Niemiecka Unia Ludowa
Państwo | |
---|---|
Lider | |
Data założenia | 18 stycznia 1971 (stowarzyszenie), 5 marca 1987 (partia) |
Adres siedziby | |
Ideologia polityczna | |
Liczba członków | 7000 (2007) |
Obecni posłowie | 0 (1,6%) |
Strona internetowa |
NiemcyTen artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Niemiec Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Polityka zagraniczna | |
Portal Niemcy |
Niemiecka Unia Ludowa (niem. Deutsche Volksunion, DVU) – niemiecka partia nacjonalistyczna istniejąca w latach 1987–2010. Została założona w 1971 przez wydawcę Gerharda Freya jako nieformalne stowarzyszenie, następnie przekształciła się w partię. 1 stycznia 2011 nastąpiło jej zjednoczenie z NPD w NPD–Niemiecką Unię Ludową (NPD–Deutsche Volksunion).
Partia była stale monitorowana przez federalne służby ochrony konstytucyjnego porządku. W 1980 liczyła 10 tys. członków[1]. Jej przewodniczącym był Matthias Faust. Partia nigdy nie przekroczyła 5% progu wyborczego, co jest niezbędne do wejścia do Bundestagu. Pomimo tego udało jej się uzyskać miejsca w kilku parlamentach krajowych. Celem DVU była zmiana konstytucji, bezpośrednie wybory prezydenckie, renegocjacja układów międzynarodowych, referendum w sprawie członkostwa w UE i przywrócenie marki niemieckiej.
W 2004 DVU zawarło porozumienie z NPD dla wyborów w Brandenburgii i Saksonii. Obie partie odniosły sukces, DVU zdobyła 6.1% w tym pierwszym landzie, a NPD – 9.2% głosów w drugim kraju związkowym. W 2007 DVU dostała się do Landtagu w Bremie. W 2009 „pakt-Niemcy” z NPD został zerwany. Rada Federalna NPD przegłosowana, że wystawi samodzielną listę w wyborach do Landtagu Brandenburgii, Turyngii, Saksonii i Saary. Po negocjacjach lider NPD Udo Voigt zgodził się jedynie na wspólny start z DVU w wyborach do parlamentu Brandenburgii. 1 stycznia 2011 nastąpiło zjednoczenie DVU z NPD.
Tabela z wynikami w wyborach do Landtagów
BW | BY | BE | BR | HB | HH | HE | MV | NI | NW | RP | SL | SN | ST | SH | TH | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1987 | 3,4% | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | |||||||||||
1988 | n.a. | n.a. | ||||||||||||||
1989 | n.a. | |||||||||||||||
1990 | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | |||||||
1991 | 6,2% | n.a. | n.a. | n.a. | ||||||||||||
1992 | n.a. | 6,3% | ||||||||||||||
1993 | 2,8% | |||||||||||||||
1994 | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | ||||||||
1995 | n.a. | 2,5% | n.a. | n.a. | ||||||||||||
1996 | n.a. | n.a. | 4,3% | |||||||||||||
1997 | 4,9% | |||||||||||||||
1998 | n.a. | 2,9% | n.a. | 12,9% | ||||||||||||
1999 | n.a. | 5,3% | 3,0% | n.a. | n.a. | n.a. | 3,1% | |||||||||
2000 | n.a. | n.a. | ||||||||||||||
2001 | n.a. | n.a. | 0,7% | n.a. | ||||||||||||
2002 | n.a. | n.a. | ||||||||||||||
2003 | n.a. | 2,3% | n.a. | n.a. | ||||||||||||
2004 | 6,1% | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | |||||||||||
2005 | n.a. | n.a. | ||||||||||||||
2006 | n.a. | n.a. | n.a. | n.a. | 3,0% | |||||||||||
2007 | 2,7% | |||||||||||||||
2008 | n.a. | 0,8% | n.a. | n.a. |
dostali się do Landtagu | |
najsilniejsza partia poza Landtagiem | |
n. a. | nie startowali |
Przypisy
- ↑ Faszyzm niemiecki z perspektywy półwiecza. Materiały i studia, Poznań 1985, str. 358, rozdział „Faszyzm w Niemczech Zachodnich po II wojnie światowej”, Wojciech Krzyżaniak, PL ISSN 0554-8217