Niewidzialna forteca

Tom 19. serii Thorgal
Niewidzialna forteca
La Forteresse invisible
ScenariuszJean Van Hamme
RysunkiGrzegorz Rosiński
Kraj wydaniaBelgia
Językfrancuski
Data pierwszego wydania1993
WydawcaLe Lombard
Data pierwszego wydania polskiego1995
Pierwszy wydawca polskiEgmont Polska
TłumaczenieWojciech Birek (Egmont Polska) - wersje z 1995 i 2007

Niewidzialna forteca – dziewiętnasty tom serii komiksowej Thorgal. Jego autorami są Jean Van Hamme (scenariusz) i Grzegorz Rosiński (rysunki). Komiks ukazał się w oryginale francuskim w 1993 roku nakładem wydawnictwa Le Lombard. Po polsku wydał go w 1995 roku Egmont Polska.

Streszczenie

Thorgal wybudza się ze snu, w którym widział siebie wracającego z długiej podróży do bliskich. Cień za plecami jego żony i dzieci spycha całą rodzinę wikinga w czeluść. Po nocy spędzonej w pobliżu jeziora, bohater postanawia udać się na polowanie, aby nasycony wyruszyć w dalszą drogę. W tym czasie towarzyszka wędrówki w nieznane, Kriss De Valnor, zostaje zaskoczona podczas porannej kąpieli przez dwóch łowców z wioski nad rzeką. Thorgal w porę wyswobadza wojowniczkę, nie udaje mu się jednak zahamować żądzy zemsty Kriss, która jednego z napastników przeszywa strzałą. W trakcie konnej podróży dochodzi do kłótni między Thorgalem a Kriss, czego reperkusją jest zmuszenie wikinga do dalszego wędrowania pieszo i samotnie. Podczas przebywania stepów o zmroku, bohater kieruje się w stronę ogniska, przy którym siedzi nieznajoma mu starsza kobieta, imieniem Alayin. Przestrzega ona przed szukającymi go rzecznymi ludźmi oraz opowiada o niezwykłości losów Thorgala. Przybliża mu historię Taimyr, której bogowie powierzyli opiekę nad kamieniem pamięci, na którym wyryte zostały imiona każdego z nich przed ostatecznym starciem bogów i Gigantów. Wśród runicznych znaków znajduje się i imię Thorgala, któremu powierzono nadludzką przyszłość. Aby Thorgal mógł żyć jak inni ludzie, musiałby wymazać swoje imię z pamięci bogów. Alayin wspomina o Niewidzialnej Fortecy, którą bohater będzie musiał przebyć gdy poczuje się gotów na zmienienie swoich losów. Po skończonej opowieści i odejściu kobiety, Thorgal zostaje pojmany przez rzecznych ludzi i powieszony na koźle w ich wiosce za zabójstwo jednego z ich łowców. Wiking nie zdołał przekonać wodza o talencie łuczniczym Kriss. Po dniu tortury, Thorgala uwolniła Alayin, kiedy ten przystał na jej propozycję wkroczenia w Niewidzialną Fortecę i zmierzenia się z jej niebezpieczeństwami. Thorgal poznał się na nadprzyrodzonych zdolnościach staruszki, gdy zatrzymała czas w wiosce do rana. Przed świtem wiking wyruszył w dalszą podróż, jednak o pierwszych promieniach słońca zauważył, że jest ścigany przez oprawców, którym zbiegł. W zagajniku wpada w zasadzkę, z której ratuje go Kriss De Valnor. Jej zwichnięta kostka utrudniała dalszą ucieczkę tym bardziej, że rzeczni ludzie zapędzili ich do jaru i podpalili las. Thorgalowi i jego towarzyszce udało się wspiąć na zbocze i schować w szczelinie, która okazała się wejściem do Niewidzialnej Fortecy, w jakiej bohater trafił do innego świata. Spotykał w nim postacie, które znał z wcześniejszych lat, a jakie na każdym kroku próbowały go unicestwić. Dopiero spotkawszy nieżyjącego Tjalla, dowiedział się od niego, że jeżeli Thorgal nie zabije własnych wspomnień, to one zabiją jego. Kriss zaniepokojona nieobecnością towarzysza, wkroczyła za nim do innego świata. Podczas przeprawy przez podziemny labirynt trafiają do Niflhelu, z którego żywa Kriss – zamieniająca się we wspomnienie – już nie wychodzi na powierzchnię, uwięziona i zabita przez wspomnienie Vlany. Trafiwszy w Niewidzialnej Fortecy na swoją wyspę, Thorgalowi udaje się wrócić do rodziny, za którą pojawia się cień mający strącić bliskich Thorgala w nicość, zupełnie jak podczas snu nad jeziorem. Wiking ciska sztyletem w stronę nieznajomej postaci, która wychodząc z cienia okazuje się właśnie Thorgalem. Tak w kulminacji bohater zabił ostatnie wspomnienia i w końcu pamięć o sobie. Trafiwszy na kamień bogów spotkał Alayin, a ta wskazała mu jego wypisane imię, którego mógłby się pozbyć jednym dotknięciem dłoni i wrócić do świata żywych jako ktoś odrodzony. Thorgal wykonuje polecenie i w mgnieniu oka pojawia się na łodzi, którą płynął z Kriss De Valnor. Straciwszy pamięć, zaufał kobiecie, o której po wyjściu z Fortecy zapomniał i uwierzył, że jest z nią związany. Własne imię z kamienia bogów miał wyryte w runicznym języku na dłoni.

Linki zewnętrzne