Niesłabin
| Artykuł | 52°8′28″N 17°0′26″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 52°8'N, 17°0'E, 52°7'N, 16°59'E |
| - błąd | 2298 m |
| Odległość | 1052 m |
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość | 60-70 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) | 446[1] |
| Strefa numeracyjna | 61 |
| Kod pocztowy | 63-100[2] |
| Tablice rejestracyjne | PSE |
| SIMC | 0596441 |
Położenie na mapie gminy Śrem _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Śrem") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu śremskiego  | |
 52°08′28″N 17°00′26″E/52,141111 17,007222 | |
Niesłabin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem.
Wieś duchowna Niesłabino, własność kapituły katedralnej poznańskiej, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie pyzdrskim województwa kaliskiego[3]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wieś położona 7 km na północ od Śremu, przy drodze powiatowej nr 2464 z Świątnik do Zbrudzewa[4], nad rozlewiskami i starorzeczami Warty, wśród których położone jest grodzisko.
W dokumentach Niesłabin pierwszy raz wymieniany był w 1395 jako wieś wchodząca w skład majątku kapituły poznańskiej. W 1773 przeszła na własność Raczyńskich herbu Nałęcz. Od 1912 właścicielami byli Piotrowiacy i Staszewscy. Miejscowa tradycja głosi, że we wsi istniała kaplica św. Benona[5].
Zabytkami wsi znajdującymi się w gminnej ewidencji zabytków jest zespół folwarczny z pocz. XX wieku, budynek szkoły z pocz. XX w., ochronka z końca XIX w., zabytkowe domy mieszkalne i zagrody[6]. Świątkami przydrożnymi jest figura św. Jana Nepomucena sprzed II wojny światowej, figura Najświętszego Serca Jezusa sprzed II wojny światowej przy ul. Jeziornej, kapliczka z Krzyżem Świętym z 1945 przy drodze do Orkowa oraz krzyż przydrożny z lat 60. XX wieku[7].
We wsi znajduje się filia Biblioteki Publicznej im. Heliodora Święcickiego w Śremie, według danych z 31 grudnia 2008 znajduje się tutaj 7906 woluminów, z biblioteki korzysta 58 czytelników, którzy odwiedzili ją 1511 razy, wypożyczyli 550 książek i 80 czasopism[8].
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 823 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 246.
- ↑ Powiatowy Zarząd Dróg w Śremie: Wykaz dróg powiatowych. [dostęp 2009-07-06].
- ↑ Zbigniew Szmidt: Powiat Śremski, przewodnik turystyczny. Śrem: Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego - ŚOWMP, 2010, s. 25-29.
- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Gminy Śrem: Gminna ewidencja zabytków - Niesłabin. [dostęp 2009-07-06].
- ↑ Zachowanie lokalnego dziedzictwa. Świątki przydrożne i kościoły w gminie Śrem. Śrem: Unia Gospodarcza Miast Regionu Śremskiego - ŚOWMP, 2010.
- ↑ Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy Śrem: Filia nr 3 Niesłabin. [dostęp 2009-07-06].
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Miasto | |
| Wsie | |
| Osady | |
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
|
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Śrem, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Autor:
Mapa powiatu śremskiego, Polska
