Niedrożność smółkowa

Niedrożność smółkowa (łac. meconium ileus) – jeden z pierwszych[1] i najcięższych objawów mukowiscydozy. Do niedrożności smółkowej dochodzi u 5-20% noworodków z mukowiscydozą. Niedrożność ta powstaje w wyniku niedoboru enzymów trzustkowych, przez co smółka (zawartość jelit płodu, która składa się z reszt połkniętych wód płodowych, żółci, złuszczonych nabłonków i mazi płodowej) nie może ulec rozpuszczeniu i zatyka światło jelit pod postacią lepkich czopów. Normalnie smółka jest wydalana zaraz po narodzinach. Niedrożność smółkową można stwierdzić w badaniu USG płodu.

Typowymi objawami u noworodków są: brak smółki, wzdęty brzuch i wymioty, występujące w pierwszych dobach życia dziecka. Oprócz zatkania światła jelita mogą nastąpić groźne powikłania, takie jak: skręt, uwięzienie lub zarośnięcie jelita, perforacja, smółkowe zapalenie otrzewnej.

Niedrożność smółkowa nie wskazuje na stopień ciężkości przebiegu mukowiscydozy[2].

Leczenie

W 60% przypadków stosuje się leczenie farmakologiczne, jeśli jednak nie przynosi efektów, to konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Przypisy

  1. James Hutchison: Practical paediatric problems. London: Lloyd-Luke, 1975. ISBN 0-85324-114-7.
  2. Peter G Jones: Clinical Paediatric Surgery. Wyd. 2nd. Oxford: Blackwell, 1976, s. 74-5. ISBN 0-632-00089-9.

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.