Nikołaj Bajbakow

Nikołaj Bajbakow
Николай Байбаков
ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 183-F1113-0205-004 / CC-BY-SA 3.0
Pełne imię i nazwisko

Nikołaj Konstantinowicz Bajbakow

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1911
Sabunçu

Data i miejsce śmierci

31 marca 2008
Moskwa

minister przemysłu naftowego ZSRR
Okres

od 1948
do 1955

Przynależność polityczna

WKP(b)

szef Komisji Planowania Państwowego ZSRR (Gospłanu)
Okres

od 1955
do 1957

wicepremier ZSRR
Okres

od 1985

Przynależność polityczna

1965

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy

Nikołaj Konstantinowicz Bajbakow (ros. Николай Константинович Байбаков) (ur. 6 marca 1911 w Sabunçu k. Baku, zm. 31 marca 2008 w Moskwie) – sowiecki polityk i ekonomista, szef Komisji Planowania Państwowego ZSRR (Gospłanu) w latach 1955–1957 i 1965–1985, wicepremier ZSRR (1965–1985), minister przemysłu naftowego ZSRR w latach 1948–1955, członek KC KPZR (1952–1961 i 1966–1989), Bohater Pracy Socjalistycznej (1981).

1928-1931 studiował w Azerbejdżańskim Instytucie Nafty i Chemii, po czym został inżynierem i pracował w sowieckim przemyśle naftowym. 1935–1937 odbywał służbę wojskową w Armii Czerwonej, od marca 1938 był zarządcą trustu „Leninnieft” w Baku, od 1939 w WKP(b). We wrześniu 1940 został zastępcą komisarza ludowego ds. ropy naftowej (odpowiednik wiceministra), a 30 listopada 1944 ludowym komisarzem przemysłu naftowego ZSRR. Od 4 marca 1946 ludowy komisarz/minister przemysłu naftowego południowych i zachodnich rejonów ZSRR, od 28 grudnia 1948 do 25 maja 1955 był ministrem przemysłu naftowego ZSRR, następnie do 3 maja 1957 i ponownie od 2 października 1965 do 14 października 1985 szefem Komisji Planowania Państwowego (Gospłanu) ZSRR. Od 14 października 1952 do 17 października 1961 członek KC KPZR, od 2 października 1965 do 14 października 1985 zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, od 8 kwietnia 1966 do 25 kwietnia 1989 ponownie członek KC KPZR. Na początku grudnia 1981 zapowiedział władzom PRL zmniejszenie eksportu do Polski gazu o połowę, a ropy naftowej o 75%, gdyby polskie władze nie rozprawiły się z Solidarnością. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2,4,5,7,8,9,10 i 11 kadencji. Od stycznia 1986 na emeryturze, do 1988 był państwowym doradcą przy Radzie Ministrów ZSRR. Po upadku ZSRR popierał Komunistyczną Partię Federacji Rosyjskiej. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Był ostatnim żyjącym ludowym komisarzem ZSRR, ostatnim ministrem w rządzie Stalina i ostatnim bezpośrednim współpracownikiem Stalina.

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia, linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Nikolai Baibakov 1967 (cropped).jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-F1113-0205-004 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Sowjetunion, DDR-Delegation besucht Atomkraftwerk Nowo Woronesh

Zentralbild/Junge 13.11.67 Sowjetunion- 50 Jahre Sowjetmacht Gäste aus der DDR im Atomkraftwerk Nowo Woronesh Die Partei- und Regierungsdeligation der DDR, die zu den Jubiläumsfeierlichkeiten in der Sowjetunion weilte, besichtigte am 9.11.1967 das Atomkraftwerk von Nowo Woronesh. Der Direktor des Atomkraftwerkes, Staatspreisträger Fjodor Owtschennikow (r) , erkläerte den Gästen aus der DDR den Aufbau des Kraftwerkes. Auf unserem Foto neben Owtschennikow Willi Stoph, Mitglied des Politbüros des ZK der SED und Vorsitzender des Ministerrats der DDR; Erich Honecker, Mitglied des Politbüros und Sekretär des ZK der SED; Erich Mielke, Mitglied des ZK der SED und Minister für Staatssicherheit der DDR; der Vorsizende der Staatlichen Planungskommission der UdSSR, Nikolai Baibakow (2.v.l.), und Günter Mittag, Mitglied des Politbüros und Sekretär des ZK der SED (l).

Abgebildete Personen:

  • Mielke, Erich: Minister für Staatssicherheit, Armeegeneral, Politbüro des Zentralkomitees (ZK) der SED, DDR (GND 118977490)
  • Honecker, Erich: Staatsratsvorsitzender, Generalsekretär des ZK der SED, DDR (GND 118553399)
  • Stoph, Willi: Ministerpräsident, Staatsratsvorsitzender, Armeegeneral, SED, DDR
  • Baibakow, Nikolai Konstantinowitsch: Stellvertretender Vorsitzender des Ministerrates, Mitglied ZK der KP, Sowjetunion
  • Mittag, Günter Dr.: Stellvertretender Staatsratsvorsitzender, Politbüro des ZK der SED, FDGB, DDR (GND 11897629X)
  • Fjodor Owtschennikow (ru: Фёдор Яковлевич Овчинников (1925-1994) [1], [2])
Hero of Socialist Labor medal.png
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soсialist Labor of the Soviet Union”
Orden for Service III.png
Ribbon bar of Order of Merit Before the Fatherland 3st