Nikanor (diakon)

Święty
Nikanor
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki, Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

10 stycznia (Kościół katolicki), 28 lipca (Cerkiew prawosławna, kalendarz juliański)

Nikanor – postać biblijna, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego[1].

Życiorys

Żył w I wieku, a źródłem informacji o tej postaci w jest Pismo Święte, gdzie wymieniony jest jako czwarty w grupie wybranych do wspomagania w posłudze apostołom Jezusa Chrystusa obok Szczepana, Prochora, Filipa, Tymona, Parmenasa i Mikołaja prozelity (Dz 6, 2-5 BT). Nikanor jako jeden z cieszących się dobrą sławą, pełnych ducha mądrości (Dz 6, 3 BT) zgodnie z tradycją uważany jest za jednego z pierwszych diakonów po tym, jak apostołowie modląc się włożyli na nich ręce (Dz 6, 6 BT).

Do martyrologiów trafił za sprawą św. Ado (później Baroniusza), który przypisał mu męczeńską śmierć na Cyprze, a wspomnienie na 10 stycznia.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, s. 385/386. ISBN 83-7097-671-9.

Linki zewnętrzne

Dz 6,1-6

Media użyte na tej stronie

Nicanor the Deacon by Fedor Zubov (1685, Smolensky cathedral of Novodevichiy convent).jpg

Апостол Никанор

Москва, 1685 г. Смоленский собор Новодевичего монастыря.

Иконописец Федор Зубов.
SaintIcon.PNG
Autor: Tomasz Wachowski, Licencja: CC BY 3.0
ikona Święty