Nikołaj Charłamow

Nikołaj Charłamow

Николай Михайлович Харламов

admirał
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1905 Żukowka
Data i miejsce śmierci	9 kwietnia 1983 Moskwa
Przebieg służby
Lata służby	1922–1971
Siły zbrojne	MW ZSRR
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Nikołaj Michajłowicz Charłamow, ros. Николай Михайлович Харламов (ur. 23 listopada^?/ 6 grudnia 1905 w Żukowce, zm. 9 kwietnia 1983 w Moskwie) – radziecki wojskowy, admirał.

Życiorys

Urodził się we miejscowości Żukowka w obwodzie briańskim.

W 1922 roku wstąpił do marynarki wojennej i rozpoczął służbę we Flocie Czarnomorskiej. W latach 1922 – 1928 był słuchaczem szkół wojskowych marynarki wojennej, w latach 1922 – 1924 szkoły technicznej marynarki wojennej, a następnie Akademii Marynarki Wojennej im. Frunzego.

Po ukończeniu akademii w latach 1928 – 1930 był oficerem wachtowym na niszczycielu „Dzierżyński”, po czym został skierowany na specjalistyczny kurs artylerii, który ukończył w maju 1931. Został oficerem artylerii na niszczycielu „Dzierżyński”. W styczniu 1931 roku został zastępcą dowódcy niszczyciela „Frunze”, a w październiku 1933 roku dowódcą niszczyciela „Dzierżyński” funkcję tę pełnił do lutego 1937 roku. Od lutego do października 1937 roku był dowódcą niszczyciela „Bodryj”, a następnie dowódcą lekkiego krążownika „Woroszyłow” funkcję tę pełnił do lutego 1938 roku. W lutym 1938 roku został szefem sztabu Floty Czarnomorskiej, funkcję tę pełnił do kwietnia 194, przy czym w okresie od listopada 1940 do kwietnia 1940 roku był słuchaczem kursu dla wyższych dowódców w Wojskowej Akademii Morskiej im. Woroszyłowa. Po jego ukończeniu został szefem Wydziału Szkolenia Bojowego Marynarki Wojennej.

Po ataku na ZSRR nadal pozostawał na stanowisku szefa Wydziału Szkolenia Bojowego Marynarki Wojennej. W lipcu 1941 roku został attaché morskim w utworzonej wtedy Misji Wojskowej ZSRR w Wielkiej Brytanii. Stanowisko to zajmował do października 1944 roku. Po powrocie do kraju był najpierw zastępcą szefa a potem szefem Wydziału Wyszkolenia Bojowego Marynarki Wojennej ZSRR. W kwietniu 1945 roku został zastępcą szefa sztabu Marynarki Wojennej i jednocześnie szefem Wydziału Operacyjnego, funkcję tę sprawował także po zakończeniu wojny do kwietnia 1946 roku.

W okresie od kwietnia 1946 roku do lutego 1950 roku był zastępcą szefa Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR do spraw Marynarki Wojennej, w tym samym czasie był także członkiem sądu dla admirałów. Następnie w latach 1950 – 1954 był dowódcą 8 Floty. Został skierowany na studia w wydziale morskim Wyższa Akademia Wojskowa im. K.J. Woroszyłowa, gdzie studiował do 1956 roku, po jej ukończeniu od lipca do listopada 1956 roku był szefem Wydziału Morskiego tej akademii.

W listopadzie wrócił do służby liniowej i został dowódcą Floty Bałtyckiej, którą dowodził do maja 1959 roku. Został wysłany do Korei Północnej, gdzie został doradcą wojskowym w Marynarce Wojennej KRL-D, funkcję tę sprawował do stycznia 1961 roku.

Po powrocie do kraju został przewodniczącym Morskiego Komitetu Naukowo¬–Technicznego, który zajmował się rozwojem technicznym marynarki wojennej, funkcję tę sprawował do 1966 roku, po czym został przewodniczącym Komitetu Naukowo–Technicznego Sił Zbrojnych ZSRR. W grudniu 1967 roku został szefem Wydziału Wojskowo–Naukowego Marynarki Wojennej ZSRR. Funkcję tę sprawował do sierpnia 1971 roku, kiedy został przeniesiony do rezerwy.

Po przeniesieniu do rezerwy mieszkał w Moskwie, gdzie zmarł, został pochowany na cmentarzu kuncewskim.

Awanse

• briginżynier^[1] (15.12.1936)
• kontradmirał (04.06.1940)
• wiceadmirał (21.07.1944)
• admirał (11.05.1949)

Odznaczenia

• Order Lenina (1947)
• Order Rewolucji Październikowej (1975)
• Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie – 1944, 3.11.1944^[2], 1953)
• Order Uszakowa I st. (28.06.1945^[3])
• Order Nachimowa I st. (14.09.1945^[4])
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy
• Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie – 1938, 1965)
• Order Krzyża Grunwaldu kl. III
• Order Braterstwa i Jedności I st. (Jugosławia – 1951)

Przypisy

Bibliografia

• Вячеслав Михайлович Лурье: Адмиралы и генералы Военно-Морского Флота СССР в период Великой Отечественной и советско-японской войны (1941–1945). Sankt Petersburg: Русско-Балтийский информационный центр „БЛИЦ”, 2001, s. 231. ISBN 5-86789-102-X. (ros.)