”. 93 (4), s. 10, 1989. (fr.). 
  43. ↑ J.S. Devèze de Chabriol & J.B. Bouillet: Essai géologique et minéralogique sur les environs d’Issoire, Département du Puy-de-Dôme et principalement sur la Montagne de Boulade: avec la description et les figures lithographiées des ossemens fossiles qui y ont été recueillis. Paris: Imprimerie de Thibaud-Landriot, imprimeur typographe et lithographe, 1827, s. 75. (fr.).
  44. ↑ P. Gervais: Zoologie et paléontologie françaises (animaux vertébrés) ou nouvelles recherches sur les animaux vivants et fossiles de la France. T. 1: Contenant l’énumération méthodique et descriptive des espèces ainsi que les principes de leur distribution géographique et paléontologique. Paris: Arthus Bertrand, 1852, s. 107. (fr.).
  45. ↑ Ch.W. Andrews. Note on a bear (Ursus savini, sp. n.) from the Cromer Forest-bed. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 9 (50), s. 205, 1922. (ang.). 
  46. ↑ J.Ch. Rosenmüller: Quaedam de ossibus fossilibus animalis cujusdam, historiam ejus et cognitionem accurationem illustrantis. Leipzig: Dissertation, 1795, s. 22. (łac.).
  47. ↑ T. Shikama. The Kuzuü ossuaries. Geological and palaeontological studies of the limestone fissure deposits, in Kuzuü, Totigi Prefecture. „Science Reports of the Tohoku Imperial University”. 2nd ser.. 3, s. 135, 1949. (ang.). 
  48. ↑ J.W. Gidley. Preliminary report on a recently discovered Pleistocene cave deposit near Cumberland, Maryland. „Proceedings of the United States National Museum”. 46, s. 96, 1913. (ang.). 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Medved mzoo.jpg
Brown Bear (Moscow Zoo)