Nikoła Stanew (historyk)
 Nikoła Stanew | |
| Pełne imię i nazwisko | Nikoła Botew Stanew |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1 sierpnia 1862 |
| Data i miejsce śmierci | 14 marca 1949 |
| Zawód, zajęcie | historyk |
| Krewni i powinowaci | Sawa Botew |
Nikoła Botew Stanew (bułg. Никола Ботев Станев, ur. 1 sierpnia 1862 w Wełczewie koło Wielkiego Tyrnowa, zm. 14 marca 1949 w Sofii) – bułgarski historyk i działacz kulturalny, jeden z założycieli Bułgarskiego Towarzystwa Historycznego i Bułgarskiego Związku Nauczycielskiego.
W latach 1877-78 walczył o wolność Bułgarii podczas wojny rosyjsko-tureckiej, później pobierał naukę w seminarium przy monasterze św. św. Piotra i Pawła w Laskowcu jako uczeń m.in. metropolity Klemensa (Drumewa). Po ukończeniu studiów w 1886 roku był przez pewien czas nauczycielem w Tyrnowie i Gabrowie, po czym przeniósł się do Sofii.
Nikoła Stanew był współredaktorem szeregu czasopism popularnonaukowych, m.in.: Ucziliszten pregled (bułg. Училищен преглед), Mładeżka biblioteka (bułg. Младежка библиотека), Razwitie (bułg. Развитие) oraz autorem licznych prac naukowych, z których najważniejsza to Istorija na nowa Byłgarija 1878-1941 (bułg. История на нова България 1878-1941). Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół historii narodu bułgarskiego i roli Bułgarii w świecie.
W Ludowej Republice Bułgarii jego prace były zakazane, ponieważ uchodził za uczonego burżuazyjnego[1].
Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sofii[2].
Przypisy
Bibliografia
- Енциклопедия България, Издателство на Българската академия на науките, София 1978
Media użyte na tej stronie
Nikola Stanev - Bulgarian historian (1862-1949)