Nihon-koku genpō zen-aku ryōiki

Nihon-koku genpō zen-aku ryōiki (jap. 日本国現報善悪霊異記 Japońska księga o duchach i dziwach) – pochodzący z początku okresu Heian (822 r.), najstarszy w literaturze japońskiej zbiór krótkich opowiastek setsuwa (jap. 説話) autorstwa buddyjskiego mnicha o imieniu Keikai ze świątyni Yakushi-ji w Nara[1].

W skrócie dzieło to nazywane jest Nihon-ryōiki (jap. 日本霊異記) lub Ryōiki (jap. 霊異記). Zbiór składa się z trzech tomów, które zawierają odpowiednio: 35, 42 i 39 opowieści. Każdy tom poprzedza wstęp, a ostatni z nich zakończony jest epilogiem. Całość napisana jest martwym już językiem o nazwie hentai-kanbun.

Opowieści zawarte w zbiorze pochodzą z ustnych przekazów ludowych, z japońskich kronik historycznych oraz chińskich zbiorów opowieści. Przez badaczy japońskiej kultury zbiór uznawany jest za cenne źródło informacji o wielu ważnych w historii Japonii postaciach, wierzeniach i obyczajach Japończyków.

Tytuł zbioru

Dokładne przetłumaczenie tytułu tego dzieła jest trudne lub wręcz niemożliwe, gdyż jest to zestawienie ideogramów o wieloznacznym, buddyjskim charakterze. Można to jednak uczynić w następującej formie opisowej (przybliżonej i uproszczonej):

"Zbiór przypowieści i opowiadań – odnoszących się do wydarzeń i sytuacji w Japonii – przekazujących informacje o świecie niezwykłych wydarzeń, z odległego świata duchów, obcego człowiekowi. Historie te mają na celu uprzedzić także, iż istnieje zapłata, która ujawnia się, i która zostanie przeżyta, w bieżącej egzystencji lub w następnych. Zapłata może mieć formę Zła lub Dobra."

Przypisy

  1. Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 56. ISBN 978-83-01-17214-5.

Media użyte na tej stronie

Amaterasu cave crop.jpg
Japanese Sun goddess Amaterasu emerging from a cave. (This is a part of the full artwork).
Kuniteru Gozu dragon.jpg
Gozu Tennō kills a dragon to save Princess Inada. He, whose name literarily means "ox-headed heavenly king," is a deity of Buddhist origin considered identical to Shinto's Susano'o no Mikoto. Note that Tennō (天王) here means "heavenly king" and is distinguished from Japanese Emperor's title Tennō (天皇), though the two share the same pronunciation.