Chirotonię biskupią przyjął 8 czerwca 1931 z rąk zastępcy locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego metropolity Sergiusza i innych hierarchów. Został biskupem wołokołamskim, wikariuszem eparchii moskiewskiej. We wrześniu tego samego roku został przeniesiony do eparchii kalinińskiej, jako jej wikariusz z tytułem biskupa kimrskiego. W 1933 mianowany ordynariuszem eparchii archangielskiej. W 1936 otrzymał godność arcybiskupią. Został przeniesiony na katedrę kalinińską po tym, gdy władze odmówiły zgody na prowadzenie działalności duszpasterskiej dotychczasowemu arcybiskupowi twerskiemu Tadeuszowi. W grudniu 1937 został w Kimrach aresztowany przez NKWD i skazany na dziesięć lat łagru[1]. W niektórych źródłach zawarto błędną informację, jakoby zmarł pięć lat później w obozie[1]. W rzeczywistości duchowny zmarł i został pochowany w Wyksie (gdzie żył razem z urodzoną przed złożeniem przezeń ślubów mniszych córką), zaś przyczyną śmierci była choroba żołądka[2].