Nigel Kennedy

Nigel Kennedy

Nigel Kennedy (2010)
Imię i nazwisko	Nigel Paul[a] Kennedy
Pseudonim	Kennedy, Bad Boy of Classical
Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1956 Brighton[1]
Instrumenty	skrzypce
Gatunki	muzyka poważna, jazz
Aktywność	od 1966
Instrument
Guarneri del Gesù, 'La Fonte' c.1735, Stradivarius, Scott Cao, smyczek Johannes Finkel, skrzypce elektryczne Violectra
Odznaczenia
Strona internetowa

portret Nigela Kennedy'ego autorstwa Zbigniewa Kresowatego

Nigel Paul^[a] Kennedy (ur. 28 grudnia 1956 w Brighton^[2]) – angielski skrzypek, uczeń Yehudi Menuhina, absolwent Juilliard School w Nowym Jorku.

Początki

Drogę do kariery utorowały Kennedy'emu w dużej mierze wspólne koncerty ze skrzypkiem Stephane Grappellim oraz wykreowanie wizerunku wirtuoza-punka. W 1989 wydał w wytwórni EMI Cztery pory roku Antonio Vivaldiego. W ciągu 6 miesięcy sprzedano ponad 2 miliony egzemplarzy albumu^[3].

Repertuar

Nigel Kennedy ma bardzo rozległy repertuar. Wykonuje zarówno utwory Bacha i Vivaldiego, również Hendriksa, czy The Doors. Gra na XVIII-wiecznych skrzypcach Guarneri del Gesù oraz Stradivariusie (Dorothy Jeffries zapisała mu je w testamencie z adnotacją, iż po zakończeniu kariery Nigel przekaże je innemu młodemu i utalentowanemu skrzypkowi)^[4].

Niekonwencjonalne zachowanie na scenie – częste granie plecami do publiczności, transowe przytupywanie, popijanie piwa z puszki, opowiadanie dowcipów – i postpunkowy styl bycia artysty są głównymi wyznacznikami jego oryginalności scenicznej.

Kraków i Polska

Nigel Kennedy często koncertuje w Filharmonii Krakowskiej, a w 2002 objął kierownictwo artystyczne Polskiej Orkiestry Kameralnej^[5]. W roku 2003 nagrał z krakowskim zespołem Kroke płytę East Meets East. Można go spotkać w krakowskich klubach jazzowych, w których często spontanicznie gra improwizowane jam sessions. Również w czasie koncertów towarzyszą mu polscy muzycy – najczęściej polski pianista jazzowy Piotr Wyleżoł oraz Adam Kowalewski (bas), Paweł Dobrowolski (instrumenty perkusyjne) i Tomasz Grzegorski (saksofon).

Nigel Kennedy jest kibicem Cracovii (klubem najbliższym jego sercu pozostaje jednak Aston Villa)^[6]. Swój wolny czas spędza albo w swojej brytyjskiej posiadłości w Malvern w hrabstwie Worcestershire, albo w mieszkaniu przy ul. Floriańskiej w Krakowie. Jego żoną jest Polka, Agnieszka^[7].

Jest prezesem honorowym stowarzyszenia działającego przy klubie Muzyczna Owczarnia w Jaworkach^[8]. Regularnie też gra tam koncerty^[9].

W 2014 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[10].

Poglądy polityczne

Polityka go generalnie nie interesuje, ale konsekwentnie bojkotuje państwo Izrael:

„[...] dopóki praktykowana przez to państwo polityka apartheidu nie zostanie zniesiona – nie zamierzam dać tam ani jednego koncertu. Przecież Palestyńczycy traktowani są we własnym kraju tak samo jak czarnoskórzy obywatele RPA przed 1994 rokiem. [...] Izrael słynie z tego, że nie wolno tam wykonywać Wagnera ze względu na jego rzekome związki z niemieckim nazizmem. A wyobraźcie sobie, co by się stało, gdyby ktoś spróbował w tamtejszej filharmonii zagrać muzykę palestyńską... To najbardziej nacjonalistyczne państwo współczesnego świata [...]”^[11].

Dyskografia

• Nigel Kennedy Plays Jazz (1984)
• Salut d'Amour & other Elgar Favourites (1984)
• Elgar Violin Concerto in B minor, Op. 61 (1984)
• Tchaikovsky – Violin Concerto in D major, Op. 35. Chausson – Poème for Violin and Orchestra (1986)
• Bartók: Sonata for Solo Violin. Duke Ellington: Mainly Black (1986)
• William Walton Viola Concerto / Violin Concerto (1987)
• Let Loose (1997)
• Bruch: Violin Concerto No.1 in G minor. Op. 26. Schubert: Rondo in A for violin and strings. Mendelssohn: Violin Concerto in E minor, Op. 64 (1988)
• Sibelius Violin Concerto / Symphony Nr.5 (1988)
• Vivaldi. The Four Seasons – Nigel Kennedy & English Chamber Orchestra (1989) – platynowa płyta w Polsce^[12]
• Johannes Brahms – Violin Concerto in D op. 77 (1991)
• Sibelius: Violinkonzert. Tchaikovsky: Violinkonzert (1992)
• Ludwig van Beethoven: Violin Concerto. J.S. Bach: Preludio from Partita No. 3. J.S. Bach: Allegro Assai from Sonata No. 3 (1992)
• Tchaikovsky Violin Concerto in D major, Op. 35. Tchaikovsky – Varriations On A Rococo Theme, Op.33 (1993)
• Kafka (1996)
• Edward Elgar – Violin Concerto in B minor op. 61. Ralph Vaughan Williams – The Lark Ascending (1997)
• Kreizler (1998)
• The Kennedy Experience. Inspired by the Music of Jimi Hendrix (1999)
• Classic Kennedy (1999)
• Duos for Violin & Cello (2000)
• Riders on the Storm: The Doors Concerto – Kennedy & Jaz Coleman (2000)
• Nigel Kennedy. Johann Sebastian Bach (2000)
• Nigel Kennedy's Greatest Hits (2002)
• East Meets East – Nigel Kennedy and the Kroke Band (2003) – złota płyta w Polsce^[13]
• Vivaldi – Nigel Kennedy & Berliner Philharmoniker (2003)
• Vivaldi II – Nigel Kennedy & Berliner Philharmoniker (2004)
• Blue Note Sessions (2006)
• Polish Spirit (2007, z Polską Orkiestrą Kameralną)
• Violin Concertos (2008, z Polską Orkiestrą Kameralną, Beethoven: Violin Concerto / Mozart: Violin Concerto No. 4 / Horace Silver: Creepin In)
• A Very Nice Album (2008)
• Shhh! (2010)
• Recital (2013)
• Vivaldi: The New Four Seasons (2015) – złota płyta w Polsce^[14]

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nieoficjalna witryna fanów Nigela Kennedy'ego
• Zdjęcia @ La Seyne sur Mer
• Nigel Kennedy w serwisie allmusic.com
• Dyskografia na stronie EMI Classics. emiclassics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-04)].