Nienadowa
| Artykuł | 49°49′55″N 22°25′57″E |
|---|---|
| - błąd | 39 m |
| WD | 49°49'54.8"N, 22°25'57.0"E, 49°51'N, 22°25'E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 1 m |
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość | od 250 do 400 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2019) | 2243[1] |
| Strefa numeracyjna | 16 |
| Kod pocztowy | 37-750[2] |
| Tablice rejestracyjne | RPR |
| SIMC | 0600711[3] |
Położenie na mapie gminy Dubiecko _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Dubiecko") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | |
 49°49′55″N 22°25′57″E/49,831944 22,432500 | |
Nienadowa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko[4][3]. Leży nad rzeką San.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0600728 | Białka | część wsi |
| 0600734 | Dział | część wsi |
| 0600740 | Górka | część wsi |
| 0600757 | Kąt | część wsi |
| 0600763 | Kolonia | część wsi |
| 0600770 | Łazy | część wsi |
| 0600786 | Nienadowa Górna | część wsi |
| 0600792 | Przydatki | część wsi |
| 0600800 | Świnki | część wsi |
Historia
Pierwsza wzmianka o Nienadowej pochodzi z dokumentów z 1441 roku, kiedy to miejscowość stanowiła przedmieście Dubiecka. Osada w XV wieku wchodziła do dóbr Kmitów. Z ich to rąk przeszła na własność Stadnickich. W 1588 roku Stanisław Stadnicki, zamienił tę miejscowość na Łańcut z Anną Pilecką. Następnymi właścicielami była rodzina Derszniaków, od których wieś nabyła rodzina Ignacego Krasickiego z Dubiecka.
W XVIII stuleciu miejscowość była własnością Dembińskich. W 1786 r. notował Ewaryst Andrzej, hr. Kuropatnicki w swym "Opisaniu królestw Galicyi i Lodomeryi": Nienadowa. Wieś na gościńcu węgierskim do Lwowa, piękną z ciosu wystawną kolumną, porządną jak żadna na trakcie tym austeryą, ogrodem i domem ozdobiona; JW. hrabi Dębińskiego dziedziczne[5].
W tutejszym dworze, u dziadka Jana Nepomucena Dembińskiego, spędził lata chłopięce znany później komediopisarz Aleksander Fredro. Dwór nienadowski rozebrał mąż Eleonory Bardeleben, Antoni Dembiński (oficer insurekcji kościuszkowskiej). W miejscu gdzie, stał wcześniej dwór, w początkach XIX w. wzniesiony został przez wuja Antoniego Dembińskiego wg projektu Christiana Piotra Aignera, nowy budynek, klasycystyczny, który przetrwał do dnia dzisiejszego stanowiąc własność Mycielskich, a następnie Wołkowieckich.
Podczas okupacji polski ruch oporu dokonał we wsi akcji, konfiskując hitlerowcom (2 marca 1942 roku) broń złożoną w gorzelni dworskiej. Inną udaną akcją ruchu oporu było uszkodzenie 13 maja 1944 roku mostu na Sanie, zbudowanego przez Niemców wiosną 1944 roku dla celów strategicznych.
Kościół
W latach 20. XX wieku powstała inicjatywa budowy we wsi kościoła katolickiego. W 1930 r. sporządzono plan świątyni, natomiast w 1931 roku wykonano fundamenty. Wybuch II wojny światowej wstrzymał budowę do 1984, kiedy powstał społeczny komitet budowy. W 1988 rozpoczęto budowę murów, a w 1989 poświęcono i wmurowano kamień węgielny. 31.07.1998 ks. abp Józef Michalik poświęcił kościół, jako kościół filialny parafii w Dubiecku, nadając mu tytuł „Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy”[6].
- Nienadowa
Kościół NMP Nieustającej Pomocy
Dworek Dembińskich
Altana lipowa w parku
Przypisy
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 10 [dostęp 2022-01-23]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 812 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Ewaryst Andrzej Kuropatnicki: "Geografia albo dokładne opisanie królestw Galicyi i Lodomeryi", Przemyśl 1786, s. 60
- ↑ Wiesław Bembenek, Nienadowa, nienadowa.eu [dostęp 2016-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-26].
Linki zewnętrzne
- Nienadowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 101.
- Mapa wsi z 1852 roku z numerami działek oraz nazwiskami właścicieli (dodane nazwiska oddają najprawdopodobniej stan o kilka dekad późniejszy)
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady | |
| Integralne części wsi |
|
| Dawne wsie |
- ↑ Zasanie 1.) os. dom. do Sielnicy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 438.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 50.9 N
- S: 48.95 N
- W: 21.03 E
- E: 23.66 E
Flaga województwa podkarpackiego
Autor: Urząd Gminy Dubiecko, Licencja: CC BY-SA 4.0
Park. Altana lipowa z kamiennym stołem w Nienadowej
Autor: Jeśli zamierzać użyć tego zdjęcia poza projektami Wikimedia, będę wdzięczny za informację mailową. Więcej zdjęć możesz znaleźć w mojej galerii., Licencja: CC BY 3.0
Ten plik powstał przy wsparciu finansowym Wikimedia Polska, w ramach realizacji Uchwały Zarządu nr UZ 2011-27. (Zgłoś swój projekt!)
Autor: Urząd Gminy Dubiecko, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dworek Dembińskich w Nienadowej
Autor:
| Jeśli chcesz wykorzystać to zdjęcie, proszę o jego podpisanie w następujący sposób: | ||
| autor: Adam Kliczek, http://memoriesstay.com (CC-BY-SA-3.0) | ||
| W przypadku zamieszczenia zdjęcia na stronie internetowej, poproszę o przesłanie informacji mailowej z adresem tej strony. | ||
Kontakt ze mną: adam.kliczek gmail.com
| ||
|
|
Kościół pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Nienadowej