Nikołaj Borisow (1897–1989)
 generał porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 grudnia 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1916–1917, |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
             | |
Nikołaj Władimirowicz Borisow (ros. Никола́й Влади́мирович Бори́сов, ur. 8 grudnia?/ 20 grudnia 1897 we wsi Kurmanajewka w guberni orenburskiej, zm. 22 lutego 1989 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał porucznik, Bohater Pracy Socjalistycznej (1943).
Po ukończeniu szkoły cerkiewnej pracował jako robotnik rolny, 1916 powołany do armii, żołnierz pułku kolejowego, od 1918 w Armii Czerwonej, walczył w wojnie domowej z oddziałami adm. Kołczaka, od 1921 kolejno politruk kompanii, komisarz batalionu, dowódca kompanii i batalionu, brał udział w walkach z basmaczami w Bucharskiej LRR, później szef sztabu 11 Brygady Kolejowej. Od końca lat 30. do 1941 szef wydziału Akademii Wojskowo-Transportowej w stopniu pułkownika, od czerwca 1941 dowódca 28 Brygady Kolejowej (od 28 kwietnia: 1 Gwardyjskiej Brygady Kolejowej), od stycznia 1943 szef Zarządu Prac Wojskowej Odbudowy kolejno na Froncie Południowym, 4 Froncie Ukraińskim i 1 Froncie Białoruskim, kierował odbudową obiektów kolejowych m.in. w obwodzie rostowskim, 13 września 1944 mianowany generałem porucznikiem wojsk technicznych. Uczestnik walk z Niemcami na terenie Polski i Niemiec 1944-1945, w tym bitwy berlińskiej. 1946-1948 dowódca 4 Korpusu Kolejowego na Uralu, 1955-1964 I zastępca dowódcy wojsk kolejowych ZSRR.
Odznaczenia
- Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (5 listopada 1943)
- Order Lenina (trzykrotnie - 24 listopada 1942, 5 listopada 1943 i 30 kwietnia 1945)
- Order Czerwonego Sztandaru (czterokrotnie - 2 kwietnia 1943, 10 sierpnia 1944 i 3 listopada 1944)
- Order Kutuzowa I klasy (20 lipca 1945)
- Order Kutuzowa II klasy (6 kwietnia 1945)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie - 17 kwietnia 1943 i 11 marca 1985)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (13 września 1943)
- Order Czerwonej Gwiazdy (11 listopada 1941)
- Medal „Za obronę Kaukazu”
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”[1]
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR”
- Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
- Medal „Za zdobycie Berlina”
Przypisy
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Central element of the Russian imperial coat of arms.
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Autor:
- RAF A F7LtGen since 2010par.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the Soviet Union/Russian Federation (1955-1991), here Army "Lieutenant general" (OF7) – shoulder strap dress uniform.
Ribbon bar Medal For the Liberation of Warsaw
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Jubilee Medal "XX Years of the Workers' and Peasants' Red Army"
Ribbon bar of the Medal "For the Capture of Berlin". The Soviet Union (USSR).
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soсialist Labor of the Soviet Union”
Soviet Military Veteran Ribbon.
Ribbon bar for the Order of Kutuzov 1st Class (public domain by User:Zscout370)