Nikołaj Arsienjew (gubernator)

Nikołaj Iwanowicz Arsienjew

Herb rodu Arienjewów
Data i miejsce urodzenia	1760 Moskwa
Data śmierci	8 lutego 1830
Wicegubernator wołyński
Okres	od 1796 do 27 stycznia 1797
Wicegubernator kurlandzki
Okres	od 14 grudnia?/ 25 grudnia 1799 do 20 października?/ 1 listopada 1800
Poprzednik	Józef Hurko-Romejko
Następca	Jakob von Brieskorn
Gubernator kurlandzki
Okres	od 20 października?/ 1 listopada 1800 do 6 listopada?/ 18 listopada 1808
Poprzednik	Karl Wilhelm Heinrich von Driesen
Następca	Wilhelm von Hogguer

Nikołaj Iwanowicz Arsienjew ros. Николай Иванович Арсеньев, niem. Arßeniew (ur. w 1760 roku w Moskwie, zm. 8 lutego 1830 roku) – działacz państwowy Imperium Rosyjskiego, prokurator gubernialny w Twerze, wicegubernator w guberni wołyńskiej i kurlandzkiej po czym gubernator w tejże.

Życiorys

Nikołaj Iwanowicz Arsienjew urodził się w 1760 roku w Moskwie. Wywodził się z rodziny szlacheckiej o tatarskich korzeniach. Jego ojciec, Iwan Michajłowicz Arsienjew był działaczem państwowym w randze radcy stanu^[1] i Nikołaj podążył w jego ślady. Pierwszym z ważniejszych obejmowanych przez niego funkcji był urząd prokuratora gubernialnego w Twerze. W 1796 roku został wicegubernatorem wołyńskim, stanowisko te opuścił już 27 stycznia następnego roku. Dnia 14 grudnia^?/ 25 grudnia 1799 nominowany na wicegubernatora kurlandzkiego w miejsce polskiego barona Józefa Hurko-Romejko. W związku z dymisją gubernatora Karla Wilhelma von Driesena przejął jego obowiązki. Urząd gubernatorski pełnił od 20 października^?/ 1 listopada 1800 do 6 listopada^?/ 18 listopada 1808 roku^[2]. Okres ten był niespokojny z powodu wojny z Napoleonem, która groziła wejściem wrogich wojsk na terytorium rosyjskie. Arsienjew, na rozkaz cesarza Aleksandra I i ministra spraw wewnętrznych Wiktora Koczebuja, usiłował przygotować gubernie na taką ewentualność. Plany powołania 12-tysięcznej milicji obywatelskiej były przyjmowane z rezerwą przez miejscową niemiecką szlachtę, która wynegocjowała zmniejszenie jej liczebności do 3314 osób. Arsienjew z trudem utrzymywał milicjantów w oddziałach, zaś po podpisaniu pokoju w Tylży większość z nich została rozpuszczona^[3]. Dwukrotnie gościł w swojej guberni króla Ludwika XVIII, który przebywał na wychodźstwie w związku z sytuacją we Francji^[2].

Arsieniew jako gubernator posiadał rangę radcy stanu, która w 1806 roku została podniesiona do rzeczywistego radcy stanu (IV klasa cywilna)^[4]. W 1808 roku został wpisany na listę szlachty kurlandzkiej 18 marca^?/ 30 marca i piltyńskiej 27 kwietnia^?/ 9 maja. Umarł 8 lutego 1830 roku^[1][5].

Rodzina

Żoną Nikołaja Arsienjewa była księżna Anna Aleksandrowna z domu Chowańska (1765–1832)^[5]. Ze związku narodziło się pięcioro dzieci: Dmitrij, Aleksander, Fiodor, Siergiej i córka Jelizawieta. Miał trzech braci: Aleksieja, Piotra i Iwana^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Arkadiusz Janicki: Kurlandia w latach 1795–1915. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2011. ISBN 978-83-7326-865-4. (pol.).
• История русских родов: Арсеньевы дворяне. 2015. (ros.).Sprawdź autora:1.