Nierówność między średnimi potęgowymi (nierówność między średnimi uogólnionymi) – jedna z klasycznych nierówności mówiąca o własnościach średniej potęgowej. Jest ona uogólnieniem nierówności Cauchy’ego między średnimi, sama zaś jest uogólniana przez nierówność Muirheada.
Definicja i twierdzenie
| Tę sekcję należy dopracować:Dokładne sprawdzenie przypadku Może rozszerzenie twierdzenia i dowodu na przez przyjęcie (z granicy x→0)?.Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Średnią potęgową rzędu liczb definiuje się jako:
- dla
Przykładowo, dla otrzymujemy średnią arytmetyczną, dla średnią geometryczną, dla średnią harmoniczną, dla średnią kwadratową.
- Twierdzenie
Niech i niech dane będzie liczb (jeśli ograniczamy się do rzędów można przyjąć ).
Wówczas średnia potęgowa rzędu liczb jest nie większa od ich średniej potęgowej rzędu czyli
Ponadto równość w powyższym wyrażeniu zachodzi wtedy i tylko wtedy, gdy liczby są wszystkie równe.
- Wniosek
Dla dowolnych liczb dodatnich funkcja
jest funkcją niemalejącą. Więcej: można pokazać, że jest stała lub ściśle rosnąca.
Przykład
Udowodnimy korzystając z powyższej nierówności, że
- jeśli oraz to
W tym celu zauważmy, że na mocy nierówności między średnimi potęgowymi rzędów 1 oraz 3 mamy
co jest równoważne nierówności, którą mieliśmy udowodnić.
Dowód
Na potrzeby wszystkich dowodów dla uproszczenia zakładamy, że wagi spełniają warunki:
Średnia geometryczna
Dla dowolnego nierówność między średnią rzędu i średnią geometryczną możemy przekształcić w następujący sposób:
(pierwsza nierówność jest prawdziwa dla druga w przeciwnym wypadku)
podnosimy obustronnie do potęgi :
i w obu przypadkach otrzymujemy nierówność między ważoną średnią arytmetyczną i geometryczną dla ciągu którą możemy udowodnić przy użyciu nierówności Jensena, korzystając z wklęsłości funkcji logarytmicznej:
Po złożeniu obu stron nierówności z (rosnącą) funkcją wykładniczą uzyskuje się żądaną nierówność:
Stąd dla dowolnego dodatniego zachodzi:
tym samym udowodniliśmy nierówność między dowolną średnią potęgową a średnią geometryczną.
Średnia geometryczna jako granica
Możemy ponadto udowodnić, że średnia geometryczna jest granicą średnich potęgowych dla rzędu dążącego do zera. W pierwszej kolejności udowodnimy granicę:
Granice licznika i mianownika są, odpowiednio, równe 0, więc z reguły de l’Hospitala wynika, iż:
Następnie korzystając z ciągłości funkcji wykładniczej:
co kończy dowód.
Nierówność między dowolnymi średnimi potęgowymi
Chcemy udowodnić, że dla dowolnych zachodzi:
w przypadku kiedy jest ujemne, a dodatnie, nierówność jest równoważna nierówności udowodnionej wcześniej:
Udowodnijmy zatem nierówność dla dodatnich i
Weźmy funkcję Oczywiście jest rosnąca, bo / jest dodatnie. Jest to funkcja potęgowa, ma zatem drugą pochodną: która jest zawsze dodatnia, bo > z czego wynika wypukłość
Z nierówności Jensena uzyskujemy wobec tego:
po wyciągnięciu obustronnie pierwiastka -tego stopnia (funkcja rosnąca, bo > 0) uzyskujemy żądaną nierówność dla dodatnich i :
Jeśli rozważamy rzędy ujemne, wówczas więc można podstawiając bez straty ogólności uzyskać:
Podnosimy obustronnie do potęgi -1 (funkcja malejąca):
A zatem dowiedliśmy nierówności także dla ujemnych i co kończy dowód.
Minimum i maksimum
Minimum i maksimum przyjmuje się za średnie potęgowe rzędów Wynika to z faktu, że są to odpowiednie granice średnich potęgowych, dowód jest następujący:
Niech będzie największym, a najmniejszym z Na początek korzystając z twierdzenia o trzech funkcjach udowodnimy granicę:
Wystarczy zauważyć nierówności dla dodatnich :
Następnie korzystając z udowodnionej granicy:
Stąd korzystając z ciągłości funkcji wykładniczej:
Analogicznie dla ujemnych :
bo (wciąż dla ):
Stąd:
I w końcu analogicznie:
Zobacz też