Nikla indyjska

Nikla indyjska

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	bobowate właściwe
Rodzaj	Cajanus
Gatunek	Nikla indyjska
Nazwa systematyczna
Cajanus cajan (L.) Millsp[3]. Publ. Field Columb. Mus., Bot. Ser. 2(1): 53. 1900

Nikla indyjska (Cajanus cajan) – gatunek rośliny jednorocznej lub dwuletniej z rodziny bobowatych. Pierwotne obszary jego występowania to wschodnia część Indii^[4], gdzie był uprawiany już co najmniej 3000 lat temu. Obecnie uprawiany w wielu krajach o klimacie tropikalnym, zwłaszcza na Półwyspie Indyjskim, w Afryce i Ameryce Środkowej. Najważniejsze lokalne nazwy: hindi tur dal, arhar dal; ang. pigeon pea, Congo pea; hiszp. gandul.

Morfologia

Łodyga

Wzniesiona lub podnosząca się.

Liście

Pierzaste trójdzielne, z listkami wąskoeliptycznymi.

Kwiaty

Żółte kwiatostany do 8 cm długości.

Owoc

Zwisający strąk o długości ok. 10 mm. Zawiera kilka spłaszczonych nasion o średnicy 5–6 mm, w kolorach od kremowobiałego poprzez żółtawy do brązowego.

Zastosowanie

• Roślina uprawna: zaliczana do grupy roślin strączkowych. Uprawiana na smaczne i pożywne nasiona, które do spożycia nadają się po ugotowaniu, w Indiach jako jedna z odmian dalu.
• Jest też rośliną pastewną.

Przypisy

Bibliografia

• Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003. ISBN 0-88192-585-3. (ang.)

Nasiona

Łuskany tur dhal

Pokrój