Nikita Magaloff
_by_Erling_Mandelmann.jpg)
Nikita Magaloff (ur. 21 lutego 1912 w Sankt Petersburgu, zm. 26 grudnia 1992 w Vevey) – gruziński pianista.
Życiorys
Urodzony w Sankt Petersburgu, w rodzinie szlacheckiej. Gruzję opuścił w 1918 roku – wraz z rodziną wyjechał do Finlandii, później do Francji. W Paryżu studiował pod okiem Isidora Philippa – szefa wydziału pianistyki w tamtejszym konserwatorium. Razem z nim na uczelnię uczęszczali m.in. Ravel czy Prokofjew.
Najbardziej znany z umiłowania muzyki Fryderyka Chopina. Jako pierwszy w historii dokonał nagrania wszystkich dzieł kompozytora. Podczas gdy krytycy zarzucali tym wykonaniom brak głębi, Magaloff grał Chopina z niesłychanie bogatą fakturą brzmień, wystrzegając się przy tym zbytniego sentymentalizmu. Preferował oryginalne wersje utworów wprost z autografów Chopina zamiast edycji Fontany wydanych po śmierci kompozytora.
Równie uderzające są jego interpretacje utworów Mendelssohna. Magaloff potrafił wydobyć często pomijany pierwiastek melancholii z jego dzieł.
Magaloff odziedziczył po swoim nauczycielu elegancki, wyrafinowany wręcz styl gry odrzucając jednocześnie bardzo sentymentalny sposób interpretacji. Nie lubił wykonań w tym stylu, będąc krytycznym choćby wobec Paderewskiego twierdząc, że ten zafałszował styl chopinowski. Magaloff, w odniesieniu do stylu gry, sam siebie określił jako pianistę starej daty.
Styl pianisty z czasem zmieniał się – w miarę upływu lat stawał się coraz bardziej emocjonalny. W jednym z późnych wywiadów powiedział: „mając lat siedemdziesiąt doszedłem do wniosku, że tylko sentyment i strach przed śmiercią może być przyczyną niepohamowanego apetytu na życie”. Jego ostatnie nagrania były właśnie hołdem w kierunku tegoż apetytu.
W roku 1949 po śmierci swojego przyjaciela i kolegi po fachu – Dinu Lipattiego – zaczął prowadzić zajęcia w genewskim konserwatorium. Pracował tam przez 11 kolejnych lat do roku 1960. Wykształcił wielu świetnych pianistów, m.in. Marthę Argerich, Marię Tipo, Ingrid Haebler czy Walerego Sigalewicza.
Mąż Irene, córki skrzypka Józsefa Szigetiego.
Zmarł w Vevey (Szwajcaria), 26 grudnia 1992 roku.
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna na stronie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina. [dostęp 9 lipca 2011].